12 t/m 19 april 2020 regels regels... en een leuke wandeling en natuurlijk waterplezier..

Zondag 12 april

We maken er een rustig dagje van. Het is ook momenteel erg rustig op Bonaire want sinds 27 maart hebben ook wij te maken een noodverordening.....

Noodverordening

Om besmetting op het eiland actief te voorkomen, neemt de gezaghebber extra maatregelen.

De voorschriften treden met ingang van 27 maart 2020 in werking en gelden tot en met 30 april 2020, 00:00 uur, tenzij voor die tijd tot verlenging of intrekking van deze noodverordening is besloten.

Samenvatting van de noodverordening:

·         Er geldt een verbod om zich met meer dan 3 personen op te houden op openbare stranden. Gezinnen met meer dan 3 personen die woonachtig zijn op hetzelfde adres, zijn uitgezonderd van dit verbod;

·         Dit verbod brengt met zich mee dat kamperen op het strand dit jaar niet mogelijk is;

·         Het is verboden om evenementen te laten plaatsvinden, te organiseren of te laten ontstaan of deel te nemen;

·         Het is verboden om sport- en fitnessclubs, waaronder zwembaden, sporthallen, sportvelden open te houden;

·         Casino’s, nacht-, seksclubs worden gesloten;

·         Samenscholing op het vliegveld is verboden. Alle in- en uitgangen van de luchthaven en het terrein worden beveiligd door BIA. Enkel personen die passagiers afzetten binnen 30 minuten, zijn toegestaan.

·         Het is verboden om restaurants en horecagelegenheden open te houden indien er niet kan worden voldaan aan 1,5 meter afstand houden tot de dichtstbijzijnde persoon, en maximaal 50 personen aanwezig zijn.

·         Scholen zijn gesloten met uitzondering van groep 8 van de basisschool en instellingen die (college) examen afnemen in het middelbaar-/voortgezet onderwijs

·         Het is verboden om voor- en naschoolse opvang open te houden, m.u.v. de door de Gezaghebber aangewezen voor- en naschoolse opvang t.b.v. ouders met vitale beroepen.

·         Alle besluiten én aanwijzingen gegeven door de politie, Koninklijke Marechaussee of daartoe aangewezen ambtenaren, moeten onmiddellijk worden opgevolgd. Wordt dit niet gedaan, kan men gestraft worden met een hechtenis van maximaal drie maanden of een geldboete van de tweede categorie.

Maandag 13 april

Richard heeft deze week vrij van zijn werk het is  school vakantie. Hij gaat vandaag met Mark duiken en ik heb een wandeling op het programma staan.

Ik ga samen met Hellen en Marianne wandelen bij de Agavetuin en we vertrekken vroeg. Om 07:00 word ik op gehaald, ik ben niet zo’n ochtend mens maar op dit tijdstip is het nog niet zo warm. Het ritje naar de Agavetuin is kort, het is vlak bij Seru Largu. Veel van de agaven staan in bloei en vele vogels doen zich tegoed aan de nectar. Suikerdiefjes, Spotvogels maar ook vele super kleine kolibries vinden hun weg naar de bloemen.

   

Zowel Marianne als ik hebben de camera bij ons en we proberen er foto’s van te maken. Het valt niet mee, de kolibries zijn supersnel en behoorlijk schuw. Het pad waar we over lopen is niet overal even makkelijk toegankelijk. Om sommige plaatsen hangen de bladeren (die scherp getand en puntig zijn) over het pad.

   

We stappen er voorzichtig over en om heen. Wat is dit toch een mooie plek, nadat we een tijd lang genoten hebben van het uitzicht gaan we verder. We gaan de heuvel beklimmen om daar van het uitzicht te genieten. Het pad naar boven is best steil en er liggen ook losliggende stenen die het wandelen niet makkelijker maken. En ondanks dat het nog vroeg is is het ook best warm. Als we na een korte klim boven aan zijn gekomen is het uitzicht echt de moeite waard. We kunnen zelfs in de verte Spelonk (de vuurtoren aan de oostkant van Bonaire) zien liggen. De terugweg naar beneden vind ik lastiger.. ik heb een beetje last van hoogte / diepte vrees. We komen allemaal heelhuids zonder valpartijen weer naar beneden. Op de terugweg stoppen we nog even bij de bloeiende Prickley Pear of Mickey Mouse cactus.

Na het wandelen drinken we bij ons thuis even een bak koffie, mooi dat we dit samen hebben kunnen doen.

Dinsdag 14 april

We gaan even lunchen bij Between 2 Buns, altijd lekker ik neem een broodje met huisgemaakte tonijnsalade, lekker en het was meer dan voldoende.

Woensdag 15 april

Alles is veranderd sinds de Corona crisis, ik pieker niet maar het geeft wel een beetje onrust. We hebben regelmatig contact met onze kinderen in Nederland, Ilse en Edwin zitten “vast” in Costa Rica. Zij hebben te maken met strengere maatregelen. Gelukkig gaat het met iedereen en zijn ze gezond. Maar hoelang dit alles gaat duren, dat weet niemand. Het is vervelend dat we totaal geen idee hebben hoe het allemaal verder zal gaan, we zullen het uit moeten zitten. Ilse werkte als dierenarts maar nu even niet. Onze oudste zoon werkt in een ziekenhuis, zijn vriendin ook, daar is werk zat. Onze jongste zoon werkte in de horeca maar werkt nu even niet. Met de rest van de familie gaat het qua gezondheid gelukkig ook goed in Nederland.

Donderdag 16 april

We krijgen van de gezaghebber nieuws, de eerste Corona Besmettingen zijn geconstateerd op Bonaire. Een beetje vaag vind ik de berichtgeving wel. (het onderstaande bericht is afkomstig uit het Nederlands Dagblad, het nieuws van de site van Bonaire nieuws was niet beschikbaar om te kopiëren).

Het gaat om iemand die qua leeftijd niet in de risicogroep zit en die meer dan een maand geleden besmet zou zijn door iemand uit Aruba. Kort daarop kreeg de Bonairiaanse patiënt lichte ziekteverschijnselen en is uit voorzorg vrijwillig thuis gebleven. Inmiddels is de persoon herstellende. Er is volgens de gezaghebber weinig tot geen contact geweest met andere mensen, wel worden alle contacten in de directe omgeving verder onderzocht.

Bonaire sloot vanaf 14 maart zijn luchtruim voor alle vluchten uit Europa vanwege het nieuwe coronavirus. Vrijdag 17 april komen de eerste repatriëringsvluchten uit Nederland en Colombia met ingezetenen met een vitaal beroep, medische professionals en mensen die een medische behandeling in het buitenland hebben ondergaan. De groep van 44 personen zal in verplichte centrale quarantaine worden ondergebracht.

Leuk is het niet dit bericht, maar het was wel te verwachten dat we vroeg of laat ook op Bonaire te maken zouden krijgen met besmettingen. Wij houden ons aan de 1,5 meter regel en zoeken geen drukte op en we zijn blij met de vrijheid die we nog hebben om naar de zee te gaan of de natuur in. Ik ga er vandaag in ieder geval weer van genieten, lekker snorkelen, bij Kanti di Awa met Helen en een collega van mijn werk.

      

We zwemmen tot aan Karels en weer terug. Onderweg komen we vele zee-egels, murenes, een ballonvis, kerstboomwormpjes tegen en meer. Na het snorkelen drinken we even samen (mét afstand)  koffie bij het Speeltuintje want daar kunnen we lekker in de schaduw zitten.

Vrijdag 17 april

In de ochtend ga ik snorkelen met een mini clubje Queens, Maaike en Loes bij Zoutpier, heerlijk veel schildpadjes.

    

We gaan het weekend vieren met Hellen en Mark we drinken een drankje en eten een hapje bij Trocadero. Mooi zoals de zon ondergaat en langzaam verdwijnt in de zee.

  

Zaterdag 18 april

Ik had bedacht dat we maar weer eens naar Hilma Hooker moesten om te duiken. Als we bij de boei naar beneden gaan kijk ik even naar mijn computer voor de diepte.. nou die deed het dus niet meer, ik denk dat het batterijtje leeg was. Geen reden om de duik af te breken maar ik ben uit voorzorg maar boven Richard blijven zwemmen want soms zak je ongemerkt toch wat dieper. Het wrak kan me echt niet boeien, het rif is wel erg mooi daar. Mijn excuus voor de vele foto's.... ik kan het soms (vaak) niet laten.

   

   

 

  

In de middag koop ik een nieuwe rashguard (surf shirt) die ik draag onder mijn trimvest (tegen het schuren). We duiken al weer een paar weken zonder ons "winterpak" ( ik een shorty en Richard een dikker neopreen t'shirt met lange mouwen). Bij de duikshop hangt een leuk bordje...Dat kan natuurlijk alleen op Bonaire 😁.

Zondag 19 april

En weer trekken we erop uit om te gaan duiken, het weer is een beetje mwah..  Wat bewolkt en regenachtig donker en als we bij de duikstek Jeff Davies zijn aangekomen komt er een buitje. We blijven even in de auto zitten als het met bakken uit de lucht komt. Het rif bij Jeff Davis is mooi, maar het is niet mijn meest favoriete plek om het water in te stappen.

    

Hoge afstappen met wiebelige stenen, gelukkig heb ik een hele fijn buddy die mijn spul naar beneden draagt. En met helpt bij het opzetten ervan. Als ik goed in het  water ben heb ik verder problemen, ik ben per slot van rekening een Vis🤣.  En bij Jeff Davies is het in het water makkelijk geen puntige ondergrond maar zand op de bodem. Onderwater komen we een prachtige Blue Parrot fish tegen, ze zijn helderblauw en groot, verder mooi getekende Hamlets en koralen. We hebben een relaxte duik. Bij de kust klautert Richard eerst met het hele spul naar boven en legt alles in de auto. Ik blijf in het water want ik heb er geen behoefte aan om achterover te klappen als ik een poging onderneem om eruit te komen. Richard, de schat verlost me in het water van mijn duikset. En dan lukt het me wel om zonder valpartijen naar boven te komen.

In mijn volgende blog… ik word nog een echte wandelaar en ik ga op koffie visite bij Raymond en Marjon.