15 aug t/m 6 september 2019 rustige weken, Jazz Festival, Jorg en Inge op Bonaire en meer...

15 aug t/m 15 september 2019 rustige weken, Jazz festival, Jorg en Inge op Bonaire en meer…..

We hebben een paar hele relaxte rustige weken, ik neem de tijd om helemaal te herstellen. En dat werpt zijn vruchten af want Ik heb weinig last van mijn operatie, de hechtingen trekken heel iets maar het is eigenlijk niet noemenswaardig. De wondjes genezen ook heel voorspoedig, echt knap zoals ze tegenwoordig kunnen opereren via zulke kleine incissies! Als ik twee weken na de operatie de uitslag krijg dat alles goed is zijn we heel blij. Snorkelen en duiken heb ik even gelaten voor wat het was, dat komt wel weer.

Vrijdag 30 augustus  Yes we gaan naar Curaçao

Ik had gezien dat tijdens het North Sea Jazz festival op Curaçao dit jaar Maroon 5 zou optreden. Hier wil ik heel graag heen, Rich vind het prima. Ilse en Edwin kopen de kaartjes voor ons op Curaçao (we betalen deze natuurlijk terug), de kaartjes hiervoor zijn best heel prijzig… ( $195,-- p.p.). Maar we hebben het er voor over.

  

We vliegen om 19:15 naar Curaçao. Ik ben blij dat ik weer helemaal de oude ben, want ik verheug me enorm hierop. Ilse en Edwin gaan ook mee. Er komen diverse bands spelen Maroon 5 gaat op zaterdagavond optreden en ik vind de muziek erg leuk (mijn telefoon heeft zelfs Maroon 5 als ringtone 🤗. De korte vlucht verloopt weer prima en Ilse en Edwin halen ons op van Hato Airport. We gaan die avond gezellig uit eten met zijn vieren.

 

Logeren bij Ilse en Edwin vinden wij heerlijk, het “hotel” bevalt ons prima. Heerlijk bed, mooi zwembad en tuin en het ontbijtbuffet krijgt van ons een 9,9.In de avond gaan we met een taxi busje (zodat we allemaal een drankje kunnen doen op het festival) naar het strand in de buurt van het Trade center waar het festival zal plaatsvinden.

  

Het is professioneel aangepakt, een ruim opgezet festival met diverse podia. We beginnen Third World een reggae band die Rich en ik nog kennen uit onze jeugd.

 

Iedereen kent natuurlijk het nummer Now that we found love… Ze spelen goed, en het lijkt alsof de bandleden qua uiterlijk in de hippie tijd zijn blijven steken. Hierna gaan we naar het hoofdpodium, Mariah Carey gaat optreden, ooit een ster van wereldformaat maar ze is echt op haar weg terug, tenminste dat vinden wij. We zijn ook niet zo gecharmeerd van haar zangkunsten, met hoge uithalen (pffft echt niet mooi). Verder heeft ze nogal wat noten op haar gezang… ze klaagt over de warmte,  duhhh je bent op een tropisch eiland dame… En ze vraagt de visagist op het podium om tijdens haar optreden haar make up bij te werken. Echt?? Ja echt, ook pauzeert ze een paar keer achter de schermen terwijl haar band verder speelt.

 

Wij haken af en gaan een drankje nemen. Het is pas later op de avond als Maroon 5 het podium betreedt. En hier geen sterallures, ze komen op en spelen aan één stuk door, geen gezeur en pauzes. De heren spelen de sterren van de hemel. En het klinkt goed, wat een feest. Alleen jammer dat de zanger Adam Levine zich een soort van laatste der Mohikanen kapsel heeft laten aanmeten. Bijna kaal aan de zijkanten en een geblondeerde vlecht midden over het hoofd. Als hij dan ook nog zijn shirt uitdoet en al zijn “plakplaatjes” te zien zijn is het geen feest voor je ogen.

   

Maar goed het is bijzaak. De muziek vinden we allemaal (ook Ilse en Edwin) helemaal goed. Het maakt het optreden van Mariah helemaal goed, het was de moeite waard. Richard koopt voor Ilse en mij een hemdje, een leuke souvenir voor ons van een heel geslaagde avond.

   

Nadat we de volgende dag heerlijk ergens aan de kust in Willemstad zijn gaan lunchen is het tijd om weer terug te vliegen naar Bonaire 

 

Zondag 1 september Jorg en Inge komen aan op Bonaire

Leuk, Jorg en Inge zijn op vakantie op Bonaire. Inge was ons buurmeisje in Ruurlo en samen met haar vriend Jorg zullen ze 2 weken op vakantie zijn hier. Wij halen ze op van het vliegveld en brengen ze naar het huisje wat ze gehuurd hebben. Het plan is dat ze zich even omkleden in wat luchtigers en dat we dan samen ergens een hapje gaan eten. Helaas…. Ze hebben een probleempje met het openen van de koffers.. de code werkt niet, dat is vervelend. Voordat de sloten van de koffer kapot worden gemaakt, laten ze het even voor wat het is. Wij lenen ze wat zomergoed en daarna gaan we eten bij Cuba, wat gezellig en lekker is. Later horen we dat de koffers toch open zijn gekomen met een andere code (die ze even vergeten waren). Heel goed  om te horen dat de slijptol er niet aan te pas heeft moeten komen.

Dinsdag 3 september – we maken afspraken voor werken op de sloep

Ik heb een  koffieafspraak met Liezeth, ik neem de agenda mee, het gaat gebeuren. Ik ga binnenkort beginnen met het werken op de sloep, leuk ik heb er zin in. Mijn eerste tochtjes zullen plaatsvinden op de VIP tocht tijdens de wereldkampioenschappen Sunfish zeilen die dit jaar op Bonaire plaats zullen vinden. Leuk, dat ik dat ga doen, kan ik het ook van dichtbij meemaken.

Woensdag 4 september – een Zuidtour, en ik ga snorkelen met Inge en Jorg

    

Vandaag ga ik op pad met Inge en Jorg, ze krijgen van mij een Zuidtourtje. We komen natuurlijk langs de Zoutpannen, en de wilde oostkust. Snorkelen staat ook op het programma, dat doen we bij Zoutpier. Leuk er zijn vandaag voldoende Schildpadjes. Inge is niet zo’n snorkelaar en blijft wat bij de kant. Ik ga met Jorg ook naar de palen van de pier, hij vindt het prachtig.

 

Donderdag 5 september

Ik krijg een apje van Carine, er komt zo over een half uurtje een nestje met schildpadjes uit bij Te Amo Beach. Yes… dat wil ik heel graag zien. Gelukkig is Rich bijtijds thuis en mét camera vertrekken we richting Te Amo Beach. Het is er wel heel druk (dat vind ik wat jammer). De mensen van Stinapa Turtle conservation gaan het nest helpen met uitkomen. Er zit een soort kuil in het zand, daardoor weten ze dat de schildpadjes op het punt van uitkomen zijn (binnen 5 dagen) omdat als de eieren uitkomen het zand inzakt . Ze hebben uit voorzorg een metalen kooi boven het nest gezet. Dit doen ze om te voorkomen dat als het nest ’s nachts (ze komen vaak s’nachts uit) uitkomt de schildpadjes niet richting de weg lopen. Jonge schildpadjes zijn zo voorgeprogrammeerd door moeder natuur dat ze naar het licht lopen (normaal is dat van de maan die op de zee schijnt) maar omdat Te Amo Beach vlakblij de luchthaven ligt… en daar veel licht vanaf komt willen ze op deze manier voorkomen dat de schildpadjes de verkeerde kant uit lopen. Het nest wordt heel voorzichtig geopend. En dan gaan het heel snel, veel super kleine schildpadjes komen naar buiten en gaan doelbewust op weg naar zee. Wat een prachtig gezicht is dit, als ze bij het water komen gaan ze zwemmen. Het duurt niet lang of de eerste zeemeeuwen verschijnen, deze plukken de jonge schildpadjes zo uit het water. Dat is niet zo leuk om naar te kijken. Er werd snel besloten om alle schildpadjes in een emmer te doen en deze later als het helemaal donker is uit te zetten in zee. Ik vraag me dan gelijk af… dan zijn er barracuda’s, dolfijnen en andere roofvissen. Maar goed.. zo is de natuur, mooi maar ook wreed. Dit nest bevatt iets van 104 schildpadjes en als ik dan vertel dat er van de 1000 schildpadjes die geboren worden er maar 1 volwassen wordt. Kun je je voorstellen wat er met de rest gebeurd. Ik probeer zo goed mogelijk foto’s te maken, maar het valt niet mee met de drukte en ze hebben ook een soort van pad afgebakend waar je niet mag lopen, om de kleintjes de ruimte te geven. Als ik later thuis kijk zitten er best een paar mooie foto’s bij. Prachtig om dit meegemaakt te hebben.

  

 

Vrijdag 6 september – Rich is vrij en we gaan met Jorg en Inge naar Washington Slagbaai park.

We vertrekken op tijd van huis, we gaan er vandaag een gezellige dag van maken. We gaan naar Washington Slagbaai Park om de natuur te bekijken boven water en om te snorkelen, te duiken en te bbqen.Als we in het park zijn genieten we van de mooie vergezichten. De ruige zee en het ruwe gesteente wat omhoog reist, de prachtige bomen op de grond liggen en die mooi contrasteren met het kalkzandsteen op de achtergrond. Bij Playa Funchi strijken we neer, in de Saliña achter ons staat een groep flamingo’s te foerageren, mooi zijn ze.

  

Richard en ik gaan duiken en Jorg gaat snorkelend de onderwaterwereld bekijken. Natuurlijk is er weer zoals altijd genoeg moois te zien. Daarna steken we de bbq aan en genieten van de lekkere hamburgers, broodjes en salades die we hadden meegenomen. Onder het genot van een drankje.

  

  

  

We stoppen later nog een keer en ik ga snorkelen met Jorg bij Wayaka 2, ook hier is het mooi. Papegaaivissen en scholen met vis.

  

  

  

 

Wij vergeten de tijd Rich en Inge staan op ons te wachten, het is tijd om eruit te gaan. De parkwachters rijden door het park en ze laten iedereen weten dat je om 16.00 richting uitgang moeten rijden want het is nog een hele rit over deze kronkelwegen van zand die heuvel op en af gaan. Het was een mooie dag.

In mijn volgende blog, nog meer snorkelen, we gaan golfen en er is iemand jarig.