1 november t/m 8 november 2019 tourtjes en een cursus en een vlekje.

Vrijdag 1 november

Ik heb vandaag een korte bijna privé tour met 4 Nederlandse gasten.

Zaterdag 2 november

  

  

We maken een duikje bij Soft Coral Garden, het is één van mijn favoriete duikstekken het is hier erg mooi.

 

  

Zondag 3 november

Wat huishoudelijke beslommeringen gedaan, dat moet ook gebeuren.

Maandag 4 november

We gaan samen met Mark en Hellen genieten van gitaarmuziek en zang van Jeroen op het strand gezellig. In het midden van de kring staat een grote vuurkorf, (alsof het nog niet warm genoeg is), de vlammen dansen mooi. De sfeer is gemoedelijk en ontspannen, geen verkeerde manier om de week te beginnen.

Dinsdag 5 november

 

Ik heb met Casper afgesproken, ik heb vanochtend een cursus fotografie. In de hoop dat ik er wat van opsteek zodat ik betere (en meer bijzondere) foto’s kan maken. De cursus is intensief en naderhand denk ik… ik weet niet of er veel van is blijven hangen. Als we op pad gaan om foto’s te maken schiet ik wat leuke plaatjes van vogels. Als Casper de foto’s bekijkt ziet hij dat er een vlekje op de lens zit.

  

  

Dat vlekje blijkt dus niet op de lens te zitten maar op de sensor. Casper verteld dat het kan worden schoongemaakt en verwijst me door naar de fotozaak op Bonaire. Dat ga ik morgen gelijk doen want de camera is net nieuw en vlekjes op foto’s dat vind ik niet zo mooi. Ook adviseert hij om een uv filter te kopen die je voor de echte lens op de camera zet, zodat de camera lens beschermd wordt tegen beschadigingen.

  

 

 

Woensdag 6 november

Mijn plan vandaag is om eerst even langs de fotozaak te gaan, de sensor schoon te laten maken en een uv filter te kopen. Daarna wil ik graag naar de zoutpannen om nog wat foto’s van flamingo’s te gaan maken. Zo gezegd zo gedaan, maar het loopt niet helemaal zoals ik had gepland en gehoopt. In de fotozaak krijg ik te horen “tja dat kan gebeuren hé met een spiegelreflex camera” huh denk ik. En vervolgens krijg ik ook te horen dat hij het niet wil schoonmaken omdat hij zijn vingers er niet aan wil branden dit omdat het als je het schoon gaat maken je de vlek het nog erger kunt maken. Nou dat was voor mij niet zo goed nieuws, “er zijn wel gespecialiseerde bedrijven die het kunnen” of we zouden zelf een schoonmaak set op internet kunnen kopen en het dan zelf kunnen proberen (met het risico dat de vlek erger wordt) Ik werd er niet blij van dit verhaal (en dat is zacht uitgedrukt). Je kunt dus een vlek krijgen als je de lens verwisseld en het kan ook spontaan gebeuren, “bij dit soort camera’s wat is het eigenlijk voor merk”? “Ach ja dat maakt ook niks uit een camera is een camera voor mij !“ Of ik al in het instructieboekje had gekeken naar het zelfreinigings programma wat dit soort camera’s waarschijnlijk heeft (waarbij je dus niet met je handen en een sponsje de sensor schoonmaakt maar wat de camera zelf doet). Nee daar had ik nog niet naar gekeken, mijn boekje is ook volledig in het Engels trouwens en mega dik, wie leest altijd een heel instructie boekje? nou ik niet.  En het uv filter, wat hij wel een goed idee vond, dat had hij ook niet voorradig in deze maat. Ik moest maar op internet gaan kijken want het bedrijf waar ik deze camera had besteld, zij hadden vast ook wel de passende uv filter. Over aannames gesproken…. Ik heb de camera van Richard cadeau gehad en Rich heeft hem niet op internet “besteld” maar gekocht op Curaçao. Ik stapte nogal sacherijnig de winkel uit en de lust om foto’s te gaan maken was op dat moment helemaal verdwenen. Rechtstreeks naar huis, ben ik gegaan. Eenmaal thuis heb ik op internet gezocht naar dat “zelfreiniging programma” dat had ik snel gevonden. Gelijk uitgeprobeerd en……. de vlek is weg! Ik was helemaal blij, en dat UV filter, dat vraag ik wel aan Ilse en Edwin of ze het mee willen brengen. Ze zullen in december op Bonaire zijn dus dat komt wel goed.  Na een kop koffie had ik toch wel zin om wat te gaan fotograferen. Ik ben naar Marianne gegaan, in de hoop dat ik er wat kolibries op de foto kon zetten. Helaas, er was geen kolibrie te bekennen. Wel mooie bijen overigens, ook mooi voor wat foto’s.

 

Woensdag 8 november

Ik breng onze buurvrouw naar het Ariport, ze gaat een paar daagjes weg en wij gaan op haar huis passen en haar hondjes verzorgen. Die avond gaan we voor het eerst uit logeren bij onze buurvrouw. Ze heeft een mooi huis, leuke hondjes en een prachtige tuin waar vele vogels in te zien zijn. Het is alleen wel jammer dat er ook veel heel veel muggen zijn die zich aan ons tegoed doen.

Donderdag 7 november

Vandaag ga ik snorkelen met de Queens bij de Black Durgon, het is er mooi, prachtig zelfs. Als ik dicht bij de kust terug zwem word ik geroepen, er is een groepje reef scuids (kleine pijlinktvissen). Het zijn er vijf en normaal zijn ze best schuw maar deze… ze zijn schattig en heel nieuwsgierig. Ik moet af en toe oppassen dat ik niet met mijn vinnen tegen ze aan sla. Als ik mijn vinger uitsteekt is er eentje die even met zijn tentakels aan me “proeft”. Het is blijkbaar niet erg lekker want hij doet het niet nog een keer. Ik krijg de kans om heel lichtjes langs de zijkant van het “rokje” te aaien. Het voelt niet super zacht zoals ik eigenlijk had verwacht maar het is best een soort van stevig. Wat een heel bijzondere ervaring, ik blijf zeker 20 minuten bij mijn mini vriendjes, of zij bij mij… net hoe je het wil zien. Ik kan me er bijna niet van losrukken, ze zwemmen telkens in formatie om me heen.  Ze kunnen zo mooi van kleur veranderen. Van lila naar een blokpatroon in bruin onvoorstelbaar mooi vind ik ze. Als we later op de kant aan de koffie zitten hoor ik dat de  duikende Queens ook iets heel bijzonders gezien hebben vandaag. Een geel zeepaardje… die staat bij mij ook op mijn verlanglijstje. Maar de ervaring met de scuidjes,  die pakt niemand me meer af.

  

 

Vrijdag 8 november

Kai is vandaag nog even heel kort op Bonaire, hij moet van Curaçao naar Bonaire. En dan opstappen en dan gaat het weer terug naar Curaçao en dan moet hij daar 2 uur wachten en dan gaat het naar Nederland. Beetje verspilling van geld,  brandstof en tijd vind ik maar goed zo willen de vliegmaatschappijen het klaarblijkelijk. Want direct opstappen op Curaçao, nee dat mag niet! Niet dat ik het een straf vind om Kai te zien hoor, natuurlijk niet. Ik haal hem op en we gaan gezellig uit lunchen, met een mooi uitzicht op zee. Richard komt later ook nog en we kletsen gezellig. Dan is het tijd om Kai weer naar het airport te brengen, hij is mooi op tijd. Na de incheck verdwijnt hij naar de douane, het zal wel weer even gaan duren voordat we elkaar weer gaan zien.

  

In mijn volgende blog, ik ga op cursus, vogeltjes in de tuin en ga ik mee met een prachtige avondsnorkeltocht met de Queens.