3 oktober t/m 5 oktober 2019, nog 1x snorkelen en dan gaan we op reis....

Donderdag 3 oktober 

Vandaag kan nog even lekker snorkelen met de Queens, we gaan naar Chacha beach, dat is in Kralendijk vlakbij Divi. Niet een heel uitdagende plek met veel koralen weet ik, we zullen zien of er mooie dingen te zien zijn. Zoals altijd is het gezellig, het water is kalm en best helder.

 

 

 

In de diepte liggen verschillende door mensen achter gelaten objecten, een soort legoblokken en een kruik zie ik. Na het snorkelen zitten we gezellig aan de koffie en genieten we van het uitzicht. Ik ga ook nog even bij het zorgkantoor langs voor een bewijs van ziekteverzekering want dat hebben we nodig als we op vakantie gaan. Richard heeft volgende week een weekje vrij, najaarsvakantie en dat kwam ons heel goed uit….

Vrijdag 4 oktober

Ik poets ons huis en daarna ga de spullen klaarleggen voor het inpakken van onze bagage want morgen, dan vertrekken we naar Nederland voor 1 weekje. En niemand weet dat we eraan komen. Omdat we maar een weekje gaan hebben we aan handbagage genoeg. Het is tegenwoordig ook best duur als je een koffer mee wilt nemen. Ik moet even opzoek naar warme kleding, want die ligt in een andere kast, het zal wel even wennen worden voor ons, in Nederland is het geen 30 graden. We hadden het in september al besloten dat we een week naar Nederland wilden en we hebben onze tickets toen ook al gekocht. We vliegen dit keer met Tui voor dezelfde reis zouden we bij KLM $ 1000,-- meer moeten betalen en dát prijsverschil vonden we wel erg groot. We zijn benieuwd hoe de kinderen het zullen ervaren als we zo onverwachts voor hun neus zullen staan. Kai hebben we ruim 1,5 jaar niet gezien. Hij is 1 jaar aan het reizen en werken in Australië geweest en daarna is hij nog 3 maanden naar de Filepijnen Cambodia geweest. Eind oktober komt hij voor een paar dagen naar Bonaire voor vakantie maar we gaan hem eerder zien. Alleen hij weet hij het nog niet😁. Ik heb deze week al even met Kai geapt en daarom weten we dat hij morgenavond moet werken, ons plan is dan om samen met Ilse en Rick te gaan eten bij het restaurant waar hij werkt.  Maar eerst gaan we ilse en Rick verrassen 😊, we hopen dat het logeerbed beschikbaar is.

Zaterdag 5 oktober

Ik slaap niet bijzonder goed en ik ben vroeg wakker al om 06:00 pffft niet fijn want we hebben een lange dag voor de boeg. We wassen onze de laatste was weg en we ruimen de koelkast op. De tassen worden gepakt en dan vertrekken we naar Flamingo Airport. We hebben geen rechtstreekse vlucht naar Nederland, we gaan via Curaçao en hebben daarom een reistijd van 12,5 uur wel is het een nachtvlucht, we zullen zaterdag omstreeks 10.30 landen in Amsterdam. En dan zullen we heel moe zijn (wij kunnen namelijk niet slapen in een vliegtuig). Het inchecken hadden we thuis al gedaan dus we kunnen gelijk doorlopen naar de Douane. Als we in de wachtruimte zitten te wachten voor vertrek gaat mijn telefoon af… het is Kai, hij wil video bel appen. Oepssssss dat komt niet zo handig uit nu. Richard zegt dat ik maar ergens moet gaan staan waar hij niet kan zien waar ik ben. Nou dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Als ik opneem druk ik gelijk bij mij de video verbinding weg. Ik vertel Kai dat ik een hele slechte verbinding heb omdat ik bij een vriendin ben, ik houd er niet van om te jokken maar ja in dit geval (een leugentje om bestwil) 😇 . Kai verteld dat hij bij Rick is en vraagt hoe het gaat, we spreken af om later die week een keer te gaan bel appen.. pffffft. Richard en ik hebben er nog wel wat pret om als het gesprek is afgelopen. Kai en Rick moesten eens weten.. Op de luchthaven komen we Julian ook nog tegen (een jonge duikinstructeur die uit Venezuela afkomstig is we hebben hem bij Wannadive leren kennen, een aardige knaap), hij gaat naar België voor een maand om zijn vriendin te zien. Het toeval wil dat hij naast ons in het vliegtuig zit, hoe toevallig is dat? Richard ziet trouwens ook veel van de collega’s ze hebben allen een weekje vrij en gaan ook naar Nederland. Nadat we zijn ingestapt gaan we richting Curaçao, (het vliegtuig zit trouwens helemaal bomvol), we zullen in Curaçao ongeveer 2 uur moeten wachten voordat het verder gaat naar Nederland. We moeten weer volledig door de douane heen, tassen op de band en schoenen uit en door de scanner lopen ondanks dat we helemaal niet in openbaar gebied komen, beetje vreemd vinden we dat. Als we op Curaçao  voor vertrek naar Amsterdam in de wachtruimte zitten te wachten krijg ik een app berichtje van schoonzus Door, we appen wat heen en weer en spreken uiteindelijk af voor Zondag avond.....

[22:34, 10/4/2019] Doortje: Hoi Silvia ben jij thuis ? Skypen?

[23:30, 10/4/2019] silweenink: Nee ben niet thuis, ben bij een vriendin. Kunnen we zondag Skypen? 15.00 NL tijd?

[23:31, 10/4/2019] Doortje: Zondagmiddag ben ik niet thuis.

[23:32, 10/4/2019] silweenink: Leuk, want het is best lang geleden dat we elkaar gesproken hebben.

[23:32, 10/4/2019] Doortje: Gaan al tegen de middag naar Paul en Anouk.

[23:33, 10/4/2019] silweenink: 12.30 kan dat??

[23:33, 10/4/2019] Doortje: Zijn wij al in zevenaar

[23:34, 10/4/2019] silweenink: Nou dan gaan we de wekker wel zetten 11.00 Nl tijd?

[23:35, 10/4/2019] Doortje: Sil het kan s'avond tegen 20.00 uur ned tijd.

[23:36, 10/4/2019] Doortje: Kunnen jullie dan?

[23:36, 10/4/2019] silweenink: OK dan kunnen wij ook, gezellig tot dan en groetjes aan Ben Paul en Anouk. 😘😘🙋🏻‍♂🙋🏻‍♀.

[23:37, 10/4/2019] Doortje: Doe ik jij aan Richard. Tot zondag.😘

Door en Ben weten alleen niet dat het een live gesprek gaat worden, omdat we bij hen voor de deur zullen staan..🤗😁. Daarna gaat de telefoon op vliegtuigstand en ontvangen we geen apjes of belletjes meer. De reis verloopt voorspoedig, maar slapen doen we niet en hij duurt voor mijn gevoel heel erg lang. Normaal staan we zo om de 2 uur even op en wandelen we wat door het vliegtuig maar we zitten nu niet aan het gangpad en we willen Jullian ook niet storen. Daarom zitten we nu veel langer achter elkaar als normaal. Ik heb behoorlijk last van mijn rug en weet op een gegeven moment niet meer hoe ik zitten moet. Als we op Schiphol zijn aangekomen moeten we eerst langs de marechaussee er wordt aan iedereen gevraagd wat we komen doen in Nederland. Raar, dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. Dan vertrekken we richting de trein, ik had al kaartjes online gekocht (heel handig ze kosten maar € 10,50 per persoon voor een enkele reis vanaf de luchthaven naar een bestemming in Nederland). Je kunt er niet voor autorijden op en neer. We moeten wel even wachten op de trein richting Deventer. Na een treinreis van ongeveer 1,5 uur komen we aan in Deventer. Rick en Ilse wonen niet al te ver van het station dus we wandelen het stukje. Bij hun huis aangekomen krijgen we een onaangename verrassing. Ze zijn niet thuis, de auto staat er ook niet. Daar sta je dan met je bos bloemen voor een dichte deur… tja verrassen is leuk maar dit kan dan gebeuren. We bellen aan bij de buren in de hoop dat zij een sleutel hebben, helaas ook zij zijn niet thuis. Gelukkig doet het internet het wel prima en kunnen we even bel appen met Rick, we vragen of hij het gezellig heeft gehad met zijn broer en of ze nog plannen hebben voor vandaag. Dan krijgen we te horen dat Ilse en Rick in Warnsveld zijn, ze zijn aan het klussen in het huis van de broer van Ilse die samen met zijn vriendin net een huis heeft toegewezen gekregen. En ze zijn van plan om de hele dag te blijven (dat vinden wij wat jammer). Gelukkig verteld Rick ons in welke wijk, het huis staat het is een boven appartement bij de Dreiumme wij weten wel waar dat is. Als het gesprek is afgelopen overleggen we even wat we gaan doen. We besluiten om dan maar met de trein naar Zutphen te reizen en dan met een bus naar Warnsveld te gaan. Zo gezegd zo gedaan, we wandelen weer terug naar het station. Ik moet naar de wc maar dat is niet zo eenvoudig, dat kan uitsluitend als je een treinkaartje hebt (anders kun je het perron niet op) en vervolgens moet je voor de wc betalen en dat kan alleen met een bankpas of credit card. Ik vind het niet echt handig… maar goed het lukt uiteindelijk wel (wel jammer dat de wc niet eens schoon is), dat verwacht ik dan wel als je ervoor betaald hebt. We gaan naar het perron en reizen naar Zutphen, als we buiten het station staan moeten we opzoek naar de juiste bus. We spreken één van de chauffeurs aan, hij verwijst ons door naar een andere bus van een collega die naar Warnsveld gaat en bij de Dreiumme zal stoppen. Na eventjes gewacht te hebben komt onze bus chauffeur, Renate en stappen we in bij haar. We moeten met de creditcard betalen maar die van ons worden beiden door het apparaat geweigerd, wat vervelend. Als we haar uitleggen dat we vandaag uit Bonaire zijn gekomen en wat onze plannen zijn om onze kinderen te verrassen vindt ze het zo’n leuk verhaal dat we mogen meerijden. Er zijn nog hele aardige mensen dat blijkt wel weer. Na een kort busritje komen we in Warnsveld aan, Renate is heel nieuwsgierig hoe het allemaal gaat aflopen. Ik beloof Renate te laten weten hoe het af loopt. Eenmaal bij de woningen in de buurt lijkt het best lastig om het juiste appartement te vinden. Maar één voordeel hebben we, Rick en Ilse hebben een auto die een heel aparte kleur heeft en heeft een apart model. Het duurt dan ook niet lang voordat Richard de auto op de parkeerplaats gevonden heeft, ook het appartement hebben we daarna snel gevonden. Ilse en Rick zijn heel erg verbaast als wij ineens voor hun staan, en blij verrast. Het is zo leuk om hen weer te zien. We zijn van harte welkom om te komen logeren. Als de boel wat is opgeruimd gaan we met zijn vieren in de auto dit keer richting Deventer. Ons plan is om die avond te gaan uit eten in Enschede om daar onze jongste zoon Kai ook te verrassen. In Deventer worden we opgewacht door de kittens die Ilse en Rick net een weekje in huis hebben. Wat een leuke beestjes zijn het, het zijn broertjes en beiden spierwit, het is lastig om ze uit elkaar te houden. Ik knuffel heel wat af met ze... en Rick en ik appen later die week nog wat heen en weer over deze 2 boefjes..

 

[13:17, 10/8/2019] silweenink: Neem ze toch maar mee denk ik... 🤗

[13:20, 10/8/2019] silweenink: Ze houden, me vast... 😁

[13:22, 10/8/2019] silweenink: Verkocht👍😁.

[13:24, 10/8/2019] Rick: 😡

 

We zijn wel moe van deze enerverende dag maar we hebben een hele goede reden om nog even wakker te blijven. Nadat de slaapkamer op orde is gemaakt en we onze spulletjes er neer hebben gezet gaat het richting Enschede, weer met de trein, dan kunnen we allemaal een drankje nemen. Wij zijn (met hulp van Ilse en Rick) nu ook beiden in het bezit van een treinvoordeel kaart, als we het zelf hadden moeten doen bij die machine was het echt niet goed gekomen. Met de trein is de reis snel en comfortabel, vanaf het station is niet al te ver lopen naar het restaurant Moeke waar Kai werkt.

Als we bij het Moeke zijn aangekomen leggen we aan diegene die achter de bar staat uit wie we zijn en waar we vandaag komen en dat we Kai willen verrassen. We vragen we of het goed is als we doorlopen naar de keuken, dat mag! Als we de keuken binnenlopen en Richard Kai verwelkomt met “Bonbini” zien we een hele blije blik in de ogen van onze jongste zoon komen. Een beetje aangeslagen zijn we allemaal wel. Kai krijgt te horen van zijn collega’s dat hij even bij zijn familie kan aanschuiven aan tafel we praten even bij. Wat is het leuk om ze allemaal weer bij elkaar te zien, mijn hart loopt over.

   

Na een kwartiertje vertrekt Kai richting keuken, hij is tenslotte aan het werk. Hij weet hij dat als het niet druk is hij niet zo laat naar huis mag. Als dat lukt dan gaan we met zijn auto terug naar Deventer en blijft Kai  daar ook slapen, wat een leuk vooruitzicht. Dan buigen we ons over de menu kaart. We krijgen het voorgerecht én het eerste drankje van het huis, hoe attent en aardig is dat! Er staan lekkere dingen op de kaart en de keuze is lastig. Het voorgerecht smaakte heerlijk en ook het hoofdgerecht was erg lekker. En we hebben voldoende gespreksstof. Ondertussen zijn Richard en ik wel erg moe, we zijn al meer dan 30 uur in touw en de vermoeidheid begint toe te slaan. Gelukkig voor ons is het die avond niet al te druk bij Moeke en mag Kai omstreeks 22.00 naar huis. Hij haalt zijn auto op en met zijn vijven vertrekken we weer Richting Deventer. Toen ik eenmaal in bed lag dacht ik dat ik niet meer in slaap zou kunnen komen omdat ik “over mijn moeheid heen zou zijn”. Ik denk dat toen mijn hoofd het kussen raakte het licht uitging, ik in een soort van coma slaap ben geraakt….

In mijn volgende blog… gaan we onverwacht op de koffie, gaan we voor een frietje en nemen we deel aan een real live skype gesprek..