Zaterdag 16 maart t/m zondag 31 maart etentjes, jarig, agavetuin bruiloft op het strand en veel vis

Zaterdag 16 maart

We hebben een rustige zaterdag boodschapjes en huishoudelijke beslommeringen, we besluiten om ’s avonds te gaan uit eten bij Cuba. Het is lang geleden dat we hier gegeten hebben. Er is een nieuwe eigenaar en ook een ander kok en dat is te merken…. We vinden het eten minder lekker eruit zien, het lijkt alsof de carpaccio zo uit de verpakking op het bord is gelegd en er niet veel zorg is besteed aan de opmaak. De smaak is ook minder van alles, ik had de tuna shashimi besteld jammer hoor alles is minder goed op smaak. Voorlopig maar even niet meer hierheen als we gaan uit eten besluiten we.

Zondag 17 maart, we gaan weer een rondritje maken..  

We rijden weer richting Lagoen, en dit keer besluiten we om de andere kant uit te rijden. Ook een prachtige rit, hij voert ons langs de langste boom van Bonaire. Ook hier weer een stuk met een ruige kustlijn. In de zee drijven grote plakken met sargassum op zich is het een mooi gezicht maar voor Lac baai is sargassum niet zo mooi en ook bij Sorobon zijn ze er niet blij mee.

Als er veel sargassum (een soort zweewier) de baai indrijft en het wateroppervlak afsluit is dit niet goed voor de schildpadjes en vissen die hier leven. Als je wat meer over het Sargassum wilt lezen klik ga dan naar deze link https://www.duikersgids.nl/actueel/bonaire-geplaagd-sargassum

We komen onderweg nog een leuke wandelroute tegen. Daar tref ik ook Josephien aan (een oud collega van mij die dezelfde tourguide cursus heeft gedaan die ik volgde), zij lopen net de andere kant uit als wij. Rich vindt haar telefoon, die ze verloren heeft en we kunnen hem haar terug geven.

Onderweg komen we ook nog wat wrakken tegen, raar dat mensen soms hun oude voertuigen gewoon in de knoek achterlaten.. we vinden zelfs een tractor..

Grappig zit je in de middle off nowwhere en dan kom je een bekende tegen, en kun je haar de verloren telefoon terug geven. Als we onze tocht vervolgen komen we nog een ezelfamilie tegen, het veulen staat lekker te knabbelen aan een Wabi (ofwel een Acacia) en heeft eerst niet in de gaten dat we al best dichtbij zijn. Als ze het bemerkt rent ze al bokkend gauw naar haar moeder.

 Als we verder rijden komen we ongeveer bij “De Scheetjes” de knoek uit in de wijk Tera Cora.  ’s Middags ga ik weer naar het vliegveld om een uurtje samen met mijn collega de gasten van Sunwing op te wachten.  En zo is het weekend weer omgevlogen.

Maandag 18 maart t/m 23 maart

Er breekt een nieuwe week aan, Bon Siman wordt er hier gezegd, een prettige week gewenst.

Ik begin deze week met een heel rustige maandag.

Dinsdag 19 maart

Even wat aan de conditie werken en mezelf daarna even verwennen met een leuke snorkel. Eerst loop ik de hele boulevard op en neer van de “schoenenboom” tot aan Divi Divi Flamingo en terug. Ik heb mijn snorkelspullen ook in de auto mee en na het lopen ga ik lekker snorkelen. Ik rijd naar Plaza, want daar wil ik gaan snorkelen. Wel maak ik hier een inschattingsfoutje bij het instappen…. er staat best wat deining. Ik ga op een verkeerde plek het water in, de instap is makkelijk maar dan zie ik als ik tot mijn heupen in het water sta dat er een stenen wal ligt die weer een stuk hoger ligt (30 cm ofzo). Ik bedenk me dat als ik mijn vinnen aan heb dat ik wel even kan wachten totdat er een golf overheen spoelt en dan erover kan zwemmen. En dat kan ook best, als je niet als je bezig  bent je vinnen aan te doen en op 1 been staat, om wordt gekegeld door een golf en vervolgens naar achter wordt gelanceerd tegen een groot stuk steen. Au … niet zo leuk, een kleine kras is het gevolg en een paar dagen later heb ik een prachtige grote blauwe plek op mijn rug. Beetje dom van mij zeg maar…als ik overeind ben gekrabbeld en met moeite mijn andere vin aan heb gedaan (want de deining was behoorlijk) zwem ik snel over de stenen wal heen. Het leed is snel geleden want vaak vergeet ik alles als in onderwater kijk, heerlijk.

Ik vind de Glassy Sweepers die onder één van de trappen wonen die duikers gebruiken zo leuk. Het zijn mooi gevormde visjes een beetje oranje achtig. Er zit een best grote school, ze hebben een beetje een Piranha achtige vorm, verder geen gelijkenissen met Piranha’s .

Als ik later thuis ben bewerk ik de foto’s een beetje extra… Ik had een heerlijke snorkeltocht.  

Woensdag 20 maart

Vandaag ben ik jarig, en ik wordt verwent door mijn lief met een heerlijk ontbijtje op bed. Door Loes word ik verrast, ik krijg behalve de felicitaties en zoenen een heel leuk cadeautje, lekker Rituals ik hou ervan.

De kinderen appen en bel appen ook heel leuk en ook op Facebook en via de app vele felicitaties, dank jullie wel daarvoor. Behalve dat ik jarig ben mag ik vandaag ook werken bij Dividesk. Het zijn maar een paar uurtjes ze vliegen om.  

Donderdag 21 maart Snorkelen en de Agavetuin…

Vandaag weer een keer snorkelen met de Queens bij Andrea 2, leuk hoor. Als we zijn ingestapt en ik mijn hoofd onder water doe zie ik een leuk klein schildpadje. Ik volg hem een tijdje hij of zij is op zoek naar eten en zwemt heel dicht op de kust. Zo ondiep dat ik hem snorkelend niet eens kan volgen.

Als we later verder zwemmen en wat dieper gaan zwemmen richting het dropoff point en de duikboei nader zie ik dat er een zeemeeuw lekker op de boei zit uit te rusten. Leuk, hier maak ik wat foto’s van.

Op de terugweg naar de kust zien wij (Kathleen en ik) nog een schildpadje, ik weet niet of het dezelfde is maar ook deze zwemt heel dicht op de kust. Het water is vol met jonge vis, het lijkt er soms troebel door, maar als je goed kijkt zie je dat het allemaal kleine visjes zijn.  Als we na het snorkelen op de kant zitten te genieten van onze zelf meegebrachte koffie en de koek (die ik had meegenomen als traktatie), hoor ik van Janny dat de Agave’s nu erg mooi bloeien.

Ik besluit om in de middag erheen te gaan mét camera. Ook hoorde ik dat de Kibrahaca bloeit, alleen jammer dat ik aan de late kant ben… Deze boom bloeit helaas maar 2 tot 3 dagen per jaar met een overdaad van prachtige gele bloemen. Als ik na de lunch naar Seru Largu rijd zie ik dat de Kibracha in bloei staat, prachtig maar er liggen ook al best veel bloemen op de grond, jammer, volgend jaar beter. Ik maak er natuurlijk wel wat foto’s van.

Dan zie ik in de Gumba Limbo (toeristen of zadelboom) een paartje parkieten, ik probeer er wat foto’s van te maken, maar het is lastig. Ik kan er niet te dicht bij komen ze zijn erg schuw.

Bij het Agavebos staan er vele Ageves in bloei en deze worden bezocht door vele Troepialen en Spotvogels, helaas zie ik geen kolibries. Ik had mijn sandalen aan en op een gegeven moment voel ik “iets” prikken, getver.. rode mieren en die bijten dus. Ik heb er later nog een paar dagen plezier van, de beten jeuken als de neten.

Ik stuur Marga een mailtje met de vraag hoe het is met Peña en ik krijg een leuk mailtje terug van haar. Ze zijn blij met hem en hij vermaakt zich aan de foto’s te zien prima. Hij is lekker vies, rollen doet hij nog steeds graag. Heerlijk!  

Vrijdag 22 maart een lezing door Stinapa  (de natuurbescherming organisatie van Bonaire) over de staat van het koraal op Bonaire en daarna een drankje om het weekend te vieren.  We hebben met Mark en Hellen afgesproken, we gaan naar een voorlichting van Stinapa over het koraal op Bonaire. Er zijn meer natuurliefhebbers op af gekomen het zaaltje zit helemaal vol. Ik had met al ingesteld op een deprimerend verhaal, maar dat valt reuze mee.  Ze hebben heel veel onderzoek verricht en het lijkt er nu op dat het koraal op Bonaire het best goed doet.  Als ik het goed begrepen heb is het heel belangrijk geweest dat het verbod voor het vissen is ingesteld.  Daardoor heeft de populatie papegaaivissen zich kunnen herstellen en deze hebben een heel belangrijke rol bij het behoud van het koraal. Wil je wat meer lezen over het koraal, ga dan naar  https://stinapabonaire.org/nature/ecosystem/coral-reefs/

Na de boeiende lezing gaan we een drankje doen bij Plaza, er is live muziek gezellig.  

Zaterdag 23 en  zondag 24 maart we gaan even snorkelen in de buurt van Hilma Hooker lekker om even in het water te liggen.

We komen nog een leuk schildpadje tegen. We hebben een lekker rustig weekend gehad, op naar weer een volgend weekje, wat vliegt de tijd toch.

Maandag 25 maart  Vandaag heb ik een Ontdek Bonaire tour een tour met gasten uit diverse hotels die 5 uur duurt. Ik heb gelukkig een chauffeur de tour die we hebben is 2 talig Engels en Nederlands. Heel vermoeiend de hele tijd het schakelen tussen de talen. Maar het gaat prima de gasten hebben het naar het zin. Time flies when you’re having fun.

Dinsdag 26 maart – een Duitse tour en een bruiloft op het strand.

Een cruise tour noord en zuid met Duitse gasten 18 stuks.  Mijn Duits is niet zo fantastisch om het maar zo te zeggen nicht ser gut maar ik red me er mee. Het kost me wel genoeg energie, maar samen met Allan maken we er een mooie rit van. De gasten genieten. Als ik thuis ben lekker even gedoucht en toen voelde ik me weer helemaal fris. We moeten later die middag nog op pad want  één van de medewerkers van Rich gaat trouwen op het strand bij Te Amo Beach en wij zijn ook uitgenodigd. De dresscode is blauw wit, wij doen hier aan mee. We stonden zoals op de uitnodiging stond keurig om 17.30 op het strand. Het strand is prachtig aangekleed en versierd met blauwe en witte items.

Ook zijn er al een aantal gasten en de bruidegom en zijn bruid zijn er ook al (tenminste dat denken wij). Beiden in het blauw/wit. We stonden te wachten, waarop wisten we dan nog niet… Ik knoopte een praatje aan met de bruid. Ze vertelde me dat ze een voetring met versiering ging dragen. Ik denk huh? Een voetring.. het gaat hier zeker anders aan toe. Ze laat de versieringen zien, erg bling bling zeg maar… en de ring ziet er een beetje niet echt uit. Ik weet niet heel goed wat ik er mee aan moet… eh ja mooi hoor, handig dat hij buigbaar is anders is het zo lastig omdoen hé? Zeg ik maar… ik voel me wat ongemakkelijk. Dan vraag ik hoelang ze de bruidegom al kent, ze kijkt me nogal bevreemd aan en ze geeft niet echt antwoord. Daarop stelt Rich de vraag nog een keer en dan …….. kan ik wel door de grond zakken.. zegt ze dat ze de moeder is,  echt ze is de moeder van de bruidegom (wat een blunder). De bruid moest nog komen in een auto… Wat even later dan ook gebeurde al toeterend kwamen er een aantal auto’s aangereden en uit één van die auto’s kwam een geheel in het wit geklede prachtige bruid uit. De bruiloft was erg mooi om mee te maken en ze hadden gewone ringen (dus geen  goedkope “ bling bling voetringen”). We zijn weer een ervaring rijker…

Tijdens de mooie zonsondergang zagen we “Mein Schiff” met de Duitse gasten aan de horizon verdwijnen.

Woensdag 27 maart

Ik krijg via de app tip van Hellen Het is nog vroeg in de ochtend als ik via de app een berichtje van Hellen krijg. Er schijnt een hele grote visbal te zwemmen tussen White Slave en Pink Beach. Ik besluit de boel, de boel te laten en pak snel mijn snorkelspullen in en vertrek richting Zuid. Als ik in de buurt van Pink Beach ben parkeer ik de auto en doe mijn duikboots aan. Ik zie een Amerikaanse familie op het strandje liggen en informeer of zij de visbal al hebben gezien. Nee dus, maar hij zou er wel moeten zijn zo vertellen ze  me. Ik zie een heel eind verder (bijna bij White Slave) een paar vissers staan die met een hengel staan te vissen en ik besluit om bij hen te gaan vragen. Bingo…  de visbal is hier in de buurt, ik loop nog een stuk verder voordat ik te water ga, de instap is niet heel makkelijk maar het lukt. Dan zwem ik de school tegemoet, tenminste dat hoop ik. Er staat best wat stroming en ik word aan het werk gezet…

En dan zie ik de visbal, wat een enorme school met vis is het. Duizenden en duizenden vissen die allemaal dezelfde kant uitzwemmen op ongeveer 6 meter diepte. Ik duik tig keer naar beneden en maak veel foto’s en zelfs filmpjes. Wat een prachtig gezicht ik blijf lang in het water. Ik zie ook de tweede visbal, dit zijn andere vissen (Read eared herring) en het zijn er ook minder maar niettemin ook prachtig.

Ik merk ik dat ik best moe ben geworden van het snorkelen en het zo vaak naar beneden duiken en ik zwem richting de kust, er staat best veel stroming en ik besluit om niet helemaal naar Pink Beach door te zwemmen. Als ik op een gegeven moment een stukje zand zie waar het makkelijk uitstappen is ga ik naar de kant. Het is mooi geweest voor vandaag. Wat een feestje, bedankt Hellen voor de tip. Ik hoop dat deze school er van het weekend nog is dan hoop ik er met samen met Rich in te duiken en wat meer tijd voor te hebben om er tussen te  zijn..  

Donderdag 28 maart

En weer ga ik het water in. Vandaag staat er een bootsnorkel op het programma, leuk we gaan naar Klein Bonaire Als we op de wal staan te wachten zie ik dat er een visarend is neergestreken op een paal dicht boven ons, natuurlijk gaat hij op de foto. Hij heeft een prooi zo te zien en is druk doende hiermee.

De boot ligt al klaar en de groep Queens is groot, het is altijd mooi om naar Klein Bonaire te gaan om te snorkelen. Het tochtje er naar toe is leuk en we hebben mooi uitzicht.  Ook boven ons zien we verschillende visarenden die gebruik maken van de thermiek.

Onderwater is het zoals altijd ook prachtig alhoewel we de nurseshark die hier soms in de buurt is niet zien. We genieten er wel weer van. Op de terugweg lekker een bakkie gedronken en geklessebest.  

Vrijdag 29 maart een rustig dagje

Zaterdag 30 maart

We gaan vandaag duiken (weer voor het eerst sinds lange tijd samen), leuk! Ik stel voor om te gaan zoeken naar de visbal.. Zo gezegd zo gedaan, maar vanaf de kant is het lastig om hem te spotten. Ik besluit om hem al snorkelend op te sporen en ik krijg weer zwemles (goed voor de conditie). Het duurt even maar ik vind hem we rijden de auto een stukje terug en maken ons klaar voor de duik. Ondertussen is de school al weer een stuk verder dus lopen we een eind met al ons spul op en gaan dan te water. Het duurt maar even en ja hoor daar is de school met vis weer.

Het zijn Scads een soort van makreel. We vermaken ons onder water prima, op een gegeven moment zijn we omringd door vis en zijn wij het middelpunt van een grote cirkel. Op een gegeven moment ben ik Rich kwijt, ik kan hem alleen vinden door naar de bellen te kijken die omhoog gaan, zoveel vis…. Leuk, het hoeft niet ieder duik maar dit was wel heel bijzonder. Als we verder zwemmen zien we de “gewone’ mooie vissen zoals de Rock Beauty (geel met zwart) en Rich ontdekt als we vlak bij de kust zijn een prachtig jonge Queen Angelfish die zich probeert te verstoppen tussen het brandkoraal.

Ik heb geduld en het wordt beloond als ik een paar mooie plaatjes schiet. ’s Avonds gaan we naar de Bios, we gaan naar een film van Marvel, die achteraf gezien nogal tegenviel, jammer.  Z

Zondag 31 maart

We hadden een mooie foto gezien van een oude brandweerwagen van Bonaire ergens in de knoek (dachten we). We kregen van Hellen een tip waar we hem konden vinden… In Rincon bij de Piedra Pretu (de zwarte steen). En die staat niet in de knoek… we hadden hem nog nooit bemerkt maar hij staat eigenlijk best in het centrum…

We vervolgen het pad en komen nog andere voertuigen tegen die in de knoek staan. De natuur is er lekker ruig altijd mooi. We hebben een leuke ochtend.

In de middag gaan we naar Sorobon Tis altijd wel gezellig in de zondagmiddag bij Sorobon, dus na mijn airport klusje gaan we daar naar toe. We zien Lies en Carel daar en ook Kathleen en Daniel zijn er. Lies trakteert mij op een heerlijke cocktail (nog voor mijn verjaardag) we smullen ervan.  

En dan is er alweer een weekend om, tja tijd vliegt…

In mijn volgende blog, ik ga mee met de wandelclub op een mooie tocht, er is weer een taste of Bonaire en Carole neemt ons mee uit eten.