Week 19 – 28 aug t/m 3 sept. Training? – is het Dengue? – 2e auto – Potluck uitje leuk!

Maandag 28 augustus

Ik kreeg een apje van het Rode Kruis, Silvia bon dia. Ik heb een training van middag. Wilt u meedoen?  Ik werd om 13.45 bij de sporthal verwacht, ik was op tijd maar ik zag er niemand. Even later zag ik dat er nog 2 dames waren van het Rode Kruis, beiden netjes in tenue. Ik had een korte broek aan. Ik hoorde van hen dat er geen herhalingsles was maar oefening. Dat had ik niet verwacht. Het was de bedoeling dat er busjes zouden komen met mensen (allemaal militairen) die speelden alsof ze bootvluchteling waren. Deze “vluchtelingen” moesten allemaal worden geregistreerd (wat mijn taak was samen met nog een dame van het Rode Kruis) en de andere Rode Kruis mensen zouden dan de “vluchtelingen” verder begeleiden en evt. EHBO gaan verlenen. 

Wat een drukte.. een bijzondere ervaring was het. Ik heb termen gehoord, waar ik nog nooit van had gehoord. Witte zuil, blauwe  zuil, gele zuil rode zuil.. dit zijn allen benamingen voor de diverse diensten die samenwerken bij rampen/incidenten. Dit was een gezamenlijke oefening voor de diverse diensten (politie/ brandweer/ Rode Kruis etc.)

En de herhalingslessen waar ik dacht heen te gaan ……  die worden altijd ‘s avonds gegeven.

Na de training heb ik Richard opgehaald van zijn werk. Hij voelde zich helemaal niet lekker en is direct nadat we thuis kwamen op bed gaan liggen. Hij heeft volgens mij hoge koorts, hoesten, keelpijn en alles doet hem zeer. Niet zo mooi.

Dinsdag 29 augustus

Richard is ziek thuisgebleven hij voelt zich erg belabberd. Om hem te citeren “ik voel me alsof ik ongetraind heb meegedaan aan een marathon”. Ik hoop niet dat hij Dengue heeft (knokkelkoorts), dit is een virusinfectie overgebracht door een steek van een besmette mug. Want daar kun je best behoorlijk ziek van worden.

Hij kan eigenlijk niks anders dan in bed liggen en dat is niets voor Richard. Hij drinkt gelukkig wel goed. Hij heeft volgens mij flink koorts, hij heeft het koud! En het is om te stikken zo warm hier.

Woensdag 30 augustus

In da namiddag is de onze 2e auto nu gebracht. Ik ben nog behoorlijk druk geweest met het regelen van de verzekering en de wegenbelasting.

Het is nog niets beter met Richard, ik heb wel met hem te doen. Hij zal het moeten uitzieken.

Donderdag 31 augustus

Richard ligt nog steeds ziek op bed, af en toe komt hij er even uit omdat hij dol wordt van het liggen in de slaapkamer. Maar lang houdt hij het niet vol, zijn energie meter staat op 0. 

Ik heb vandaag mijn snorkteltripje naar Klein Bonaire met de Queen Angels. Het is om 09.45 verzamelen bij It Rains Fishes en het voelt als een soort van schoolreisje. Eenmaal aangekomen zijn er al veel Queen Angels aanwezig en ook een aantal introducees gaan vandaag mee. Nadat we alle spullen (en dat zijn er best veel) aan boord van de watertaxi hebben gezet moeten we verhuizen naar een kleinere watertaxi. Dit omdat de groep kleiner is dan dat Kaptein Henk had verwacht, de kleinere taxi is wat makkelijker te sturen

Het weer ziet er een beetje wisselvallig uit, we zien buien hangen boven Bonaire. Na een tochtje van een half uurtje komen we aan bij Klein Bonaire, de taxi wordt handig geparkeerd bij het strand en alle koelboxen stoeltjes etc. worden onder de overkappinkjes gezet.

Daarna gaan we weer aan  boord waarna Henk ons wegbrengt naar het dropoff point. Iedereen gaat te water en we volgen de kustlijn richting strand. Ik ga vandaag met Carine op pad, wij zijn buddy’s. Zoals altijd is er onder water weer veel moois te zien. Een Pufferfish die heel langzaam over de bodem zweeft, we vermoeden dat hij zich niet helemaal lekker voelt, zijn stekeltjes steken uit. Het is wel raar weer, af en toe regent het en wordt het donker. 

Carine wijst me op een gegeven moment op een struikje met 3! flamingo tongen en ik doe mijn best om er al snorkelend mooie foto’s van te maken. Het valt me echt niet mee, camera op macrostand en dan proberen stil te liggen. Vreemde gevormde oranje dingetjes zie ik ook, ik weet niet wat het is maar mooi is het wel. Twee French Angelfishes komen heel dicht bij ons, volgens mij zijn ze gewend dat ze gevoerd worden want ze zijn helemaal niet schuw en ze zwemmen gericht naar ons toe en ze komen heel dicht bij. Op zich vind ik dat best raar want vissen doen dit normaal niet,  naar je toe komen, een aparte ervaring.

Op een gegeven moment worden we door een stel van onze collega Queen Angels geroepen er is een rog roepen ze. En warempel, in de diepte kijkend zien we een gevlekte adelaarsrog (spotted eagle ray). En wat is dát een prachtig gezicht, zijn “vleugels” gebruikt hij om moeiteloos door het water te vliegen. Zijn silhouet , de prachtige lange staart  en zijn mooie vlekken/stippen vormden een mooi plaatje. Maar hij zwemt wel heel diep. Ik probeer desondanks met een hoekduik dichterbij te komen en schiet er wat plaatjes van.

De rog zwemt best lang met ons mee en hij gaat op een gegeven moment naar iets ondieper water. Ik heb tig hoekduiken gemaakt om hem te vereeuwigen. Hij trekt zich er niets van aan en zit met zijn (vogel) bek in het zand te woelen, op zoek naar eten. En ik.. ik geniet hier zo van, wat heerlijk dat ik dit mee mag maken. Als het strand in zicht komt vertrekt de rog in de andere richting. Ik ben moe geworden van de duikjes die ik heb gemaakt.. Het wordt tijd om even uit te rusten.

Ook dat was een ervaring, met snorkel een hoekduik en dan onderweg nog klaren (want de druk op je oren, die komt er), en ook nog de camera bedienen. Ik had ook geen gemak van mijn duiktonnetje als ik naar beneden dook  (want er zat behalve sleutels etc. ook lucht in) ik had hem aan mijn bikini had bevestigd. Wel goed voor de conditie ha, ha. Het wordt tijd om even uit te rusten.

Op het strand even wat droogs aangetrokken en gezellig een drankje genomen Alix had lekkere drankjes en wijntjes meegenomen. Wat later kwamen de hapjes aan bod en het moet gezegd, het was allemaal erg lekker. Van wraps tot meloen met ham tot salades gehaktballetjes pizzapunten, saucijzenbroodjes, stokbrood te veel op te noemen. Er was meer dan voldoende. Ook was er een dame die van een rechthoekige doek zo een jurk fabriceerde door deze op een bepaalde manier aan elkaar te knopen. Ik heb hem ook even gepast, handig zo’n doek/jurk en hij was heerlijk flodderig en luchtig. 

Het was wel erg warm op het strand en ik heb na verloop van tijd de schaduw opgezocht. Later bleek ik dit iets te laat gedaan te hebben, mijn borstkas en gezicht waren een beetje verbrand. Maar dat trok na een paar dagen weer bij. Alix had een mooi afscheidsgedicht geschreven en ze heeft dat voorgelezen, verder had ze voor alle leden een leuk klein afscheidscadeautje een  sleutelhanger in de vorm van een “duiksteentje” met daarop geschreven Queen Angels. Om ongeveer 14.45 zagen we Henk aankomen met de watertaxi. Alle spulletjes weer aan boord gezet en zo vertrokken we weer naar Bonaire. Het was een reuze gezellig uitstapje, ik heb ervan genoten.

Vrijdag 1 september

Even naar de huisarts geweest voor de gezondheidsverklaring (die we t.z.t. nodig hebben voor het bus/vrachtwagen examen). Even geïnformeerd of er griep heerst. Ja dus. Volgens de assistente was het dit jaar vroeg, normaal komt het in het najaar (na alle regen) en ze had het over Dengue, Zikka en die andere zo’n tropische ziekte. Volgens haar kwam het omdat het de laatste tijd iedere dag regent en die fijne mugjes leggen hun broedsels in zoetwaterplasjes. Als een zwangere mug iemand steekt die het virus en zij besmet raakt dan raken al haar kindertjes ook besmet. Ik weet niet hoeveel muggenlarven een mug kan leggen maar ik vermoed veel. Wat ook vervelend is, is dat de vrouwelijke muggen die deze ziektes overbrengen mensenbloed erg lekker vinden én dat ze je overdag steken. Je kunt je alleen maar beschermen door je helemaal in te spuiten met een antimuggenmiddel wat minimaal 30% deet bevat. Als je één van die ziektes krijgt kun je er in principe niets voor krijgen, uitzieken en paracetamol nemen tegen de pijn en koorts (geen andere pijnstillers omdat je anders inwendige bloedingen kunt krijgen). En in extreme gevallen belanden mensen ermee in het ziekenhuis. Al met al niet zo leuk. Ik hoop dat Richard op is geknapt voordat we naar Nederland gaan vertrekken. Je kunt er best lang nog erg moe van zijn. We hopen er maar het beste van. Richard dacht vandaag, ik voel me al wel weer iets beter en kan misschien wel naar het werk. Nadat hij zich had geschoren was hij zo gesloopt dat hij maar weer in bed is gaan liggen. Nee, werken zit er vandaag nog niet in.

Zaterdag 2 september

Ons volgens mij eerste helemaal duikloze weekend.

Even naar de wasserette, Richard gaat mee, we moeten 40 minuten wachten dus we gaan even naar Kralendijk. Dat was niet zo’n goed idee, Richard knapt helemaal af. Na thuiskomst is hij maar weer gaan liggen. Wel saai, je kunt niets doen en je verveelt je suf. Veel lezen, tv kijken en op bed liggen.

Zondag 3 september

Weer een rustige maar ook saaie dag, even naar het zwembad geweest. Richard hoopt dat hij morgen weer voldoende hersteld is om naar het werk te kunnen. Hij is nog verkouden en hij hoest nog steeds maar het gaat wel beter met hem en hij voelt wel dat hij langzaam wat opknapt.

En weer zijn we een week verder.