Week 16 / 17 – 6 aug t/m 13 aug – bootduik met rog – barrels – snorkelen Klein Bonaire en meer..

Zondag 6 augustus

Vandaag een rustig dagje gehad. Lekker gezwommen in het zwembad en daar wat gebabbeld met Jeroen en Mirjam die samen met hun kinderen Djemi en Mirre op vakantie zijn. We hebben afgesproken dat we a.s. woensdag met zijn allen met de boot naar Klein Bonaire gaan om daar te gaan snorkelen. We wilden we later in de  middag even naar de ruigere kust gaan, maar er waren erg diepe waterplassen op de zandweg.

Daarom hebben we ons plan gewijzigd, we zijn even naar Seru Largu gereden. Het uitzicht vanaf die plek is erg mooi, je kunt vanaf hier Klein Bonaire zien liggen.

Maandag 7 augustus

Vandaag zijn we voor het eerst met zijn 2tjes met de boot op pad geweest. Ons plan was om naar Blootlet te varen (een site die niet via de kant toegankelijk is omdat er veel doornstruiken groeien, daarom ook de naam Blootlet ). Het is een behoorlijk stuk varen duikstek no 12 op de kaart.  Ik heb het roer gehanteerd toen we langs de kust voeren. Ik bemerkte dat de zee ruw was, best hoge golven waardoor het sturen niet mee viel. Toen we uiteindelijk bij Bloedlet waren aangekomen danste de boot op de golven. Wij vonden het niet verstandig om op die plek onze set in elkaar te moeten zetten en als we terug kwamen via het kleine trapje weer de boot in te moeten klimmen . En als het boven water zo spookt.. hoe zit het dan onder water? Om die reden hebben we ons plan bijgesteld en zijn terug gevaren. We zijn bij Kali’s reef belandt (stek no 19 op de kaart). Daar was het beter, de zee was daar wat rustiger. Boot aan de boei gelegd, sets in elkaar gezet en naar beneden. Leuke duikstek, de stroming viel mee,  was matig. Best leuke dingen gezien.  En op de terug weg hebben we een heel mooi cadeautje gehad.....

We hebben voor het eerst een Southern Stingray gezien (volgens het grote boek met vissen, wat we deze week gekocht hebben) . Hij was prachtig en ik heb daar natuurlijk weer veel plaatjes van gemaakt wij hebben ervan genoten om dit mooie dier te bekijken. ’s Avonds heeft Richard heerlijk pannenkoeken gebakken mmm jammie.

Dinsdag 8 augustus - Barrel

We zijn wezen kijken bij een klein wit autootje een Korrando (Chinees merk), de eigenaar was er nog niet dus konden we zelf eerst even een blik werpen. In de voorruit zat een hele grote barst, verder toen Richard even bij de bijrijder met zijn vinger op de bodem onder de auto prikte, prikte hij er dwars doorheen (rotte bedoeling). De verkoper wilde voor deze auto $ 2000,-- hebben, gelukkig waren wij te laat……Hij had hem al verkocht (we wensen de nieuwe eigenaar veel succes met deze topper).

We hebben vandaag eens iets nieuws uitgeprobeerd.. keukenprinsesjes als wij zijn.  Spinazie tagliatelle met verse knoflook, peper, selderij en olijfolie. Het was een hele klus om verse pepertjes te vinden. We zijn tig winkels afgegaan, uiteindelijk is dit gelukt bij een “Chinese supermarkt” pepertjes te vinden, tenminste we vermoeden dat het pepertjes waren. Rich dacht dat het paprikaatjes waren. Er zaten er wel een stuk of 6 in het bakje veel te veel (we hebben het restant gewassen en in de diepvries gestopt, voor een volgende keer).  Ik had gelezen op het internet dat je kunt testen hoe sterk ze zijn door er eentje door te snijden en dan met je vinger even de zaadlijst in te drukken en vervolgens dit op het puntje van je tong te testen.. Ik vond dat de peper er ook nogal paprika achtig uitzag dus heb ik fors in de zaadlijst geduwd met mijn vinger en daarna met de vinger midden op de tong. Nou dat heb ik geweten… forse binnenbrand het leek alsof mijn tong in de fik stond. Het was zeker geen paprika. De Tagliatelle smaakte overigens prima, lekker verse sla erbij gemaakt. Omdat ik bij de test had ondervonden hoe heet die peper was had ik er maar een half pepertje ingedaan. Volgende keer kan er iets meer in, want wij houden wel van spicy (en dan ook nog wat meer verse knoflook, nu 3 teentjes). Het is wel een aanrader om te maken simpel en erg lekker. wij gaan dit vast nog wel een keer maken.

We kregen ’s avonds nog een apje van Kai. Of we morgen nog iets gingen doen.. Jazeker snorkelen bij Klein Bonaire. We hebben Kai gevraagd of hij ook mee wilde, dat wilde hij wel. Nu zijn we morgen met zijn zevenen.

Woensdag 9 augustus

We hadden om 09.15 afgesproken om Jeroen en Mirjam en de kinderen op te halen en daarna zouden we langs  Kai om hem op te pikken. We waren omstreeks 10.00 bij de kade. Richard is weer mét benzinetank naar de boot gezwommen. Boot naar de andere aanlegsteiger gevaren, alle spullen aan boord en daar gingen we.

Het was een gezellig dagje en Klein Bonaire is voor de strandliefhebber wel erg mooi, net een bounty strand. Wij houden er niet zo van (op het strand liggen bakken). Het snorkelen was wel aardig maar wij zijn toch echt meer fan van duiken, zeker hier op Bonaire. Na het snorkeltripje zijn we door Jeroen en Mirjam getrakteerd op een ijsje bij Gio’s lekker.

We gaan meestal na het duiken ff douchen en zwemmen. Djemi was ook aan het zwemmen en riep dat er een schorpioentje in het zwembad zat. Hij heeft hem eruit gevist. Dood was hij maar,  toch wel een mooi beestje om te zien.

Later in de middag zijn we bij Willem en Alix langs geweest om even naar een leuk autootje te kijken (goeie tip van Loes, danki). Dit is wel een prima karretje maar we denken er nog even over na (hij gaat wat boven de begroting).

Toen we naar huis reden zagen we bij de rotonde een pickup Chevrolet te koop staan. Zo op afstand leek het heel wat ...maar wat een barrel.... De eigenaar gebeld, en die kwam zodat we de auto beter konden bekijken en even een testritje konden maken. Toen de motor werd gestart klonk de V snaar luidruchtig. De bestuurdersstoel was afgebroken en wiebelde alle kanten uit. En tijdens een proefritje merkten we dat de auto scheef was, hij hing helemaal naar rechts. Ik was bang dat de auto bij een scherpe  bocht om zou slaan. Nee.. dit is hem niet geworden. Voor nu zijn we er even klaar mee, wat een barrels/wrakken van de weg worden er aangeboden en dan willen ze er ook nog veel geld voor hebben.

Donderdag 10 augustus

Vandaag was het een regenachtige dag. Mooie dag dus om even het huisje te poetsen. Verder hebben we het vissen boek Reef Fish gekocht (prijzen vergelijken loont, de duurste winkel verkocht het voor  $ 47,95 en wij hebben hem voor $ 41,95, ja wij letten op de kleintjes). Nu kunnen we alle visjes die we zien tijdens onze duikjes, en waarvan we de naam niet weten opzoeken. Verder zijn we op zoek gegaan naar een bandje voor aan Rich zijn trimvest (BCD). Het bovenste bandje met clip was al een tijdje zoek en de bevestiging van de bandjes was ook niet super meer. Eerst naar de retail store, daar konden ze ons niet helpen. Vervolgens naar een duikshop, ook daar konden ze ons niet helpen. Maar de medewerkster wist wel dat er een bedrijfje is wat duikspullen en zeilen repareert. Het is maar goed dat ze ons goed heeft uitgelegd waar we moesten wezen want anders hadden we het echt nooit gevonden. Zie foto’s.

Toen vroeg ze  ons of hij wel gewassen was… gewassen???? Nee wij wassen het trimvest niet.. ze bedoelde eigenlijk of er nog zout water in zat.. Nee hoor hij is gespoeld. Ha ha.. Als het goed is dan is hij morgen weer klaar, en dat komt goed uit want we willen morgen nog een duikje gaan maken.

Verder hebben we een andere radio gekocht voor de auto,  eentje waar je een usb stick in kunt doen, dan hebben we geen last meer van storing op de radio. Want als ik iets ergerlijk vind dat is het een krakende radio. Rich is er wel even mee bezig geweest om hem erin te zetten, maar het is gelukt.

Vrijdag 11 augustus

We kregen in de ochtend een telefoontje, het trimvest was klaar. We zijn hem gaan halen. Erg aardige mensen en keurig gerepareerd. Op de terugweg ook nog ff wat foto’s van de Saliña gemaakt.

We zijn om ongeveer 11.00 vertrokken om te gaan duiken en wat schetste onze verbazing. Er was een Politie controle, op rijbewijzen en verzekeringspapieren. Nou het originele rijbewijs nemen wij niet mee (en zeker niet als we gaan duiken) we hebben er geen bekeuring voor gekregen. Maar volgens “oom en tante” agent moesten we in de toekomst wel het origineel meenemen. Ook als we gingen duiken, dat moesten we dan maar in de auto onder een matje of zo leggen “want daar kijken ze niet naar hoor”.   Ja, ja als je zoals wij vandaag van plan waren om naar noord te rijden… daar worden echt veel auto’s bezocht door de leden van de dievenbrigade... Dat lijkt ons niet zo’n strak plan. Na deze onderbreking hebben we de tanks opgehaald en zijn we naar Tolo gereden (duikstek 13 volgens de duikgids van Bonaire). Erg mooie stek weer. Mooie murene, prachtige tarpon en meer moois.

Na de duik zijn we in gesprek geraakt met een leuk Italiaans stelletje Flavio en Elenora die ook hadden gedoken bij Tolo.

Omdat we best lekker hadden geluncht bij Between 2 Buns, houden we het diner voor vanavond eenvoudig, een koppie soep met een broodje En voor vanavond hebben we weer eens een bioskoopje op de agenda gezet er draait Atomic Blonde (het lijkt een film met veel actie), we gaan het meemaken. 

De film zat inderdaad vol actie..Hij was kijkbaar maar daar hield het voor mij verder mee op.

Zaterdag 12 augustus

Eerst de huishoudelijke beslommeringen gedaan. En later op de dag een duikje gemaakt bij Karpata (duikstek 9 volgens de duikgids), Karpata is een waar sla zeeslakken paradijs we hebben heel veel slakken gezien. Wel is Karpata een wat lastige plek om in en uit het water te komen als er wat deining is.

Zondag 13 augustus

De laatste vakantie dag van Richard. We zijn ’s morgens eerst even naar de tweedehands boekenverkoop gegaan bij het dierenasiel. De opbrengst is voor het asiel, dat vinden wij een goed doel. Alle boeken kosten $ 1,-- dus dat is bijna voor niks. Met een doos vol boeken zijn we weer vertrokken, zelfs Rich heeft wat boeken uitgezocht. En als je ze gelezen hebt dan kun je ze zo weer doneren voor de volgende verkoop, prima systeem. We kwamen Mark en Ellen tegen, Mark had om 13.00 afgesproken met Wilfried om te gaan duiken Ellen zou gaan snorkelen. Of wij ook mee wilden, jazeker dat wilden we wel.  Na de lunch, spulletjes gepakt en op naar Wannadive waar we hadden afgesproken. Wilfried had het voorstel om te gaan duiken bij Candyland, een nog niet zo bekende duikplek (wel een eindje rijden) maar volgens Wilfried zeker de moeite waard. En dat klopte ook wel,  wat een prachtig gezond rif is dit, met heel veel variatie in koralen.

En zo is deze week voorbij gevlogen.