Week 22 23 sept. t/m 1 oktober De eerste week dat we weer terug zijn op Bonaire er is veel gebeurd.
3 oktober 2017 - Kralendijk, Nederlandse Antillen
Zaterdag 23 september 2017
We hebben beiden lekker geslapen maar we waren wel erg bijtijds wakker. Even de koffers uitgeruimd daarna naar de wasserette en wat boodschapjes doen. Helen had me getipt dat ze bij Warehouse Bonaire strandstoeltjes in de aanbieding hadden, fijn we hebben er 2 gekocht. We zijn allebei nog best moe en vinden het genoeg voor vandaag. We gaan nog even naar het zwembad en verder doen we niks meer. We liggen weer bijtijds in bed.
Zondag 24 september 2017
Midden in de nacht horen we “krabbende” geluiden uit de woonkamer, eerst denken we dat we last van een inbreker hebben. Als we gaan kijken zit er een landkrab op het raam te krabben, hoor wie klopt daar kinder…
We zijn weer erg vroeg wakker.. jetlag?! We doen het heel rustig aan, ontbijten en klungelen een beetje, maar het kriebelt wel en we besluiten om een duikje te gaan maken bij Zoutpier. Zo gezegd zo gedaan, spul ingepakt, tanks opgehaald en we hebben en lekker duikje gemaakt.
We besluiten om ’s avonds een filmpje te gaan kijken in de buitenbioscoop, ook om weer wat beter in het ritme te komen (later naar bed te gaan). De film is goed kijkbaar en we gaan iets later naar bed dan gisteren.
Morgen wordt het een drukke dag (zeker voor Richard) hij denkt dat er best veel werk op hem ligt te wachten.
We hebben tussen 16.00-18.00 beiden les bij Jan.. voor de vrachtwagen en de bus. Mmm is dit handig? We hadden deze les al vóórdat we naar Nederland gingen gepland.. heb ik er zin in? Nee eerlijk gezegd niet.
Maandag 25 september 2017
Na weer een korte nachtrust vertrekt Richard naar het werk. En ik heb ook genoeg te doen. Er staat het één en ander aan onkruid in de tuin. De was moet gestreken en ik werk aan mijn blog.. uren aan mijn blog want ik heb er de afgelopen weken geen tijd voor gehad. Foto’s die ik moet bewerken, en uploaden en lange verhalen. Want er is veel gebeurd de afgelopen tijd.
Wat betreft de rijles, we hadden afgesproken dat (als Richard het kon redden met zijn werk) we elkaar zouden treffen daar waar de lesauto staat. Ik was ruim op tijd van huis vertrokken het was wel een beetje jammer dat ik niet meer wist waar dat ding stond… Ik heb tig rondjes gereden en was daar best chagrijnig door geworden, ik kon het gewoon niet vinden. Nog even dacht ik, en dan ga ik naar huis (want mijn telefoon werkte ook niet iets met dat het netwerk niet was aangemeld of zoiets), ik had het helemaal gehad. Toen ik richting kerk reed zag ik Richard staan, gelukkig en we waren net op tijd.. We lesten in een andere auto dan dat we dachten, een soort klein vrachtwagentje met een kiepgedeelte. In de laadbak waren ook bankjes gemaakt zodat er evt. mensen mee konden rijden (bus).
Richard ging het eerste uur rijden. En het ging eigenlijk best goed, de versnelling zit net anders dan in een personen auto. En je rijd alleen in zijn 1 bij een hellingproef, het normaal vooruit rijden begint in zijn 2. De bijzondere verrichtingen gingen Richard heel goed af (ik dacht pfft dat gaat mij vast niet lukken). Nog wat aanwijzingen van Jan m.b.t. tot kijken en opschakelen en koppeling en het uurtje van Richard zat er al weer op. Nu was het mijn beurt, ik had al moeite om in te stappen, het ding is best hoog. En ik met mijn korte pootjes.. Maar goed, het rijden viel me achteraf gezien best mee, en zelfs met de bijzondere verrichtingen bracht ik er ook goed van af (file parkeren, bochtje achteruit, achterwaarts inparkeren en hellingproef). Natuurlijk kreeg ik ook voldoende aanwijzingen van Jan, vooral op spiegels kijken en om je heen kijken. Het overpakken van het stuur dat doe ik dus ook niet zoals het hoort (ja na 30 jaar autorijden sluipen er wat gewoontes in).
Na de rijlessen naar huis, Richard had op het werk best een goede dag gehad, ze hadden hem gemist! hij was wel moe natuurlijk maar het was hem meegevallen. Fijn was dat, we lagen weer bijtijds in bed.
Dinsdag 25 september
We slapen nog steeds niet lang genoeg door. Ik weet dat ik nog wel ff tijd nodig heb om aan het tijdsverschil te wennen. Richard is naar het werk en ik ga wat boodschappen doen, werk aan de blogs en ga nog even bij Kai en Roy langs om de auto te brengen, die ze willen lenen. Ik rijd voor het eerst sinds het examen op onze scooter naar huis, het ging goed maar ik heb het ook heel rustig aangedaan.
Morgen staat er ons een spannende dag te wachten..
Woensdag 27 september
Ik heb bijzonder slecht geslapen, ik heb koppijn en ik ben moe en veel te vroeg wakker. Ik heb last van stress.. waarom zullen jullie denken... nou we hebben vandaag om 9.30 vrachtwagen/bus examen! (en we hadden het zelf zo gepland dus we kunnen niemand de schuld geven).
Om 08.00 zijn we bij het examenkantoor, we krijgen beiden eerst nog een halfuurtje les van Jan. Om 09.00 moeten we weer bij het examenkantoor zijn, Richard moet om 09.30 als eerste afrijden.
Ik zit hem te knijpen want dezelfde norse examinator die ik had met het motorexamen loopt er rond. Op een gegeven moment roepen hij en de (tevens norse) receptioniste naar ons dat wij onze papieren niet in orde hebben. We hebben kopieën aangeleverd van de examenuitslag van vorige keer en dát mag niet. Uiteindelijk laten ze het gaan en mogen we toch examen doen.
Ik vrees inmiddels dat ik weer diezelfde man krijg bij het examen (en dat zal niet bevorderlijk zijn voor mijn stress niveau). Het is inmiddels tijd, en Richard wordt opgehaald, door de examinatoren een meneer en een mevrouw. Jan en ik kijken ze na als ze vertrekken.
Ik probeer Jan te polsen over de slagingskansen maar hij houdt zich op de vlakte. Tja 1,5 uur les is niet echt veel en je weet nooit hoe het met een examen gaat etc. Het halfuurtje gaat best snel voorbij en Richard is er zo weer. Hij krijgt (nog) geen uitslag maar aan zijn gezicht te zien is het goed gegaan.
Dan mag ik mee (pft gelukkig ik heb de zelfde examinatoren als Richard had), deze man is ontzettend vriendelijk. Hij stelt me op mijn gemak en ja dan gaat het prima, ik rijd mijn gevoel goed. Ook alle bijzondere verrichtingen gaan prima.
Om een lang verhaal kort te maken… we zijn beiden geslaagd! Op 11 oktober kunnen we het rijbewijs gaan ophalen, fijn weer een vinkje gezet. Later in de week rijdt ik langs het kantoor en zie “onze” lesauto staan waar ik een paar foto’s van schiet. Toevallig zie ik de examinator die wij hadden buiten staan en met zijn toestemming maak ik ook van hem een foto.
Voor de toekomst staan Papiaments en of Spaans leren en een baan vinden nog op het programma, maar ik doe het rustig aan.
Ik zit me nu te verheugen op “ons eigen huisje”, op de bovenverdieping waar we volgende maand naar toe gaan verhuizen. Met onze eigen spulletjes en waar we een thuis kunnen maken voor onszelf. Ondanks dat we heel fijn in het huis van Loes hebben gewoond hoor, maar het is het (t)huis van Loes met haar spulletjes.
Donderdag 28 september
Eerst ga ik maar eens proberen om via de website bij Gemeente Doetinchem RNI om de adres wijziging door te geven. Vandaag ga ik voor het eerst weer mee me de Queen Angels, we gaan naar Sorobon. Het is best een grote groep 18 dames. Voor mij persoonlijk vond ik deze snorkelplek niet zo bijzonder, alles was onderwater bruinig en het water was ook niet helder. Ik zie een paar koffervisjes, veel anemonen en wat kokerwormen, oesters en zeegras en ja dat was het wel zo’n beetje. Weinig tot geen kleur onder water bruin/groenig.
Een paar dames hebben skeletten van zee-egels gescoord en één van hen vindt zelfs een zeldzame "Sand Dollar" (ook dat is het skelet van een egel maar dan een met een bloemmotief) erg mooi. Na het snorkelen is het heel gezellig, we drinken koffie en later gaan we met zijn allen lunchen. Leuk om met de andere Queen Angels te kletsen omstreeks 13.00 vertrek ik naar huis. De rest van de middag ben ik bezig met het schrijven van het blog en het verwijderen van onkruid. Het (grint) tuintje is nu weer helemaal netjes. Ik ben ’s avonds zo moe dat ik al omstreeks 20.00 in bed lig, ik val als een blok in slaap.
Vrijdag 29 september
Eindelijk weer eens een goede nachtrust gehad, en dat scheelt, ik merk niet eens dat Richard op staat, pas als hij gedag zegt word ik wakker. De buurtjes zijn druk, Sabine en Dave zijn al druk aan het verhuizen. Ik werk nog even aan de blogs en ik maak een boodschappenlijstje.
Dan vertrek ik richting Kralendijk, ik ga vandaag nogmaals een poging wagen voor een baan bij een nieuw resort wat volgende maand open gaat. Ik had er in mei een sollicitatiebrief naar toe gestuurd en ik ben er voordat we naar Nederland gingen een keer langs gegaan. Ik ben inmiddels langs geweest en ik mag a.s. maandag om 15.00 terug komen voor een sollicitatiegesprek. Dat is positief, we zullen zien hoe het gesprek maandag gaat verlopen.
Richards eerste werkweek zit er alweer op, hij moet volgende week nog werken en dan heeft hij een weekje vrij i.v.m. Regatta (dat is een jaarlijks terugkerend feest wat in het teken van zeilen staat). Dan kan hij eindelijk ook even uitrusten van de afgelopen drukke tijd.
Dit jaar is het de 50e keer dat Regatta gevierd wordt, dus het zal wel uitbundig gevierd gaan worden. Ik zag op Bonaire nieuws dat er allerlei artiesten gaan spelen, leuk ik hou van muziek.
’s Avonds zijn we uit wezen eten bij La Terrazza, bijzonder concept, geen menu kaart… Ze komen langs om te vragen wat je niet lust/lekker vind en of je nog allergisch bent voor producten. Dan krijg je verrassingseten, prijs $ 6,-- per gang en als je er dan een wijntje bij neemt komt het op $ 10,-- p.p. per gang. En je kunt stoppen na elke gang, wanneer je genoeg hebt gegeten stop je gewoon.
Het was lekker en erg gezellig. Na het eten zijn we blijven plakken en kletsen, het restaurant/hotel wordt mede gerund door een collega van Richard die overdag bij SGB werkt en ’s avonds bij La Terrazza. Ik heb toen nog een paar…. iets te veel wijntjes gedronken en dat heb ik de volgende de dag geweten.
Zaterdag 30 september
Ik heb een kater van gisteren, tja eigen schuld dikke bult. Ik heb het mezelf aangedaan. Sabine en Dave verhuizen vandaag en wij zijn een paar keer met onze auto’s meegereden om ze te helpen verhuizen. Ze gaan naar een plek waar ze een mooie tuin bij het huis hebben en ik kon het natuurlijk niet laten om foto’s te maken van de plantjes..
Vandaag moesten we ook nog even naar de wasserette voor de was, en natuurlijk ff boodschapjes doen. We hadden en niet al te veel nodig, want ik heb gisteren al best veel boodschappen gekocht. We hebben verder niet zo veel gedaan, lekker naar het zwembad geweest. Ik zag dat er een dode libelle in het zwembad lag, jammer. Maar toen ik beter keek bleek hij toch niet dood te zijn, Richard heeft hem er met het schepnetje uitgevist. Hij was prachtig getekend en na te zijn opgedroogd vloog hij weg.
’s Middags kwam Kai nog even langs we zijn even met hem meegegaan naar zijn groentekwekerij die hij samen met Roy en een collega van het werk ergens op de Knoek heeft. We zijn benieuwd hoe het gaat lopen of alles goed gedijt en of ze de groenten kunnen afzetten. Intensief is het wel want ze moeten er iedere dag heen om de boel water te geven, we zullen zien hoe het afloopt.
’s Avonds zijn we naar La Cantina gegaan er was daar een Food Court, ook gezellig was dat.
En zo zat deze dag er weer op.
Zondag 1 oktober
Vandaag hebben we een duikje gemaakt bij Vista Blue, lekker relaxt.
Daarna hebben we in het zwembad gelegen. Later kregen we bericht van Johan dat maandag de schoonmaak komt voor het boven appartement, er liggen nog een wat spullen van Dave en Sabine boven. We brengen ze naar beneden en leggen ze onder het balkon, omdat we geen idee hebben hoe laat de schoonmaak maandag komt. Als het schoon is dan kunnen we gaan schilderen, ik heb er nu al zin in. We hebben vast wat foto’s gemaakt van het uitzicht van boven, overdag is het al erg mooi maar ’s avonds is het nog mooier (daar zal ik t.z.t. ook nog wel wat foto’s van maken).
Zo deze week is omgevlogen, ik ben benieuwd wat we volgende week weer allemaal gaan beleven.
Foto’s
2 Reacties
-
JAN ZOETEBIER:5 oktober 2017Groetjes uit Heteren. Mooi uitgebreid verslag!!
-
JAN ZOETEBIER:7 oktober 2017Werkse.