2 augustus 2019, wat een luxe, we gaan wandelen in een bos met vallende bomen..

Vrijdag 2 augustus

Nadat we weer terug zijn in Leticia is het tijd om in te gaan checken en onze kamer te bekijken. Wat een verschil wow… een hele ruime kamer. Dubbele douche in de badkamer, een apart zitgedeelte. Een wereld van verschil met ons vorige hotel. Ja hier kunnen we het wel volhouden, heb bed (zonder beestjes) ligt ook heerlijk. Wat zullen we vannacht lekker slapen, hard nodig na alle inspanningen van vandaag.

Nadat we geïnstalleerd zijn gaan we nog een stukje wandelen. Het stadje is niet zo mooi als de natuur die we gisteren gezien hebben. Hier vooral veel verkeer, veel mensen en veel afval en armoede hier. De Condor zien we ook in grote getalen, ze komen volgens mij ook op al dat afval af.

Na een heerlijke nachtrust worden we uitgerust wakker. De gangen zijn opgesierd met leuke schilderijen.

We zijn benieuwd wat we hier voor ontbijt zullen krijgen weer scrambled eggs?. Als we de trap aflopen wordt me direct iets duidelijk.. ik heb echt spierpijn in mijn bovenbenen van de klimactiviteiten van de vorige dag (ik zou er nog dagen last van hebben). Ook de bovenarmen voel ik wel, ik hoop dat het snel over is. Toen we het restaurant  binnenkwamen werd ons direct duidelijk, dit ontbijt was anders😋,  heel anders dan we de hele vakantie al gezien hebben. Een ontbijtbuffet met verschillende soorten brood en vers fruit koffie thee en sapjes, yoghurt muesli etc etc. Heerlijk, wij blijven hier bivakkeren tot vertrek uit Leticia besluiten we direct.

Dan valt mijn ook op iets wat ik niet echt bij een ontbijt buffet verwachtte… huh levende meelwormen. Niet echt mijn smaak… op een ander bord liggen ook meelwormen maar dan bereid.. (gebakken?). Ik sla dat even over en kies wat anders uit. Voor de liefhebbers is er ook nog een warm ontbijt te krijgen, eitjes of vlees. Wat een luxe hier het kan niet op, heerlijk. Na het ontbijt gaan we aan de overkant bij het kantoor wat de tourtjes verkoopt kijken wat ze nog meer in de aanbieding hebben. We kunnen een jungle tocht doen, mét 1 overnachting bij het piranha meer en we kunnen die dag al mee als we dat willen. Daar willen we even over nadenken, nee vandaag gaan we dit niet doen ook gezien mijn spierpijn. En Rich zat ook niet te springen om een nacht in primitieve omstandigheden door te brengen. We besluiten om er over na te denken en ze het eind van deze dag zullen laten weten. Als we het er later over hebben ziet Richard het echt niet zitten om in de jungle te gaan slapen, hij denkt dat we geen oog dicht zullen doen (en hij zou zo gelijk krijgen). De jongeman van het reisbureautje had ons verteld dat we tijdens deze tour wel alles zouden zien. We zouden met de boot langs Peru, Brazilië varen. Eten op Santa Rosa (het ‘eeteiland) in Peru. En dan doorvaren naar een botanische tuin waar ook hele grote waterlelies te zien zijn. Dan verder naar de eindbestemming, dan zouden we 2 uur wandelen om dan bij de overnacht plek aan te komen. Daar zouden ze huizen hebben staan en wij zouden dan een aparte slaapkamer krijgen. Het lijkt mij een ervaring die je mee moet maken. Maar ik wil niet al te erg aandringen Later die dag gaat Rich toch overstag als ik zeg, ik wil er 1 ding over zeggen  en zeg…” het is maar 1 nacht, wat is dat nu in je leven 1 nacht, We komen hier nooit meer, het is een eenmalige kans om dit mee te maken”. Vooruit dan maar, maar niet vandaag we willen het de volgende dag gaan doen. Voor vandaag gaan we zelf een wandeling maken en dat ondanks mijn spierpijn. We laten ons met een taxi naar een park brengen waar het plan is om zelf in het bos te gaan wandelen. We krijgen rubberlaarzen te leen en een soort van wandelstok maar de maat laarzen (hij leeft op grote voet) die Rich heeft, die hebben ze niet. Dat houdt in dat ik voorop moet lopen (voor eventuele slangen), lekker is dat denk ik.

Het pad is redelijk goed begaanbaar maar af en toe moeten we over en onder bomen kruipen die over het pad liggen. Het is hier weer mooi en groen en bij de splitsing we kiezen voor de “lange route”, dan begint het ineens behoorlijk te waaien. Niet al te ver bij ons vandaan valt er met een enorme klap een boom om, mm niet leuk als je daar onder loopt..

Even later begint het ook nog te regenen. En het drupt best door, we besluiten om onder een bananen boom te gaan schuilen. We zijn hier niet op gekleed, geen regenjas aan, de bladeren houden de druppels best goed tegen. Het is een best buitje en we staan dan ook geruime tijd te schuilen. Als het ophoudt met regenen vervolgen we onze weg. De omgeving is mooi, we zien paddenstoelen, mooie planten en een soort van duizendpoot die over een omgevallen boom wandelt. Als we weer bij het begin van de route zijn is er niemand meer te zien, al het personeel zit in het restaurant. Ook wij besluiten om te gaan lunchen, de lokale lunch zouden we hier krijgen met traditioneel bereid voedsel en je moet alles een keer proberen toch? Vis staat er op het menu en rijst en nog een aantal andere zaken. Het moet gezegd, Rich die niet van vis houdt gaat het ook proberen. Als we de dis krijgen en ik mijn vis probeer valt het me behoorlijk tegen.

Vette fubbels en mijn portie vis is ook nog rauw van binnen, brr geef mijn portie maar aan fikkie! De rest is ook niet echt lekker, maar goed we hebben het geprobeerd. En die vis zou nog een staartje krijgen…. Als we door de taxi  weer terug zijn in Leticia zijn gebracht gaan we naar het reisbureau en boeken we de “jungle tour”. Vertrek de volgende dag… Spannend hoor.. Als we vervolgens nog wat door Leticia lopen krijg ik enorme buikpijn, gauw terug naar het hotel....  In het hotel leggen we uit dat we 1 nacht niet in het hotel zullen slapen, we moesten al onze spullen uit de kamer halen en alles weer stallen bij de manager op kantoor…. We zijn benieuwd of we als we terug uit de jungle zijn of we dezelfde kamer zullen krijgen.

In mijn volgende blog…in de boot,  Santa Rosa, een kruidentuin en te voet naar het huis bij het logeerhuis bij het Piranha meer…