16 febr. t/m 28 februari 2019 rustige dagen, foto rit, 2 talige toer, ik snorkel er lustig op los.

Ook op Bonaire gaat het leven zo zijn gangetje en soms vliegen de dagen om voordat je het in de gaten hebt.  Zondag weer ff naar het airport voor Sunwing en voor je het weet is het weekend om en begint er zo weer een nieuwe week.

Maandag 18 februari

Ik besluit om mét camera richting zuid te rijden om wat plaatjes te gaan schieten van de Willemstoren (gebouwd door de Nederlanders in 1837).

Dan rijd ik rijd door naar Red Slave, deze huisjes zijn door de Nederlanders gebouwd in 1850. De slavernij heeft na die bouw van de huisjes nog 13 jaar voortgeduurd voordat hij werd afgeschaft in 1863. Het is een minder fraai stuk uit de Nederlandse geschiedenis, goed dat het voorbij is.

Ik rijd door naar “Kite city” de plaats waar de kitesurfers capriolen uithalen en met hun boards soms hoge kunstige sprongen boven het water maken. Ik ga er eens even op mijn gemak voor zitten want het is prachtig om naar te kijken.

Ik zie onderweg nog een mooie flamingo op het terrein van Cargil in het water lopen prachtig. 

Ook bij Zoutpier stop ik even, ze zijn zout aan het oogsten ook mooi om te zien.

Als ik veel later thuis ben kom ik tot de conclusie dat ik niet meer weet waar mijn leesbril is gebleven. Getver. denk ik, ik zal hem toch niet verloren zijn toen ik foto’s heb gemaakt toch? Ik heb nog wel eens de gewoonte om mijn leesbril bovenop mijn hoofd te zetten op mijn haar als ik niet hoef te lezen of iets van dichtbij hoef te bekijken. Dat doe ik ook met mijn zonnebril. Dus soms loop ik met 2 brillen bovenop mijn hoofd rond tja en ik buk ook nog wel eens. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik een leesbril kwijt ben geraakt. En ik had me aangewend om als ik buiten de deur ga uitsluitend de goedkope leesbril op te zetten maar ja…. Misschien heb ik me een keer vergist en ben ik met de “dure” bril de deur uitgewandeld. Ik doorzoek het hele huis, er is een bril te vinden, ik ben er knap chagrijnig van geworden. Ik heb ook helemaal geen zin om de hele rit nog een keer te maken ook omdat ik niet precies meer weet waar ik allemaal gestopt ben. Gevalletje van spelt in hooiberg zeg maar…. Als Rich thuis is kijk ik voor de laatste keer alles na, de auto ook helemaal uitgeplozen geen bril! Nou dan toch maar op pad om te kijken of ik hem nog terug kan vinden. Even wat kleren aanschieten dan maar, ik doe de kledingkast open en wil een t’shirt pakken…. En ja hoor wat ligt daar bovenop?? Mijn leesbril, geen idee wat me heeft bezield om het ding daar neer te leggen maar goed ik ben wel reuze blij dat hij terecht is. Ouderdom komt met gebreken??  

Woensdag 20 februari

Ilse en Edwin komen aan op Curaçao. Ze gaan aan hun avontuur beginnen, maar eerst nog even een paar weekjes vakantie vieren en relaxen. Alhoewel… ze gaan deze week op zoek naar een goede auto want dat is wel belangrijk, dat je betrouwbaar vervoer hebt.

Donderdag 19 februari, helaas voor Silvia geen Queen snorkel vandaag ik moest werken bij de Dividesk.  

Vrijdag 22 februari

Eerst loop ik de boulevard helemaal af en weer terug.  En daarna verwen ik mezelf door even lekker te gaan snorkelen in de buurt van Divi Flamingo. Ik was hier nog nooit geweest om te snorkelen best mooi moet ik zeggen.  

Zondag 24 februari

Eerst drinken Rich en ik gezellig aan de kust bij Don’s Habitat een kop koffie, we hebben gezelschap een aantal leguanen die in afwachting van wat lekkers zijn. In zee zien we dat ze druk zijn met het in orde maken van de duikboten voor de gasten.

Later die dag ga ik snorkelen bij 1000 steps een plek waar ik niet zo vaak snorkel. Het hier is het mooi maar ik zie geen echt bijzondere dingen (verwend als ik ben).

In de middag is het weer tijd voor Sunwing en zo is deze dag weer omgevlogen. Na Sunwing gaan we nog even gezellig een drankje doen bij de Coconut bar… En dan is het weekend al weer om..  

Maandag 25 februari

Vandaag had ik een “korte” 5 uur durende eilandtour met 13 Nederlandse en Engelssprekende gasten. Dat is best vermoeiend moet ik zeggen, het switchen tussen de talen. Soms kwam ik bijna tijd te kort. Ik hoefde gelukkig niet zelf te rijden ik ben met chauffeur Enkar op stap geweest.. Toen we bij het mini museum Chici Tan in Rincon een stop maakten is er wel even een dingetje gebeurd zeg maar… Om te beginnen was het er ontzettend druk, er waren meerdere grote bussen van andere touroperators. Ik had onze groep in 2 delen gesplitst (een Engelssprekend deel en een NL sprekend deel). Met één van die groepjes ben ik in de tuin gaan zitten. Het is dan de bedoeling dat de gasten een lokaal drankje krijgen ingeschonken (door mij), Awa Limunchi, (water, met limoen suiker en evt. wat ijsklontjes erin) tevens krijgen de gasten dan een klein lokaal gebakken pannenkoekje met rozijntjes erin (best lekker) door mij aangeboden. Tot zover ging het allemaal prima. Het andere groepje mensen was inmiddels door één van de dames van het museum meegenomen voor een rondleiding in het piepkleine traditionele Bonairiaans huisje. Daarna is er  omgeruild en ging de groep de in de tuin had gezeten mee voor de rondleiding en de andere groep kreeg van mij wat te eten en te drinken. Tot zover geen bijzonderheden….. Iedereen was voorzien en ik zag dat er nog 2 pannenkoekjes over waren, dat kwam goed uit. Enkar en ikzelf hadden nog niets gehad ik vroeg of Enkar ook een pannenkoekje wilde, ja hoor dat wilde hij wel. Ik had net zelf een grote hap genomen van het pannenkoekje… Toen ik zag dat er ineens 2 dames (met hoofddeksels, mmm die hebben ze zeker opgezet voor de zon dacht ik nog) bij onze tafel kwamen, ze schonken zichzelf een beker met Awa Limunchi in. Oeps dat had ik niet goed aangepakt slechte gastvrouw …..en ik verschoot van kleur (Enkar en ik hadden de laatste 2! Pannenkoekjes gepakt). Omdat het nogal druk was waren er ook al mensen van mijn groepje aan het rondwandelen geslagen bij de kraampjes dus ik was het overzicht kompleet kwijt. Oepsss wat nu te doen,  ik heb mijn pannenkoekje onder het dienblad gelegd. Ik heb Enkar gevraagd of hij wilde informeren bij de dames of er nog meer van die pannenkoekjes waren…..Het duurde even maar,  gelukkig wel dus kon ik de dames toch een pannenkoekje aanbieden pffffffffffffffft. Ik was opgelucht. Maar nu komt het ….. toen we terugliepen naar onze bus om onze tour te vervolgen waren die 2 dames met de hoofddeksels er helemaal niet bij. Ze hoorden helemaal niet bij onze groep… hilarisch, ze zullen wel gedacht hebben dat is lekker.. we krijgen hier bij dit museum iets te drinken en te eten. Een aantal van onze gasten vonden het nogal lachwekkend want ze hadden wel gezien dat ik nogal in verlegenheid was gebracht door het pannenkoekjes gedoe….. De rest van de tour verliep gelukkig zonder strubbelingen en de gasten waren erg tevreden, fijn.

Dinsdag 26 februari

Ik ga snorkelen bij de onbekende duikplek en ga richting de Waterfabriek, daar waar het zeewater door omgekeerde osmose tot ons drinkwater wordt gemaakt.

Overigens is ons drinkwater echt lekker, geen bijsmaken. Het is mooi maar op de terugweg maak ik een klein foutje ik kom veel verder uit dan dat ik in ben gestapt. Ik moest een best eind terug lopen naar de auto.  

Donderdag 28 februari

Yes eindelijk weer een keer mee met de Queens. Vandaag gaan we snorkelen bij Cliff, mooi. Onderwater zie ik een sharptail eal op zoek naar voedsel. Hij wordt achtervolgd door 3 vissen die hopen een graantje mee te kunnen pikken.. Heel grappig om te zien. Natuurlijk schiet ik diverse plaatjes ervan.

In mijn volgende blog..

Rich heeft vakantie, we gaan mooi wandelen en naar het Carnaval kijken en we plannen een tripje..