30 sept. t/m 7 okt. 2018, grottentocht, lunch bij The Bonairan, we zeggen gedag en meer..

Zondag 30 september de laatste vakantiedag voor Sabine en Jürgen op Bonaire.

We gaan met zijn vieren op pad om de grotten te gaan bezoeken. We hadden onze vrienden van te voren verteld dat ze stevig schoeisel moeten aan doen en niet al te mooie kleding. Om 10.00 zijn ze present en ook wij staan klaar om te vertrekken. Gewapend met flessen water, duiklampen en zwemkleding  schoentjes en maskers vertrekken we richting de grotten. Het is een voordeel dat ons eiland zo klein is, je hoeft hier niet uren voor in de auto te zitten. Na een kort ritje zijn we op de plaats van bestemming. We hoeven voor deze grot alleen de lampen mee te nemen. En na een korte wandeling over het paadje met de acacia’s met hun venijnige doorns komen we zijn bij de grotingang. De steile trap staat nog netjes op de plek. Ik vind het omdat ik last van hoogte (diepte) vrees heb best eng want het is best diep. Sabine en Jürgen vinden deze grot erg mooi de stalactieten en stalagmieten glinsteren in het lamplicht. Mooie kleuren hier we genieten van het moois wat we te zien krijgen.Weer bij de auto aangekomen vertrekken we voor een nog korter ritje naar grot no 2. Nu moeten de tassen mee, met water, en de zwemkleding, duikschoentjes en maskers. Weer even een korte wandeling, gelukkig is het nu nog niet zo warm. Dan komen we bij de grot, hier geen trap maar tijd voor het betere klimwerk. Dat vinden onze vrienden geen probleem, sportief als ze zijn. Warm is het wel maar dat komt voornamelijk omdat er een hele hoge luchtvochtigheid is hier. Onze lichamen glimmen van het zweet. We vervolgen we het pad en maken onderweg nog wat leuke foto’s van de grotten en van elkaar.

Het is goed dat we lampen bij ons hebben want zonder licht is geen optie hier. Bij het water aangekomen kleden we ons om en gaan we het heerlijk koele water in. Het smalle kanaaltje is voor Jürgen net iets te smal en hij besluit om bovenlangs te lopen naar de plek waar het water een klein vijvertje vormt. Wij gaan met zijn drieën snorkelend door het kanaaltje. Jürgen sluit bij het vijvertje bij ons aan. Hier kunnen we allemaal genieten van de rust en de schoonheid van de grot.Ik doe mijn lamp uit en drijf ontspannen op mijn rug in deze donkere wereld,  heerlijk om alles los te kunnen laten. Na een tijdje gedobberd te hebben besluiten we om weer terug te zwemmen.

Het was een mooie ervaring om het te delen met Sabine en Jürgen, zij hebben er ook van genoten. Ik verbaas me er iedere keer over hoe mooi de natuur kan zijn. Nadat we onze klamme kleding weer aan hebben gedaan moeten we naar boven klauteren. Sabine is net een berggeit, en ze klimt moeiteloos naar boven. Ik krijg wat assistentie van de heren en kom ook weer heelhuids naar buiten.

We rijden even langs ons huis waar Rich en ik ff snel onder de douche springen. Daarna vertrekken we richting The Bonairan. Wij hebben deze locatie uitgekozen vanwege het prachtige uitzicht voor Jürgen en Sabine een mooie laatste middag, het eten is hier prima. We boffen want Sabine en Jürgen trakteren ons op deze heerlijke lunch. Ik ga voor de catch of the day, een hele red snapper (een vissoort) jammie lekker hoor.Na de lunch zeggen we hen gedag, het vliegtuig naar Amsterdam vertrekt in de namiddag. Voor hen zit hun honeymoon erop, volgens mij hebben ze een prachtige vakantie gehad. Wij hebben het leuk gehad met deze positief ingestelde levensgenieters, we gaan contact houden.

Dinsdag  2 oktober

Rustige dagen met de normale huishoudelijke beslommeringen. Dinsdagavond zoals gewoonlijk weer herhaling EHBO, weer reanimatie. Daar besteden ze hier echt heel veel aandacht aan, oefening baart kunst. Ik hoop alleen dat ik het nooit zal hoeven toe te passen.

Woensdag 3 oktober, weer een ochtend tourguide cursus gevolgd

Tijdens de cursus horen we hoe het regent, hard regent. Als we klaar zijn om 12.00 en naar huis willen gaan regent het nog steeds pijpenstelen en is het donker, het lijkt wel alsof het avond wordt. Mijn auto staat een stukje verderop, ik kan gelukkig een klein stukje met een mede cursist meerijden en hou daarom de voetjes droog. Dan naar huis rijden, een afwateringssysteem voor de wegen is hier niet dus diepe zanderige plassen op de weg huiswaarts. Ik rijd met de lichten aan en de ruitenwissers moeten flink aan de slag. Als ik thuis ben blijf ik nog een tijd in de auto zitten in de hoop dat het iets minder hard plenst. Uiteindelijk ga ik eruit, maar zelfs het korte stukje naar boven zorgt ervoor dat ik behoorlijk nat word.

Het is goed voor de natuur, plantjes en dieren deze regen.  Maar helaas ook voor de muggenpopulatie…

De rest van de dag tot ver in de middag blijft het regenen…

Donderdag 4 oktober, tijd voor een heerlijke snorkel met de Queens naar Plaza

Het zag er dreigend uit, de lucht, maar we hebben mazzel het blijft droog. Altijd leuk bij Plaza is altijd veel vis en deze keer is er weinig stroming ook lekker, relaxt. In het diepe zwemt een grote baars, als ik naar beneden duik zwemt hij weg, helaas hij wilde niet op de foto. Maar ik vind nog voldoende andere fotomodellen dat is geen probleem voor mij..zelfs stenen zijn mooi..

Op het piertje zit een hele kolonie meeuwen, het lijkt alsof ze op de trein staan te wachten, grappig.

Na de snorkel ff bakkie koffie gedronken en toen ging het huiswaarts.

Vrijdag 5 oktober, weer een Cursus ochtend wel interessant hoor, ik steek er toch wel wat van op.

Volgende week zullen we 2 fieldtrips maken, dat wil zeggen dat we in een bus 2 tours doen. Maandag eerst richting Noord (langs de duikstekken, Gotomeer, en Rincon en Seru Largu) en dan op de woensdag de zuidelijke route, langs Sorobon, de kust, en met bezoeken en presentaties bij Cargill en het evangelische radio station Tans World Radio. Sue drukt ons op het hart om op tijd te zijn omdat het een druk programma is. Omdat onze groep zo groot is (meer dan 40p)  zullen we niet met een “kleine” 20p bus gaan maar met een oude schoolbus. En deze bus heeft geen airco,  maar Arko gelukkig kunnen de ramen wel open. Sue zal de tour doen en ons de highlights laten zien en er alles over vertellen, ik ben benieuwd.

 Bovenstaande zijn overigens zaden van de Karpata plant, die ook tijdens de cursus is besproken. Ze zien er net uit als volgezogen teken.En omdat ze giftig zijn bleven ze netjes in het zakje......

Voor diegene die het interessant vindt, hieronder wat extra info over deze Karpata plant (gevonden op het internet) de plant komt ook veel op Bonaire voor .

De plant die in het Nederlands de Wonderolieboom of Castorolieboom wordt genoemd. In het Papiamentu wordt de plant de Karpata genoemd. Deze van origine Oost-Afrikaanse en Indiase plant wordt over de hele wereld gekweekt en is op vele plekken verwildert terug te vinden in de natuur. Ook op Curaçao is dat het geval en de plant is nu in grote getale te vinden op plekken waar met de oorspronkelijke natuur is gesold. Op bepaalde plaatsen kan de plant tot een klein boompje uitgroeien, maar op Curaçao blijft het meestal een struik van 1.5-2 meter hoog, wat in de droge periode afsterft.
De plant heeft een bijzonder bloeiwijze, de bloemen zijn of mannelijk of vrouwelijk. Daarbij staan de rode vrouwelijke bloemen boven de beige pluimige mannelijke bloemen. Heel handig aangezien beide typen bloemen tegelijkertijd bloeien. Op deze manier is het niet mogelijk dat het mannelijk stuifmeel op de vrouwelijk stampers vallen en de plant zo zichzelf bevrucht.

De Karpata zaden, een teek look-alike.

Als de mannelijke bloemen uitgebloeid zijn sterven ze af en vallen af. De vrouwelijke bloemen ontwikkelen zich tot grasgroene vruchtjes die op den duur uitdrogen en bruin worden. Wanneer ze goed uitgedroogd zijn, knappen de zaaddozen open om het zaad de kans te geven zich te ontwikkelen tot nieuwe planten. En het zijn deze zaden die de plant de beruchte naam Karpata geven, wat Papiaments is voor teek. De zaden zijn op het eerste gezicht namelijk nauwelijks te onderscheiden van de dikke volgezogen teken die nog wel eens de honden op het eiland plagen. De Latijnse wetenschappelijke benaming voor deze plant is Ricinus communis, wat zoiets betekent als de gewone teek, aangezien de naam Ricinus het Latijnse woord voor teek is.
Uit deze zaden wordt de bekende castor olie gehaald, wat nu nog wordt gebruikt als brandstof en lampolie en vooral in het verleden als laxeermiddel werd ingezet. Best interessant alles wat we te horen en te zien krijgen tijdens de cursus.

Richard is volgende week vrij i.v.m. Regatta week (vergelijkbaar met de Herfstvakantie in NL). Regatta week staat in het teken van boten en is een jaarlijks terugkomend fenomeen. Lekker vooruitzicht.

Zaterdag 6 oktober huishoudelijke beslommeringen..

Zondag 7 oktober.. een druk programma vandaag.. eerst een duikje en een lunch gevolgd door een BBQ en ook nog dansles..

We beginnen met een duikje bij Hidden Beach, zoals altijd leuk.

Als we terug rijden zien we nog een mooie Ospray (zeehavik) die aan zee zijn prooi zit te verorberen. Daarna gaan we ff lunchen bij Windsock, onderweg maak ik foto’s van een aantal vrolijke muurschilderingen die je her en der op Bonaire kunt vinden.

Bij Windsock bestel ik een broodje tonijnsalade, dit is wel eetbaar. Rich gaat voor een hamburger, medium rare gebakken.. Jammer is dat hij meer rare dan medium is ik ben blij dat ik wat anders had besteld. We hopen dat hij geen last van zijn maag/ingewanden ervan zal krijgen. Ik ga de volgende keer liever bij de Bonairan lunchen, daar is het eten van een ander niveau.

Lies had ons vorige week uitgenodigd om op de zondag ook naar de BBQ te komen bij Te Amo Beach. Iedereen neemt zijn eigen eten en drinken en stoeltjes mee (soort Amerikaans feestje) en Lies en Carel zorgen voor een BBQ. En het is best een groot feestje er komen zo’n 40 man. We zijn thuis nog even druk met het vullen van de koelboxen en gaan onderweg naar het strand nog ff bij de supermarkt langs om een paar grote zakken met ijsblokken te kopen waarmee we de “drank koelbox” mee vullen voor de koeling. We worden omstreeks 17.00 uur op Te Amo Beach verwacht, eenmaal aangekomen zijn er al best veel mensen op het strand, het is gezellig.

Het is alleen jammer dat wij niet zo lang kunnen blijven, we hadden namelijk toegezegd dat we die avond naar dansles zouden komen (start 19.30).

Normaal is dat altijd op de zaterdag maar i.v.m. Regatta was het verzet naar de zondag. Omdat we op tijd weg moeten gaat het BBQen aan onze neus voorbij.. We doen het eten thuis in de koelkast/vriezer, we hebben geen tijd meer om nog te eten.  We willen niet te laat komen op dansles. Een enerverende dansles die, die avond 2x zo lang duurt als normaal (normaal 1 uur nu 2 uur!).  Rich haakt op een gegeven moment af, al die pasjes en het draaien het is eigenlijk niks voor hem. Ik hou vol maar het is ontzettend warm en ik drijf van het zweet als de les ten einde is. We zijn omstr. 22.00 thuis en hebben omdat het zo laat is geen zin meer in eten. We liggen vroeg in bed, want we waren beiden moe. Volgende week hebben we “vrij”  van dansles i.v.m. Regatta.

In mijn volgende blog… 2x een toeristische tour, snorkelen bij Margaret Bay met muggen en bellen duiken en Regatta….