27 okt t/m 3 nov hiep hiep hoera hij is er eindelijk , kakkerlakken, nee ik ben geen 20 meer..

3 november 2017 - Kralendijk, Nederlandse Antillen

vrijdag 27 oktober

Richard heeft deze week al tig keer contact gehad met Rogarco (het bedrijf wat de containers van de boot afhaalt, ze bij hen op het terrein stalt en de douane zaken regelt). En iedere keer wordt het bezorgen van onze boedel uitgesteld, ze zijn druk bij Rocargo. Maar voor ons begint de tijd aardig te dringen want Loes komt volgende week zondag thuis en dan moeten wij verhuist zijn… Maar als het goed is dan worden morgen onze spullen gebracht. Alle klusjes die aan ons boven appartement gedaan moeten worden zijn nog niet gedaan door de klusjesman.

De bus is er inmiddels al wel, die heeft Richard zelf opgehaald en hij is nu voorzien van mooie Bonairiaanse kenteken platen. 

De bus staat in Bonaire.  Bus heeft een mooi Bonairaans kenteken

De spullen die daar in zaten die heeft Richard grotendeels al naar boven gezet en ik ben ook al bezig geweest om zoveel mogelijk uit te pakken. Want ik weet er komt meer, nog veeeeeeeeeel meer.

Een late dienst, met muizen.. één van de  gasten had ontdekt dat er muizen in haar appartement zaten. Erg vervelend maar om 22.45 kun je deze niet per direct laten verdwijnen. Mevrouw wilde niet meer zo laat op de avond verhuizen. De collega van de nightshift, Roy heeft een “lekker hapje” voor onze behaarde vrindjes klaargezet.

En dan ben je toch nog erg laat thuis hoor, dit keer door de muizen nog later dan anders.. na 24.00 uur.

Zaterdag 28 oktober

Ze zijn er.. Een vrachtwagen vol met spullen hebben ze bij zich.. Gelukkig dragen de mannen van Rocargo alles naar boven. En dan gebeurd hetzelfde als in Ruurlo, maar dan in omgekeerde volgorde. Het huis(je) wordt binnen no time een ontzettende puinhoop. Overal staan dozen en spullen. 

Rommel op Bonaire!  Werk aan de winkel.

Gelukkig zijn Richard en ik beiden vrij en Kai komt ook nog even een handje helpen, dat komt goed uit want we hebben een hele grote linnenkast bij ons die in elkaar gezet moet worden. Nog een hele klus is dat. We werken de hele dag door en de berg met bubble wrap groeit met het uur. Helaas... 3 van onze eetkamerstoelen hebben de reis niet overleefd. Al de rugleuningen zijn gebroken, we hopen dat we er nog iets vergoed van krijgen..

En 3! van onze stoelen hebben de reis niet overleeft, de rugleuningen zijn allen afgebroken!  Palmboompje van boven gezien..

Beneden is een nis naast het huis van Loes waarin ook de tuinslang hangt en die is aan het einde van de dag helemaal vol met afval. Ik heb Kai zijn voet weer schoongemaakt en verbonden, daarvoor moest ik “even” wat verband halen bij DA drogist, dacht ik. Dus niet, er was geen gaasje of verband te krijgen alles was op. Vervolgens maar weer naar de apotheek waar ik met Kai al eerder was geweest, gelukkig daar hadden ze wel verband. Ik wilde ook nog een tubetje met die antibiotica zalf hebben (want die had ik niet in huis en Kai had het ook niet bij zich) nou ….. dat kreeg ik dus niet mee zonder recept zo werd mij verteld. Terwijl we het vorige week bij DEZELFDE apotheek wel mee hadden gekregen. Uiteindelijk hebben ze over hun hart gestreken en kreeg ik het toch mee, nadat ik alle spulletjes had weer naar huis. Kai heeft weer even in de soda gezeten, en toen heb ik de boel weer verbonden. De teen gaat goed, de wreef… mm ik vind het er nog niet zo fraai uitzien.

Wij waren aan het einde van de dag helemaal kapot en zijn samen met Kai een hapje gaan eten bij Patagonia.  En Kai heeft ons getrakteerd  voor Rich zijn verjaardag en omdat hij ons een tijdje terug had uitgenodigd voor een bbq die niet door was gegaan.Het was heel gezellig en het eten smaakte ons ook prima.

Daarna naar huis.. want ik moest de volgende dag weer vroeg op om te  werken (06.45 – 15.15)

Zondag 29 oktober

Moe van het werken het was zwaar weer, de hele dag (stil) staan en lopen en spullen vervoeren. Eenmaal thuisgekomen, wacht er nog meer werk.. 

Rich was vandaag wezen duiken met collega’s  van SGB, ze waren naar Playa Frans geweest. Was mooi geweest vertelde Rich.

Nou ik heb momenteel maar in één duik zin en dat is mijn bed in. Mijn rug doet erg zeer en mijn hele lijf zit (doordat ik wat klunzig ben) echt onder de blauwe plekken. Nadat we weer het een en ander hadden uitgepakt zijn we op het balkon gaan zitten. En toen begon het te regenen en wat bleek… het dak is zo lek als een mandje. Het water stroomde op diverse plekken zo het balkon op. Waar wij dus onze eetkamer stoelen hebben staan en er stonden ook nog veel dozen. Dus hup…. Alle dozen naar binnen gezet en de stoelen op een plek waar het enigszins droog was. Niet leuk!

En het regent en het regent... nou geen zonnestralen, het dak is een beetje lek.  Blij met mijn eigen dingetjes.

Maandag 30 oktober

En weer heb ik een vroege dienst, met veel lopen en (stil) staan. Ik gebruik deze dagen met regelmaat ibuprofen omdat ik zo’n last van mijn rug heb. Maar goed, nog even door bikkelen als ons huisje af is dan hoef ik  geen “dubbele” diensten meer te draaien (eerst werken en dan daarna boven in ons appartement aan het werk).

Dinsdag 31 oktober – pijnlijk en klusje geklaard?? Wat denken jullie

Weer een vroege dienst, en na afloop ben ik moe en moe en moe, als ik thuis kom weer boven aan het werk. Lekker, in het keukenkastje zie ik  een grote kakkerlak lopen, als Rich thuis is spuit hij vergif in de gaten die in onder de aanrecht/kookplaat zitten ik hoop dat het afdoende is.

Natuurlijk hadden we de klusjesman gevraagd of hij iets aan de kakkerlakken wilde doen. En natuurlijk was dat ……… jullie raden het al (nog) niet gedaan. Net als de rest  trouwens, ook daar is nog niets aan gedaan. Wij hopen dat alles wel gedaan is voordat we definitief gaan verhuizen. Want een huis zonder horren, waar stopcontacten los aan de muur bungelen en de wc niet doorgetrokken kan worden en er geen deugdelijke plafondventilator hangt tja… Omdat het zo warm is in het huisje hadden we alles maar open gezet, foute keuze, we zijn beiden helemaal lek gestoken. Dus .. moest er eerst gespoten worden  met spul tegen vliegend ongedierte en nu moet ik in de hitte alles uitpakken met alle deuren en ramen dicht. Inmiddels heb ik de huiseigenaar geappt en op de hoogte gesteld in de hoop dat het iets helpt.

Ik ben vandaag voor het eerst onder de warme douche gegaan. Niet omdat het hier zo koud is, maar omdat al mijn spieren zo’n pijn doen.

Woensdag 1 november (vrije dag… maar niet echt) ongelukje met de was.

Vandaag heb ik een tandarts gebeld zodat we ons konden inschrijven en ik wilde gelijk  een afspraak voor controle van ons beiden, ook dit gaat iets anders dan in Nederland. Je moet je online aanmelden en dan belt de tandarts jou om een afspraak te maken. Natuurlijk moet je bij de eerste afspraak weer het één en ander meenemen. Maar niet zoals in Nederland waar je maanden moet wachten, hier we kunnen al wel heel snel terecht, volgende week al. Ik ben benieuwd, ik ben namelijk niet zo’n held bij de tandarts (zacht uitgedrukt).

Verder vandaag nog boodschappen gedaan, naar de bank geweest om mijn eerste loon op de rekening bij te laten storten. Natuurlijk ging dit weer niet van een leien dakje en is de medewerkster ruim 10 minuten bezig geweest voordat het voor elkaar is pffffffffft. Gelukkig wordt het eerstkomende salaris door de werkgever direct op de rekening gestort. Want ik ben er al met al wel weer een uur mee zoet geweest (rijen en wachten). Verder ben ik nog naar de wasserette geweest om zoveel mogelijk was al weg te werken.  En had ik een “was”ongelukje gehad, grrrrrr. Per ongeluk was mijn witte bloesje mee gewassen bij al het bonte. En daar zaten her en der roze vlekken op. Niet leuk! Gelukkig hadden ze bij de DA een (zeer) chemisch middeltje, wat reuze heeft geholpen, maar goed ook daar ben ik wel ff mee bezig geweest. En natuurlijk ben ik ook nog bezig geweest met uitpakken en opruimen (en voor mijn gevoel schiet het voor geen meter op). Roy en Kai komen ook langs en Roy keek in een aanrechtkastje en… daar lag een grote kakkerlak op zijn rug, zijn pootjes bewogen nog iets. Hij heeft een enkele reis naar buiten gekregen! Avonds had ik zoveel pijn in mijn rug dat ik strompelend door het huis liep.

Donderdag 2 november

Vandaag heb ik een late dienst, dus kan ik voordat ik naar het werk ga nog het een en ander doen.

De keukenkastjes, die had ik al schoongemaakt en ik heb deze helemaal ingepakt, alles netjes in plastic boxen levensmiddelen zet ik er ook maar niet in de kastjes (ik vertrouw het niet). Blij met ibuprofen trouwens,  want anders  hou ik het niet vol. Maar wat betreft het kakkerlakken probleem…  Ik vertrouwde het  toch niet zo.. nou de volgende dag blijkt dat ik (helaas) gelijk heb… Na mijn late dienst moe en met pijn aan mijn voeten en rug en naar bed.

Vrijdag 3 november weer een dubbele dienst of moet ik zeggen dubbel werk want het klopt beiden.

Als ik één van de keukenkastjes open doe zie ik .. keuteltjes (kakkerlakken uitwerpselen) nou lekker is dat dan.. Ik heb ALLES er weer uitgehaald, en met een bus die ik nog had alle kastjes en gaten vol gespoten met gif. Richard moet alle gaten maar dicht maken of zo. Ik heb in de bloedhitte dus voor Jan met de korte achternaam (niet Zoetebier) me uit de naad gewerkt.

Kakkerlakken in de keukenkastjes... gedver.   De keukenspullen waren netjes in de kastjes gepakt.. helaas. alles moest er weer uit.

Ik was niet meer zo gemotiveerd zeg maar… Nu is het weer een enorme puinzooi in de woonkamer en ben ik dus niks opgeschoten. Ik pak nog wat uit in de slaapkamer en om 11.00 heb ik zo’n pijn in mijn voeten en rug dat ik naar beneden ga. Het is voor vandaag genoeg geweest boven, blij met koffie en een versnapering (ibuprofen).Als de pil na een tijdje zijn werk doet, stofzuig ik beneden nog even, want beneden wil ik het graag netjes houden. En daarna sla ik aan het koken (voor mezelf en voor Rich). Na het warme eten ff douchen en dan weer naar het werk.Na een vermoeiende werkdag (met heel veel nieuwe hotelgasten) ben ik blij dat ik weer thuis ben, nog even gezellig roseetje/biertje gedronken en toen ons mandje in.

Pfft.. ik hoop dat er binnenkort licht aan de horizon gaat schijnen.. en dat zal ook best. Ik hoop dat ik (niet dit weekend denk ik maar) het volgende misschien weer een duikje te kunnen maken. Ik mis mijn ontspanning, onderwater wordt ik helemaal relaxed. Ik kan me er nu al op verheugen.

Sorry lezers, dit blog was best veel kommer en kwel de volgende wordt hopelijk weer leuker. Het is nu al leuker.. kijk maar...

Ik word er heel blij van... mijn eigen hebbe dingetjes

En het blog schrijven, is eigenlijk (ondanks dat het best veel werk is) ook best leuk.

Blij met mijn eigen dingetjes.  Bloemetjes, wel nep maar ik wordt er toch blij van.  Nog meer nep bloemen, maar wel vrolijk toch?

Foto’s

2 Reacties

  1. JAN ZOETEBIER:
    4 november 2017
    Richard moet meer masseren, dan gaat het weer een stuk beter Sivia. Wel blijven Bloggen hoor.!
  2. JAN ZOETEBIER:
    4 november 2017
    Uit elke chaos ontstaat een nieuwe orde. Groetjes uit Heteren.