Week 21 12 september t/m 19 september en de teller staat op 9 dagen om het huis leeg te halen.

29 september 2017 - Kralendijk, Nederlandse Antillen

Dinsdag 12 september – er is er één jarig….

Richard is jarig vandaag.. maar veel tijd om te feesten hebben we niet, Helga is blijven slapen om me verder te helpen met alles in te pakken. En Richard blijft de bus maar volladen en uitladen, opslag en Kringloop. John heeft zijn auto weer volgepakt en nog staat ons hele huis vol met spullen..  Ons huis is ons huis niet meer, wat een puinhoop, om moedeloos van te worden.

Overal staan spullen..    Iedere keer werden er spullen weggehaald uit deze kamer, en spullen bijgezet..

’s avonds zijn we met Cor &  Marjon, Door & Bennie, Petra & Henk en met Helga wezen uit eten ook om Rich zijn verjaardag nog enigszins te vieren, dat was gezellig. Het eten was heerlijk, ik ben niet zo’n vleeseter maar dit was erg lekker. Rough Meat compagnie in Zutphen, het is wel een aanrader.

Gezellig uit gegeten bij Rough Meat Compagnie.  Ik ben niet zo'n vleeseter maar de Lady steak was heerlijk.

Woensdag 13 september – rommel rommel rommel

Helga heeft vandaag weer geholpen met inpakken en is in de namiddag met John richting Drunen gegaan, natuurlijk was hun auto weer helemaal volgepakt. Ondertussen begint ons huis er steeds meer uit te zien alsof er een enorme bom in is ontploft, overal ligt troep. Behalve onze slaapkamer, die is nog redelijk normaal en die voelt voor mij nog als thuis. Alles deed me op een gegeven moment zeer en ik had het steenkoud. Ik heb ‘s avonds een lekker heet in bad gelegen. Ik lig zelden in bad, maar nu heeft me wel even goed gedaan. We zijn beiden moe, maar we moeten nog even door bikkelen het is niet anders. We hebben nu nog 7 dagen vóór de overdracht bij de notaris van het huis. Op maandag 18 september moet ons huis leeg zijn en alleen de spullen die worden ingepakt voor Bonaire moeten er dan nog zijn. Op maandag komt er een verhuisbedrijf om de resterende spullen in te pakken. Dus eigenlijk hebben wij nu nog maar 5 dagen om de klus te klaren en er is nog zoveel te doen. Tijd voor familie bezoekjes zit er nu nog even niet in.

De kledingkamer.. chaos.  Rommel Rommel..  Hoezo rommel.

Donderdag 14 september – even een kort moment van ontspanning en waar zijn de motor papieren van Kai?

We gaan eerst ’s morgens naar Gemeente Zutphen om voor Kai een geboorte uittreksel op te halen. Het is druk in de stad in verband ook met de weekmarkt. Richard gaat bij de Gemeente naar binnen en ik wacht wel even in de auto ruimte om de bus te parkeren is er niet. Ik sta niet op een gunstige plek, en na tig rondjes om de parkeerplek heen gereden te hebben ben ik het zat( iedere keer weer invoegen etc). Ik parkeer uiteindelijk de bus op een plaats voor “vergunninghouders” en blijf in de auto wachten, in de hoop dat er geen controle is. Ik kan Richard wel naar buiten kijken.. wat duurt wachten dan lang zeg. Ik vond het Bonairiaans wachten pfft…. Eindelijk na meer dan 50 minuten komt Richard naar buiten (het wachten is niet voor niets geweest) , mét geboorte uittreksel. Mooi kunnen we hier een vinkje voor plaatsen. Onderstaand wat foto's van persoonlijke items die we in ons huis hadden verwerkt. De "kop" hadden we meegenomen uit Engeland (Bath) en hadden we op de wc in de muur gemetseld. De glas in lood visjes heeft Richard, toen hij nog werkte bij De Sprengen laten maken, ik ben Vis van sterrenbeeld.

Silvia nam souvenirs mee als ze op vakantie was. Deze is uit Engeland, ingemetseld is hij op de wc.  Deze visjes in glas en lood heeft Richard laten maken, omdat ik als sterrenbeeld Vis heb..

Vrijdag 15 september – nog meer opruimen en de opslag raakt steeds voller

Henk is vandaag geweest om te helpen met de spullen. Ook zijn auto is vol met spullen mee naar Zutphen gegaan. Richard pakt de opslag zo efficiënt mogelijk in, maar ook daar begint het vol te raken. Voor mij weer een reden om in de stress te schieten er staat nog zoveel in ons huis. En ik heb voor morgen met Ilse afgesproken in Arnhem om te gaan winkelen en om naar Peña te gaan kijken. Ondanks de tijdsdruk die ik continue voel kan ik Nederland niet verlaten voordat ik even bij mijn paardje heb gekeken. Het is vandaag weer een hele drukke dag met veel inpakken, morgen krijgen we gelukkig ook weer hulptroepen die komen helpen. Maar zo zachtjes aan begint ons huis leger te raken en meer opgeruimd. Gelukkig er gloort hoop aan de horizon! 

De voorkamer is bijna leeg.. blij mee.  En hier is het ook al leeg.

Kai had ons eerder in de week geappt waar de motor papieren moesten liggen “in de la”. Het gedoe met de motorpapieren zat mij niet lekker en ik Kai geappt en gevraagd welke la hij bedoelde. Nou het was bij ons in huis in een la van de keuken en inderdaad daar lag de envelop met alle spullen erin. Ik heb Edwin nog gebeld maar het nieuwe kenteken was al aangevraagd en het kon niet terug gedraaid worden, jammer maar het is niet anders.

Zaterdag 16 september – naar Arnhem en op bezoek Peña – de hulptroepen komen helpen..

Vandaag komen Henk, en Door en Bennie om ons te helpen. In de voorkamer (kantoor) en in een hoek van de woonkamer staan inmiddels spullen en dozen die we mee willen nemen naar Bonaire. Er begint een soort van structuur in te komen.

Moeder dochter dagje in Arnhem.

Ik ben met de trein naar Arnhem vertrokken, ik had met Ilse afgesproken dat ik haar in Arnhem op het station zou ontmoeten. Heel leuk deze moeder dochter dag, erg gezellig. We hebben samen lekker geluncht en daarna zijn we richting De Bio manege vertrokken. 

Naar Peña geweest Bio Manege Arnhem.  Het was goed hem te zien.  Oude vertrouwde rituelen..  Ik kon nog wel zien dat hij behoorlijk Droes heeft gehad, lidtekens op zijn hoofd.

Ilse heeft veel foto's van ons gemaakt, dank daarvoor.

Het blijft toch mijn paardje..  Samen met Peña.  Dit neem ik mee naar Bonaire.

En dan is het tijd om weer afscheid te nemen, maar hij gaat in mijn hart mee naar Bonaire.

Weer afscheid nemen..

Omstreeks 16.00 waren we weer thuis. De hulptroepen waren al eerder in de middag vertrokken, fijn dat ze er waren. En weer was ons huis leger geworden. We zouden ’s avonds met onze kinderen gaan uit eten, ook nog voor de verjaardag van Richard. We zijn naar De Groes gegaan, gezellig om dit samen met de kinderen te doen en we hebben heerlijk gegeten.

De Groes, een tafel vol gezelligheid.  De Groes, Ilse en Edwin.

Even ontspanning, uit eten met de kinderen bij de Groes in Zelhem.  Oud collega's van Kai en Roy, zij wilden ook ff op de foto.  Samen met Kai bij De Groes.

Bij De Groes hoorden we dat het eerste drankje voor de rekening van Kai was. We hebben ter plekken even gevideo appt met Kai, leuk zo was hij er toch een beetje bij. Rick en Ilse zijn in Ruurlo blijven slapen en Ils en Edwin zijn richting Meppel vertrokken. Morgen gaat Dexter verhuizen naar Rick en Ilse in Deventer. Het zal een hele verandering voor hem worden, niet meer naar buiten muisjes vangen. Rick en Ilse wonen midden in de stad met veel verkeer dus het is geen optie om hem naar buiten te laten. Voor mij weer een lastige knoop die doorgehakt moet worden. Gelukkig weten we dat hij het bij Rick en Ilse fijn gaat krijgen. 

  Dexter, hij is groot en zwaar en zo pak ik hem op hij ontspant zich dan helemaal..  Dexter, nog even knuffelen met mijn schat.

Zondag 17 september – verhuisdag voor Dexter – en de bus moet worden ingepakt..

De aanhanger zit achter de bus, die blijft bij Rick staan. Alle spulletjes voor Dex staan in de bus en hij protesteert niet als ik hem het mandje in laat gaan. In de auto laat hij blijken dat hij het helemaal niet leuk vindt, deze behandeling en hij mauwt gedurende de hele rit met lange uithalen. Gelukkig had ik op de valreep bedacht dat we even een vuilniszak op de voorstoel moesten leggen voor het geval dat.. Later bleek hij inderdaad van angst gepiest te hebben, en het stonk behoorlijk op de grond en op het matje wat op de grond lag zag ik ook nattigheid (het matje hebben we weggegooid). Ik heb de vloer van de bus, toen we weer in Ruurlo waren grondig met Detol schoongemaakt, (dat neutraliseert de eiwitten in de urine die zo stinken) gelukkig ruik je er nu niets meer van. Tijdens de rit heb ik hem geaaid en toegesproken, maar het hielp niet echt. Eenmaal in het huis van Ilse en Rick het mandje open en Dex eruit, hij ging niet zoals verwacht plat op zijn buik om onder een kast kruipen, maar hij liep door de woonkamer heen om de boel te verkennen. En knuffelen wilde hij ook  wel af en toe ging hij toch even onder de bank, maar hij deed het eigenlijk heel goed. ’s Avonds kreeg ik een foto via de app, Dex lag heerlijk op de bank onder een dekentje. En maandag avond waren kreeg ik van Rick een foto waarop Dexter stond, die ze een tuigje hadden aangedaan en meneer stond bovenop de schutting bij de buren. Mmm ik weet niet of ik daar heel blij van word (tuigje wat door kan breken en weglopen etc) maar goed ik weet dat ik het moet het loslaten…

Dexter ligt heerlijk onder een dekentje op de bank.  Dexter op de schutting bij Ilse en Rick.

Dexter is verhuist van Ruurlo naar Deventer.

Dit afscheid gaat me ook aan mijn hart....

Na de koffie zijn we weer richting Ruurlo gegaan want we hadden nog een “leuk” klusje. We moesten alle spullen die met de bus mee moeten nummeren en op een paklijst zetten. Best een werkje en de bus zat weer aardig vol. Morgen komen de verhuismensen om de spullen voor Bonaire in te pakken en dan is ons huis leeg en staat alleen het bed er nog. Ik kan wel zeggen dat ik afgelopen weken niet echt lekker geslapen heb, in mijn hoofd was te druk. Ik heb een heel opgejaagd gevoel, ik voel tijdsdruk we moeten echt nog veel doen (ook administratieve dingetjes die vaak tijd in beslag nemen, tijd waarvan ik denk dat we die niet hebben).

De bus is ook niet netjes meer hij staat vol met spullen.  Onze bus heeft zijn geld opgebracht.

Maandag 18 september – de verhuizers komen en De Kringloop komt ook nog langs.

Vandaag is het alweer een drukke dag. De verhuizers komen met 2! Vrachtwagentjes ze zijn vroeg zo rond 08.00 om alle spullen die naar Bonaire verscheept gaan worden in te pakken. Raar hoor, we hoeven zelf niks meer te doen. Ze zijn er heel bedreven in en alles wordt keurig ingepakt. 

De eettafel wordt ingepakt.  Dozen en meubels alles klaar voor de vrachtwagen.  Het marmeren blad van de commode was loeizwaar, maar ook deze hebben ze netjes ingepakt.

Alles werd door de verhuizers vakkundig ingepakt.  Veel bubblewrap gebruikten de verhuizers.

De verhuizer die de keuken kreeg toebedeelt had er een klusje aan.  De verhuiswagen werd voorgereden en ingepakt.  één van de verhuizers riep wat zijn collega's moesten aanleveren, en dan pakte hij het in.

Omdat ik niks meer kan doen is er zowaar tijd om nog even mijn wenkbrauwen in model te laten epileren en om naar de kapper te gaan. Raar dat ik daar nu ineens tijd voor heb.  Als ik naar de kapper ga zijn de heren van het verhuisbedrijf druk doende om alles in de vrachtwagen in te pakken (ze vertrekken omstreeks 14.30 uur) . Als ik weer thuis kom van de kapper, zijn ze weg en alle spullen die naar Bonaire moeten ook. En nu is het huis echt bijna leeg er staan nog wat spullen die naar de opslag moeten maar het merendeel is weg. Dat lucht op.

De Hal is ook al bijna leeg...  Onze keuken waar ik zoveel plezier van heb gehad.

De mensen van de Kringloop kwamen in de loop van de ochtend ook met een vrachtwagen en ze nemen alle spullen die we hadden klaargezet onder de carport mee, ook een flinke wagen vol.

Omdat er alleen nog maar een bed staat en verder geen stoelen of ander huisraad, en omdat we morgen naar Moerdijk moeten met de bus besluiten we om de nacht in Zutphen door te brengen bij Bennie en Door.

Ons eiken bed in de "rode" kamer.  De oude slaapkamer van Kai. 

Directie, ja dat had Kai op de deur van zijn oude slaapkamer staan...

We mogen gelukkig hun auto de rest van de week ook nog gebruiken. Ik moet morgen achter Richard aanrijden, voor het eerst weer op een snelweg rijden (hogere snelheden drukker verkeer en mooi aangelegde wegen) dat zal wel even wennen zijn. Voor dat we naar Zutphen kunnen moeten we eerst nog een keer naar de Opslag.. We zijn beiden weer erg moe van deze drukke dag, Door heeft lekker gekookt. We slapen op de zolder bij Door en Ben, ik hoop maar dat als ik ’s nachts naar de wc moet ik niet naar beneden lazer. Het zou wel iets voor mij zijn, soms ben ik wat klungelig (understatement). Later in de week bleek mijn motorische gestoordheid wel.. ik heb me diverse keren aan de glazen wand die op de badkamer als afscheiding voor de douche staat gestoten. Het gebeurde altijd als ik ’s nachts naar de wc ging, ik doe dan nooit het licht aan dus ik was bont en blauw.. maar gelukkig is de wand niet beschadigd.

Dinsdag 19 september, weer een druk volgeplande dag..

’s morgens vroeg na het ontbijt vertrekken we richting Moerdijk, Rich in de bus en ik er achteraan met de auto van Door en Bennie. De reis verloopt spoedig en het rijden valt me mee, ik ben het nog niet verleerd. Wel moet ik wennen aan de muziek smaak van Bennie, er zit een usb stick in de radio en die speelt echt 2,5 uur alleen maar muziek van André Hazes.  Niet echt mijn smaak.. het komt me op een gegeven  moment mijn oren uit, maar goed ik ben niet zo van het prutsen aan spullen/radio van iemand anders dus ik dacht… laat het maar gaan…

Als we in Moerdijk zijn moeten we nog wat papierwerk invullen alvorens dat we de bus kunnen achterlaten. Dezelfde bus, waarvoor we nog niet zo lang geleden een logo voor moesten bedenken..

De bus nu nog zonder reclame..  De bus die naar Moerdijk moet..

We mogen gelukkig de auto van Door en Ben de rest van de week gebruiken. Ik moet morgen achter Richard aanrijden, voor het eerst weer op een snelweg rijden (hogere snelheden drukker verkeer en mooi aangelegde wegen) dat zal wel even wennen zijn. Voor dat we naar Zutphen kunnen moeten we eerst nog een keer naar de Opslag.. We zijn beiden weer erg moe van deze drukke dag, Door heeft lekker gekookt. We slapen op de zolder bij Door en Ben, ik hoop maar dat als ik ’s nachts naar de wc moet ik niet naar beneden lazer. Het zou wel iets voor mij zijn, soms ben ik wat klungelig (understatement). Later in de week bleek mijn motorische gestoordheid wel.. ik heb me diverse keren aan de glazen wand die op de badkamer als afscheiding voor de douche staat gestoten. Het gebeurde altijd als ik ’s nachts naar de wc ging, ik doe dan nooit licht aan dus ik was bont en blauw.. maar gelukkig is de wand niet beschadigd.

Als de bus is overgedragen gaat het richting Roosendaal naar de RDW om de export papieren in orde te maken en de kentekenplaten in te leveren. De dame die ons bij de RDW helpt is heel vriendelijk en op ons verzoek scant en mailt ze het formulier voor ons naar het container bedrijf (dat scheelt ons weer een ritje). Wij hopen stiekem dat de container deze week nog verscheept wordt. 

Binnentuin vijvertje, Silvia heeft gemozaiekt, Richard werkt het af 6-5-2007.  De binnentuin met zelfgemaakt vijvertje.

Bovenstaand nog wat foto's van onze binnentuin met het vijvertje (wat een ingegraven oude koeien drinkbak was) de tuin waar we heerlijk konden zitten.

Dan gaan we weer richting Ruurlo, Richard rijdt huh André Hazes op de radio?? Ha, toen wist hij nog niet dat het een usb stick was na verloop van tijd begint hij ook meer dan genoeg te krijgen van André. En na een paar uur André is hij het helemaal zat hij zet de radio aan, wat een verademing.

We maken even een tussenstopje in Doesburg, we lunchen daar met een klein hapje en we doen er nog wat boodschapjes. Dan rijden we door naar Ruurlo want er moet ook nog gewerkt worden vandaag.

In Ruurlo zo wisten we, staat nog het een en ander in huis wat nog naar de opslag moet, we hebben de auto maar weer volgepakt en we gaan weer richting de opslag. Mooi er staat ook een filiaal van de bank in Vorden, daar gaan we gelijk maar even langs om de adreswijziging door te geven.

Omdat we weten dat de Tuunte er mee stopt gaan we er nog even kijken of ze nog zomerkleding in de uitverkoop hebben. Ik slaag er in om voor weinig geld een stapel shirtjes te scoren. Richard scoort nog 4 bloesjes met korte mouwen bij de Jeansshop, we zijn er blij mee.

Ik ben onderhand wel helemaal klaar met autorijden.. pfft eerst 2x ruim 2.15 uur voor de bus en dan nog het heen en weer geklep tussen Ruurlo en de opslag..

Als het al richting avondeten gaat gaan we  dan eindelijk weer richting Zutphen, waar Door weer lekker gekookt heeft.

Na het eten vieren we de verjaardag van onze neef Paul zoon van Door die vandaag 26 geworden is. 

Morgen moet het huis leeg zijn want dan is de overdracht bij de notaris.. de klus is nu bijna geklaard.

Foto’s

3 Reacties

  1. Lydia & Jan:
    29 september 2017
    Na het lezen en kijken van alle foto's krijg zelfs ik een brok in mijn keel.
  2. Silvia Weenink:
    29 september 2017
    Ja, veel mooie herinneringen waar we op terug kunnen kijken. We nemen ze mee......
  3. JAN ZOETEBIER:
    30 september 2017
    Wat een drukte.