20 tm 26 april ik word nog een echte wandelaar en ik ga op koffie visite bij Raymond en Marjon.

Maandag 20 april

Ik ga wandelen vandaag en dat betekend vroeg uit de veren, want heel vroeg in de ochtend is het nog niet zo warm. We hebben om 07:00 afgesproken om te verzamelen. We rijden met 1 auto verder, het plan is om te gaan wandelen bij Landhuis Washikemba. Het huis staat op Bonaire bekend als spookhuis en dát zou ook de reden zijn dat het niet bewoond wordt. Na een hobbelbobbelweg komen we bij het landhuis aan, een mooi authentiek huis is het.

Daarna vertrekken we richting de langste boom op Bonaire (28 meter lang!), prachtig is hij. Helemaal met de windrichting Oost West is meegegroeid, als we een stuk verder lopen komt er een ongelofelijke stank mijn neus in. En ik heb een heel gevoelig neusorgaan, soms als Richard thuis komt en hij nog bij de deur opening staat kan ik hem vertellen wat hij heeft gegeten of gedronken. Maar goed dit rook vandaag niet naar eten of drinken. Het is afkomstig van  Sargassum (een soort alg) wat door de wind vanuit zee op de kust spoelt. Als het op land ligt stinkt het echt verschrikkelijk, de lucht die je ruikt is een combinatie tussen rotte eieren en rioleringsstank. Ik krijg er braakneigingen van, "niet aanstellen zegt Marianne" en ze heeft wel gelijk maar ik knijp mijn neus dicht brrrr. Grote plakkaten met Sargasum drijven de baai binnen, het zeewater is op sommige plekken rood gekleurd.

Wel een mooi gezicht is het, wel jammer is dat deze stank op gezette tijden over het hele eiland te ruiken is (als de windrichting die kant uit staat) .Helaas is het ook bij ons huis te ruiken.Ik heb echt een tijd gedacht dat er iets met onze riolering mis was voordat ik wist dat het door het Sargassum werd veroorzaakt. We lopen verder en de ondergrond is op sommige plaatsen rotsig dan weer zanderig maar ook kalkzandsteen komen we tegen.

Hier groeien Bolcactussen op. Het is even oppassen geblazen want de stekels van de cactussen liggen soms ook gewoon los op het kalkzandsteen. En we moeten af en toe stoppen om de stekels uit de zolen van onze schoenen te halen (je wil ze niet in je voet hebben). We kijken goed uit waar we de voeten neerzetten. Mooi is het hier, een grillig landschap vol met cactussen en Terra Cora (rode aarde) die prachtig contrasteert. Het is genieten hier.

Woensdag 22 april

Ik ga vroeg in de morgen op visite bij Raymond en Marion.  Ze hadden gezegd dat ik nog wel een keertje langs mag komen, ik word heel gastvrij ontvangen. Ondanks dat ik zomaar onaangekondigd kom aanwaaien, gezellig, ik krijg koffie en dan komen de papegaaitjes weer op de veranda voor het ontbijt. Ik heb mijn camera meegenomen. Ze zijn niet heel erg schuw..  en ze eten zelfs pinda’s uit de hand, maar ze vinden mij wel erg vreemd.

Misschien mij niet persoonlijk, maar die camera… dát vinden ze maar een gek ding. Het is groot, zwart en maakt geluid. Ik word af en toe met argus ogen bekeken. Maar ik kan hele leuke plaatjes schieten. Prachtig wat zijn ze toch mooi met hun veelkleurig verenkleed, groen, geel rood blauw in allerlei schakeringen. En als ze vliegen kun je het nog beter zien, alhoewel het voor mij niet meevalt om het vliegen met foto’s vast te leggen. Ik blijf wel een paar uurtjes van de gastvrijheid genieten. 

 Natuurlijk komen er niet alleen papegaaien af op het lekkers...

Donderdag 23 april

Ik ga met Loes en Maaike snorkelen bij Clif/Hamlet. De duikschool is dicht maar we kunnen nog wel bij de plek komen. Het rif is hier mooi en normaal is het hier best leuk snorkelen, bij het in het water gaan verliest Loes haar evenwicht en komt ze met haar onderbeen tegen de buis aan die onder water ligt. Auw! Het deed gemeen zeer. Als ik onderwater kijk zie ik dat er een heel stuk vel los zit wel een centimeter of 8, niet leuk. Loes laat zich niet uit het veld slaan en we gaan toch snorkelen. Het eerste kwartier voelt ze het echt heel goed het bijt en brand door het zout, het bloed gelukkig niet. De snorkel is overigens heel mooi. Maar als we uit het water komen bloed de kras nu wel behoorlijk. Verband hadden we niet bij ons, eerst de wond even schoongespoeld met zoet water. En om het bloeden te stelpen met het washandje (waar ik de onderwatercamera vaak in doe om beschadiging te voorkomen) heb ik de boel dicht heb gedrukt,  en daarna een plastic zak om het washandje geknoopt. Zo hadden we een provisorisch verbandje. We hebben koffie gedronken en daarna zijn we richting DA gegaan om wat verband dingetjes te kopen. Het zal nog een hele tijd in beslag nemen voordat het weer helemaal geheeld is, jammer dat het gebeurd is.

Vrijdag 24 april

We gaan het weekend vieren bij Karels, gezellig op de pier aan het water. Als we al een tijdje zitten te kletsen met een drankje erbij horen we een behoorlijke klap. Als we kijken zien we dat er een bestelbus over en tegen de betonnen palen is gereden. Oepsssss duur stuurfoutje… met het voorwiel over één van die blokken heen en het 2e blok staat net voor het achterwiel.

Onder de auto ligt een plas met vloeistof… De bestuurder gaat bellen en al gauw komt er een collega. Het is een bedrijfsbus en er zit gereedschap in, dat komt nu van pas. Met een schop wordt zand uit de aarde bij de palm geschept om de vloeistof af te dekken. Geruime tijd later komt er een pick up en wordt de bedrijfsbus afgesleept.Dit zal wel een dure reparatie worden zo denken wij. Gelukkig is er niemand gewond geraakt bij dit incident dat is heel fijn.

Na het drankje besluiten we om samen te gaan uit eten en vertrekken we naar Donna en Giorgio. Het is één van de weinige horeca gelegenheden die nog open is op Bonaire. Het gaat momenteel wel hilarisch hier trouwens… de menu kaart stond op een krijtbord geschreven de tafel was reeds gedekt. En als we de bestelling hebben doorgegeven krijgen we eerst drankjes en later het eten via het doorgeefluikje aangereikt. We moeten ons vanavond zelf bedienen, wat geen probleem is natuurlijk. Maar wel bijzonder om op deze manier uit eten te gaan, lekker en gezellig is het zeker.

Zondag 26 april

Tijd voor een duikje bij Vista Blue, het doet zijn naam eer aan. Het is er betoverend blauw, de lucht de zee prachtig. Een paar pelikanen zit op de oever mooi te zijn… Wel zijn er vandaag best veel kite surfers en dat vind ik best wat griezelig. We houden ze goed in de gaten en gaan op tijd naar beneden. Onderwater staat er behoorlijk stroming, er wordt aan de conditie gewerkt vandaag. Zoals altijd is er veel moois te zien. Op de terugweg maak ik me nooit zo druk over de surfers… wij komen pas boven als we kunnen staan en ons bovenlichaam al half boven water uitkomt en zo dicht komen ze niet aan de kust.

Normaal staan onze tanks bij de duikshop maar vandaag gaan ze mee naar huis we hebben namelijk va n Hellen verf gehad die watervast zou moeten zijn. En aangezien de tekeningen op onze tanks alweer aardig aan het verdwijnen zijn gaan we met de verf aan de slag. Ik ben eigenlijk best tevreden over het resultaat, ze zijn weer herkenbaar En nu maar hopen dat het er langer op blijft staan. Want poging 1 met spuitverf.. was geen succes.. poging 2 met watervaste stift ook niet zullen we maar zeggen 3x is scheepsrecht?

In mijn volgende blog … een bijna slapeloze nacht en mijn wandeling nou dat gaat ietsjes anders dan gepland.