24 juni t/m 5 juli 2019 geduld is een schone zaak, een fotoshoot en meer....

Maandag 24 juni

Een rustige week ligt er voor ons… vandaag lekker vrij. Mooi even tijd om het strijkgoed weer weg te werken en wat huishoudelijke beslommeringen af te handelen. We willen onze bankpassen aan laten passen zodat we er ook in andere gebieden mee kunnen betalen en ik dacht. Dat is mooi doe ik ff online.. Dus niet.. grrr wat ik ook doe ik krijg het niet voor elkaar hij slaat de wijziging niet op🤔. Helaas… dan maar naar de bank. Aldus geschiedde netjes op mijn beurt gewacht en wat papierwerk ingevuld, natuurlijk mijn Sedula moeten laten zien en er werd een kopie van gemaakt (alsof ze die nog niet hebben) maar goed ik dacht het is geregeld… Ik dacht dat..

Dinsdag 25 juni

Eerst een Divi dienstje. Eenmaal thuisgekomen gaat mijn telefoon. Het is een medewerker van de bank, ze kunnen de bankpassen niet aanpassen… er staat iets online verkeerd 😒(goh echt??). ja en ik moet iets veranderen… Ik zou de volgende dag terug gebeld worden door iemand die er verstand van heeft..

Woensdag 26

Eerst weer een Divi dienstje. En toen werd ik thuis gebeld, door de bankmedewerker, of ik online wilde gaan ja hoor. Hij zou me dan uitleggen waar ik op moest klikken etc… zo gezegd zo gedaan (niet dus) want waar ik volgens hem op moest klikken tja dat knopje had ik dus niet. Hij begreep er niets van nog een keer ingelogd alles opnieuw maar nee hoor het lukt niet. Of ik dan naar de bank kon komen dan kon hij er zelf even naar kijken (hij dacht zeker dat ik van alles niks begreep). Vooruit dan maar meer, weeeeeeeeeer naar de bank, met de reader mee, id mee, pasje mee. Om een heel lang verhaal kort te maken, hij kreeg het ook niet voor elkaar en nadat ik voor hem echt wel 6 x opnieuw heb ingelogd én hij met 4! Verschillende collega’s had gebeld hebben ze iets gereset of zoiets en toen kon hij het het voor elkaar krijgen. Eindelijk…👌 geduld is ook niet mijn sterkste zijde. De site van de bank is ook niet echt handig moet ik er ook bij opmerken. Als je op Bonaire een rekening hebt alles in dollars is … maar als je je bankpas op een ander gebied wil gebruiken moet je een maximaal bedrag waarde invoeren en dat is dan in ……………………… Antilliaanse guldens.. (en er staat geen NAF achter of $ dus…. handig he ?)  Ik vond van niet, dat was overigens niet de reden waarom het niet werkte hoor, maar om maar even aan te geven hoe onhandig het soms voor mij is.

Donderdag 27 juni het wordt een vol dagje…. Sommige dagen zijn ook druk op Bonaire.

Yes, we gaan weer snorkelen, en vandaag ga ik 2x snorkelen. Ik heb gisteren een jong stelletje ontmoet die uit Zwitserland komen Martin en Christa. Ze waren maar 5 dagen op Bonaire en ze hadden nog helemaal niets van het eiland gezien (geen auto gehuurd). Ze wilden graag gaan snorkelen maar ze konden nergens meer een tour vinden op zo’n korte termijn. En wat doe ik dan…. Ik had met ze te doen, en ze moesten echt Bonaire onder water zien voordat ze van ons mooie eiland af zouden gaan. Ik heb ze aangeboden om ze vandaag op te halen en mee te nemen naar Zoutpier. Ze waren er heel blij mee. Maar het wordt dus wel 2x snorkelen voor Silvia vandaag.

En weer zien we de Fregatvis...

We kwamen een best grote Barracuda tegen, mijn Queen vriendinnen vonden het maar eng dat ik er naar toe zwom om wat plaatjes te schieten.

Eerst met de Queens naar Angel City en dan in de middag met de jongelui naar Zoutpier. Mooi hoor Angel City ik ga met Annelies en Carine op pad en we zwemmen ver, helemaal door naar de volgende boei bij Alice in Wonderland. Onderweg komen we natuurlijk weer van alles moois tegen. Heerlijk weer. Na de lunch maak ik me klaar voor het volgende snorkeltripje. Ik haal Martin en Christa op en voordat we gaan snorkelen rijd ik met ze naar de Willemstoren, stoppen we bij waar de golven zo mooi op de kust breken, stoppen we bij Red en White Slave en natuurlijk bij Zoutpier. Ik vertel ze het een en ander.

Dan gaan we snorkelen, ik had van te voren gevraagd of ze wel goed konden zwemmen, ja hadden ze gezegd en dat bleek ook zo te zijn. Fijn want het golfde best aan de buitenkant van de palen van Zoutpier Martin was wel aan wild water gewend hij zwom in Zwitserland ook in rivieren met stroming.

Toen we weer terug zwommen zijn we op zoek gegaan naar schildpadjes en er waren er heeeeeeeel veel. Wel een stuk of 8! Wat leuk voor de jongelui, ik heb er wat leuke plaatjes van gemaakt. Zij een leuke middag, en ik ook. Toen we ons weer hadden aangekleed vertelden ze me dat ze een paar dagen ervoor in Zwiterserland getrouwd waren en dat ik ze een onvergetelijke middag had bezorgd. Kijk daar word ik blij van, graag gedaan jongens. Moe was ik trouwens ook… best veel gezwommen vandaag.

En ik moest op tijd weer thuis zijn want …… Ronnie en Mirella gaven een afscheidsfeestje op het strand en Rich zou me om 17.00 ophalen, haastje repje. Spullen gespoeld, snel onder de douche, jurkje aan en echt ik was net klaar en toen kwam Rich al thuis. Pfft wel een volle dag zo. Op het strand was het gezellig, leuk er was een bbq, allemaal collega’s van Rich en mooie zee en zonsondergang.

Enne ik heb gespijbeld…  😁ik ben vanavond niet naar EHBO les geweest…

afgelopen zondag zijn we ook met Ronnie en Mirella wezen uit eten, we zaten aan een prachtige tafel helemaal prive met mooi uitzicht op zee, super!

Vrijdag 28 juni

Weer een Divi dienstje. In de middag hebben we Ronnie en Mirella naar het vliegveld gebracht. Ze hebben Bonaire gedag gezegd, ze gaan weer wonen en werken in Nederland. Als we in NL zijn gaan we ze zeker even opzoeken. Wij wensen jullie heel veel succes en plezier bij alles wat jullie ondernemen.

Zaterdag 29 juni

Vandaag wel weer EHBO les, op zich ook wel prima de stof komt er wel goed in te zitten dus.. Onze groep is ook leuk. Alleen af en toe wel jammer dat de voertaal Spaans/Papiaments is en ik er soms voor spek en bonen bij zit. Ze vertalen het wel hoor als ik het vraag maar ik vraag het niet de hele tijd, of ze het willen vertalen. John heeft ons weer op lekkere pastiches getrakteerd (doet hij iedere zaterdag, het zijn een soort kaassoufflés). In de middag gaan Rich en ik duiken bij Alice in Wonderland en we hebben mazzel… In de diepte komt een prachtige Eagle Ray onze kant uit. En ik mag met hem mee zwemmen, gracieus zweeft hij door het water. De vinnen zijn net vleugels met minieme bewegingen veranderd hij van snelheid of koers. Ik geniet!

Zondag 30 juni

Geen prik van de cactus vandaag… wel andere en die waren ook niet plezierig. Na een snorkeltochtje heb ik vuurrode plekken op mijn romp.. kwallen… het zal wel even duren voordat dit weer verdwenen is.

Misschien volgende keer toch maar een pak aan… is misschien wel beter. Ik heb deze week voldoende in het water gelegen.. 4x.

Maandag 1 juli

Ik heb een Divi dienstje. Weer een nieuwe maand, de tijd vliegt. Ik heb deze week een klein probleempje met mijn telefoon.. Ik hoor niet als hij overgaat als mensen mij bellen. Best handig zou je denken maar soms is het ook wel wat onhandig.. Op mijn werk kunnen ze me op die manier niet bereiken. Via de app kan ik wel gebeld worden echt vreemd hoor. Ik zoek me suf op internet om het opgelost te krijgen diverse codes voer ik in.. niets helpt. Ik zal van de week naar de telefoonwinkel gaan in de hoop dat zij me kunnen helpen. Zelfs het omruilen van de simkaarten van onze telefoons helpt niet, Echt raar. Maar goed we zullen zien.

Dinsdag 2 juli

Eigenlijk zou ik morgen weer een Divi dienstje draaien maar ik ben gevraagd of ik iets anders wil doen voor mijn werkgever. Ik mag op stap met de camera om de voertuigen te fotograferen ze willen de foto’s gebruiken voor de website. Ik voel me wel vereerd maar ik vind het ook spannend… foto’s maken vind ik leuk maar als het moet (en men er bepaalde verwachtingen van heeft) is het toch anders voor mij. We zullen zien, in het ergste geval is het helemaal niks en dan brand het nog nergens.  Maaike vraagt of ik al mijn foto spullen mee wil nemen… eh ja hoor… al mijn fotospullen (dat valt nog best mee) ik neem de Eos mee en voor nood ook de Nikon (niet dat ik van plan ben om die te gebruiken).

Woensdag 3 juli

D day… foto ’s maken. Ik doe niet mijn werkkleding aan (dus … geen polo, geen lange broek en geen gympen) ik ga met korte broek, t’shirt en teenslippertjes ook wel een keer lekker zo luchtig. En daar ben ik later op de dag heeeeeel blij mee dat ik luchtig gekleed ben. Als ik op kantoor ben verteld Maaike wat ze graag op de foto willen en ik loop met haar mee naar de scooters en de bussen. Ik zie dat de scooters allemaal van die dikke hangsloten hebben door het voorwiel dát vind ik niet zo mooi voor op de foto dus die worden eraf gehaald voor de shoot. Ik ga vast met Enkar en één van de bussen op pad, we rijden richting Zuid en onderweg maak ik op diverse plekken foto’s.

Ik vind het nog best lastig. Het is toch iets heel anders dan vissen, vogels, dieren mensen maar ik probeer er het best van te maken. Als we weer onderweg zijn richting Kralendijk komen ons 3 scooters ons tegemoet. We stoppen en Enkar rijdt met de bus terug. Ik mag plaatsnemen achterop bij één van de heren oh hemel denk ik nog. Ik ben niet zo’n held achterop.. het liefst rijd ik zelf. Het zweet breekt me op dat moment nog niet uit, we rijden op een mooie rechte weg zonder kuilen en gaten. Bij Zoutpier stoppen we en maak ik de eerste foto’s dan rijden we terug en ik zit bij een zeer ervaren scooter boy (zo noem ik het maar even voor het gemak) achterop.

Een volgens mij uit Bonaire afkomstige jongen die naar mijn idee met zijn ogen dicht en beide handen van het stuur nog een wheelie kan maken dat deed hij natuurlijk niet en hij reed prima daar gaat het niet om. Maar als we Kralendijk naderen wordt het wegdek minder en komen er bochten in de weg. Het zweet breekt me uit…. We gaan dan ook nog over een onverhard stukje waar ook steentjes op liggen ik sta inmiddels doodsangsten uit… Het komt waarschijnlijk ook door een jeugdtrauma wat ik heb opgelopen. In mijn puberteit heb ik bij diverse jongens achterop gezeten en die zijn ook meerdere malen onderuit gegaan toen ik erbij achterop zat.. ik heb niet zo’n vertrouwen meer zeg maar. Mijn chauffeur heeft het inmiddels wel in de gaten dat ik bang ben hij houdt er echt rekening mee. We maken nog meer foto’s en dan gaat het terug naar het werk. Nog een heel ritje en op de verharde weg rijdt hij gewoon door ook als er flauwe bochten in zitten. Ik rijd normaal door die bochten zelf en dan rijd ik als “oma” dus heel rustig aan. Gelukkig komen we zonder kleerscheuren weer terug en daar ben ik heel blij mee. Ik hoop dat de foto’s enigszins gelukt zijn, we gaan het zien. Als ik later het resultaat bekijk ben ik niet ontevreden. Natuurlijk het kan altijd beter…

Donderdag 4 juli

We gaan snorkelen bij Buddy Dive, en ik dacht pfft dat is echt een plek waar niet zoveel te zien is. Nou dat klopt dus niet helemaal. Ik heb echt mooie dingen gezien en ook veel foto’s gemaakt.. Heerlijk weer. ’s Avonds natuurlijk weer EHBO les… maar ik heb een mazzeltje hij gaat niet door hé wat jammer nou… Het spijt me stiekem niks.

We komen zelfs nog in een visbal terecht hoe mooi is dat?!

Vrijdag 5 juli

Weer een Divi dienstje en na mijn werk ga daarna door om de foto’s te laten zien. Maaike vind dat er best leuke bij zitten, mooi ik ben er blij mee dat ze tevreden is.

In mijn volgende blog.. duiken, poetsen, en een bootsnorkel met pizza en meer…