16 maart t/m 29 maart 2020 De wereld gaat langzaam op zijn kop en dat is bizar...

Maandag 16 maart

Op 16 maart weet ik nog niet dat dit de laatste week zal zijn, dat ik nog  werk heb en dat nog een paar dagen werk. Natuurlijk hadden we allemaal al lang in de gaten dat het helemaal niet goed ging met de verspreiding van het Corona virus. Ik heb op de dinsdag  nog wel één Dividesk dienst en ik rijd op de woensdag nog 1x met 2 Duitse gasten een eilandtourtje. Bij Divi is niets meer te beleven, steeds meer toeristen vertrekken en ze gaan terug naar hun eigen land.

Woensdag 18 maart

Voordat ik vertrek ontsmet ik de bus uit voorzorg, het stuur, de versnellingspook en alle handgrepen en de veiligheidsgordels. Het is echt wel raar hoor, in mijn achterhoofd spelen gedachten als, deze bus is gebruikt om heel veel mensen van verschillende nationaliteiten te vervoeren, ik hoop dat er geen besmette personen mee vervoerd zijn. En ik heb natuurlijk ook nog gegidst in de grote bus vorige week, en daar denk ik ook wel een beetje aan dat is best wat risicovol. Maar tijd om hier lang bij stil te staan heb ik niet. Ik haal mijn gasten op en we rijden de tour eerst richting noord. Het is rustig op de weg, bijna geen verkeer, ik maak een extra stop bij één van de grotten, mooi het is echt genieten van de rust. Het Museumpje in Rincon heeft zijn deuren ook al gesloten in verband met Corona. Als we na een tijd bij Seru Largu aankomen zijn er 2 Nederlanders die nog op vakantie zijn en dat weekend weer naar Nederland gaan vliegen. Ze werken beiden in de zorg, en in het zuiden van het land, ze hebben best wat zorgen over het aantal beschermingsmiddelen wat er beschikbaar is voor hen momenteel.

Donderdag 19 maart

We zouden eigenlijk vandaag met de Queens een Potluck hebben, waarbij we na het snorkelen ook hapjes samen gaan eten. Maar dat is al afgelast in verband met veiligheid voor onze Queens i.v.m. Corona. Het snorkelen gaat nog wel door voor diegene die dat wil bij Te Amo Beach, We houden allemaal gepaste afstand van elkaar, raar je moet er echt over nadenken. Het is niet iets waar je normaal stil bij staat. Voor we het water ingaan zien we een mooie regenboog, even genieten en niet nadenken.

Ik snorkel, zoals meestal als we er allebei zijn, samen met Kathleen, ondanks dat dit niet één van mijn favoriete snorkelplekken is zien we toch voldoende moois. Ik heb mijn schaartje mee en onderweg kan ik het niet laten om stukken vislijn en haakjes van het koraal te verwijderen. Ik vind ook nog een plastic dingetje, dat komt goed uit, daar kunnen al die lelijke lijnen mooi in. Kathleen past even op mijn camera.

Thuis gekomen lees ik dat de Bonairiaanse overheid ook maatregelen getroffen heeft op Bonaire en die zijn best heftig… het besluit is genomen om alle scholen en kinderopvanglocaties op Bonaire per direct te sluiten. Dit was en is om te voorkomen dat het coronavirus zich verspreidt, in het geval dat het op ons eiland is. Dit heeft ook gevolgen voor wat er op ons mooie Bonaire staat te veranderen…

Vrijdag 20 maart

Ik mag een kaarsje op mijn taart erbij zetten, Loes verrast me met een leuk cadeautje.

Ik krijg natuurlijk felicitaties per mail en per app., en wat leuk is er zijn ook zijn er wat kaartjes gekomen. Richard gaat nog gewoon naar zijn werk, ondanks dat de school is gesloten is er voor zijn afdeling nog genoeg werk te doen. Ik geef ik niet zo om verjaardagen maar een beetje een rare dag is het nu wel. Het weekend vieren hadden we willen doen bij Divi Divi maar daar zijn we niet meer welkom, de bar is gesloten, in verband met Corona. We nodigen Mark en Hellen bij ons thuis uit en daar drinken we een drankje, wat gezellig is.

Zondag 22 maart

We gaan duiken  bij Tolo, gelukkig er is onderwater helemaal niets veranderd. Daar is alles nog mooi, en kunnen we genieten van al het moois wat de natuur ons te bieden heeft. En dat is veel want niet alleen visjes zijn mooi, de vormen en kleuren van de talrijke harde en zachte koralen en anemonen verbazen me iedere keer.

Maandag 23 maart t/m 1 april, er breken rustige tijden aan hele rustige tijden.

Richard gaat nog gewoon iedere dag naar zijn werk, wel komt hij iets eerder in de middag thuis. Ik ben ook veel thuis, ik heb mijn kleurboek er maar weer eens bij gepakt.

Dinsdag 24 maart

Vandaag zijn we uitgenodigd bij een collega van mij, Raymond die samen met Marion op een mooie plek op ons eiland wonen. Voor een hapje en een drankje, Raymond had me verteld dat ze iedere dag bezoek krijgen van grote groepen papegaaien die ze voeren met nootjes en fruit. Dat laat ik me geen 2x zeggen, gewapend met mijn camera genieten we van de gevederde bezoekers.

Ik vind ze prachtig en ik mag ook een nootje aanbieden, voorzichtig ben ik wel. Wij hadden vroeger toen ik jong was thuis een Grijze Roodstaart die heette Coco en die was niet zo lief… ze heeft me meer dan eens flink gebeten ik heb ontzag voor de snavels... Deze papegaaien maken ook, ze hebben zo te zien een rijk sociaal leven. En liefde en haat ligt dicht bij elkaar.. soms zitten ze heel lief samen te snoepen van al het lekkers en een moment later “schreeuwen” ze tegen elkaar en klapperen de vleugels en dreigen ze met hun snavels naar elkaar.

Ze hebben echt prachtige kleuren deze Lora's. Ik maak zoals altijd vele plaatjes en als ik de resultaten later bekijk zitten er best leuke plaatjes bij. Ik ga vragen of ik nog een keer langs mag komen om foto’s te maken, en dan een keertje vroeg de ochtend want dan is de “familie” schijnbaar ook aanwezig. En dan heb je ander licht. Het is gezellig en Raymond heeft lekkere sateetjes gemaakt en er zijn ook  andere hapjes, die gaan er onder het genot van een hapje een drankje en een babbeltje met graagte in.

25 maart

Ik ben al een tijdje bezig om voor Kai een VOG van Bonaire te krijgen. Het had wat voeten in de aarde.. eerst moest Kai ons machtigen om de VOG aan te vragen, vervolgens moest ik naar de bank om de aanvraag te betalen. En een betalingsbewijs te ontvangen, dat ging natuurlijk mis, op het betalingsbewijs stond i.p.v. zijn achternaam zijn geboorteplaats. En ik had dat niet gelijk gecontroleerd of het klopte dit omdat ik een kopie van zijn paspoort had laten zien (en hij was uitvergroot op A4 formaat)  waarop al zijn gegevens stonden, natuurlijk kwam daar pas thuis er pas achter dat het niet klopte. Jammer, kon ik nog een keer naar de bank en weer in de rij staan, pft.. 2e poging is het gelukt.. Toen de aanvraag was ingediend bleek dat er nog een bewijs van inschrijving van de gemeente ontbrak en dát kon niet per e-mail geregeld worden omdat dit inschrijfbewijs geld kost. Vandaag had ik een afspraak bij het OLB om dat bewijs van inschrijving te krijgen. Natuurlijk moest Kai óók hiervoor mij machtigen. Het afhalen van het inschrijfbewijs kon i.v.m. de Corona maatregelen uitsluitend op afspraak. Als ik bij het gebouw aankom is het niet de bedoeling dat er mensen naar binnen gaan. Buiten moet er worden gewacht totdat je opgeroepen wordt, één voor één mag men naar binnen. Na een half uurtje wachten was het mijn beurt, het klusje is zo geklaard, nadat ik de kosten van $ 4,75 per pin had betaald.  Gelukkig kon ik het document na scannen wel per e-mail versturen naar het kantoor wat de VOG aanvragen in behandeling neemt. En nu maar hopen dat de VOG er is over ongeveer 5! weken, want het moet eerst naar Curaçao voor verwerking. We wachten het maar rustig af.

Donderdag 26 maart

We gaan gelukkig lekker snorkelen met de Queens, we gaan naar een plek die ik erg leuk vind Vista Blue. Hier kun je niet altijd terecht, het ligt een beetje aan de wind. Het is de bedoeling dat we gaan drijfsnorkelen.. We wandelen eerst (op gepaste afstand van elkaar) een stuk richting Red Slave en dan gaan we te water. Ik snorkel vandaag niet met Kathleen, want zij heeft aangeboden om bij onze spulletjes te blijven om het een en ander in de gaten te houden. Na een korte wandeling gaan we te water, ik sta nog half op het droge als er een ketting murene vlak voor mijn voeten langs kronkelt. Huu hier schrik ik wel een beetje van, zo op het droge lijken ze toch wel erg slangachtig en daar ben ik niet kapot van.

In het water zien we vele murene’s koralen, een schildpadje anemoontjes het is hier echt heel mooi. Super snorkeltocht. We moeten trouwens nog behoorlijk zwemmen. Echt veel mee stroming is er niet, we blijven meer dan een uur in het water.

Kathleen is als we er uit komen bijna gebakken, het is behoorlijk warm en schaduw is er niet echt. Ze had terwijl wij weg waren trouwens nog wel de hoofdprijs gekregen, samen met het groepje van duikende Queens. Kathleen had dolfijnen gespot, en de duikers waren ze onderwater tegen gekomen. Hoe bijzonder is dát. Ik heb ze onderwater nog nooit tegen gekomen, bofferds!

Na het snorkelen drinken we zoals altijd gezellig koffie, weer op gepaste afstand. Toen wist ik nog niet dat dit ook voorlopig de laatste keer was dat we als Queens samen gingen snorkelen. De wereld veranderd en leuker wordt het er niet op en wat het vervelendste is , dat er niets is wat we eraan kunnen doen. We zullen het uit moeten zitten en hopen dat het snel voorbij zal zijn.

Vrijdag 27 maart

De meeste horeca bedrijven op Bonaire zijn uit zich zelf gesloten uit voorzorg gesloten i.v.m. Corona. Bij Karel’s kunnen we nog wel terecht en we genieten van een drankje en het uitzicht.

Zaterdag 28 maart

We spelen maar weer eens een spelletje Scrabble, mmm we hebben beiden niet zulke leuke letters..

Zondag 29 maart

We maken een duikje bij Soft Coral Garden één van mijn favoriete duikplekken. Prachtige tuin, gezond koraal en veel leven.

In mijn volgende blog.. Bonaire veranderd en dat is goed te zien in het centrum van Kralendijk