24 en 25 juli We verkennen Cartagena en we gaan een dagje relaxen... op de boot.

Woensdag 24 juli

Nadat we met de taxi die we op het vliegveld genomen hebben naar ons hotel zijn gebracht schrijven we ons in. Bij ieder hotel werden de paspoorten gekopieerd. Daarna krijgen we de sleutel en gaan we ons tijdelijke onderkomen even bekijken. Prima, op de begane grond en ruim, de inrichting is wel wat oubollig maar prima voor ons.

Het bed lijkt ook prima te liggen. Nadat we de spullen hebben neergezet gaan we aan de wandel om een eerste indruk van Cartagena te krijgen.

De straten zijn niet al te breed en overal is grafitti te zien. Wat ons ook direct opvalt is dat op sommige plekken de stank niet te harden is. Het ruikt er indringend naar urine misselijk makend… bah. Ik denk dat de mannelijke bevolking van Cartagena niet vaak gebruik maakt van het toilet. Ik doe mijn vingers op de neus om braakneigingen te voorkomen. Wel jammer trouwens die stank de huizen en straatjes zijn leuk. Mooi oude bouwstijlen.. als we door het park gelopen zijn komen we uit in het hart van het oude stadscentrum. Het is er druk en we werden aangesproken door een wat oudere meneer, hij gaf gratis wandeltours. Het leek ons wel wat en we gingen met hem mee.

Hij voerde ons langs mooie plekken en in gebrekkig Engels vertelde hij ons heel veel. We kwamen zelfs toen we op de stadsmuur liepen langs een huis van de inmiddels overleden Pablo Escobar.

 

 

 

 

Of het huis nog in handen van de familie is weet ik niet. Maar dat de drugsbaron in Cartagena een woning had is bijzonder. Onze gids Mauricio praatte honderd uit en vertelde ons dat de filmcrew van “Romancing The Stone” in Cartagena opnames had gemaakt. Of dit klopt weet ik niet ik heb even op internet gekeken maar deze film is merendeel in Mexico gefilmd omdat men in die tijd bang was dat de acteurs ontvoerd zouden worden. Mauricio vergeleek Richard met Michael Douglas (is dit een compliment??). In de tachtiger jaren was het niet zo veilig in Colombia….het waren de hoogtij dagen voor de kartels en de FARC. Maar ik las dat in Colombia taxi’s en bussen heden ten dage ook niet altijd veilig zijn, het onderstaande bericht vond ik het op internet.

Niettemin blijven ontvoeringen een onderdeel van het dagelijks leven in Colombia. Er zijn zelfs moderne vormen bedacht. Een beruchte is de zogeheten ‘paseo millonario’, het beruchte ‘miljonairsritje’. Daarbij worden passagiers van een bus of een taxi gedwongen naar de dichtstbijzijnde geldautomaat te rijden en daar met een pistool op het achterhoofd te pinnen.

Wij waren heel voorzichtig met taxi’s  we lieten het altijd via het hotel gaan of volgden de aanwizingen op van het geautoriseerde personeel op de luchthavens en ons is zo’n nare ervaring gelukkig bespaard gebleven.

Toen we door de stad liepen viel me op dat er heel veel verschillende deurkloppers te zien waren. Het werd een sport voor me om zoveel mogelijk verschillende deurkloppers op de foto te zetten...

 

 

 

 

  

Maurico had zijn adresjes… we kregen toegang om een kijkje te nemen bij hele dure hotels (400 dollar of meer per nacht) en hij bracht ons naar het Cacao museum waar we een gratis rondleiding kregen.

Natuurlijk ook wat hebben gekocht in de winkel die er bij zat (lekker hoor). Bij een juwelier moesten we ook naar binnen smaragd wordt in Colombia gewonnen en ze maken er mooie juwelen van.

Ik vermoed dat het de bedoeling was dat wij ook iets zouden kopen maar dat hebben we niet gedaan. Mauricio liet ons het standbeeld zien van de beroemde schrijver Gabriel García Marquez.

Het was een leerzame maar ook vermoeiende wandeling, het was namelijk snikheet in Cartagena. Aan het einde van zijn tour hebben we natuurlijk een tip (fooi) aan Mauricio gegeven. Hij tipte ons nog voor een plek waar we een lekker drankje konden doen, dat was in een boekenwinkel waar ook airco was. Heerlijk! Toen we naar het toilet gingen (na elkaar) viel ons het bijzondere kraantje op. Toen ik terug kwam van het toilet zei ik het Rich en ik zei ook “ik heb er een foto van gemaakt”… “ik ook”  zei hij🤣 .

Toen we terug liepen naar het hotel kwamen we langs een boekingskantoortje en viel ons oog op een tochtje op zee. Ja daar hadden we wel zin in, een dagtocht op een catamaran even niet lopen in de hitte maar relaxt een dagje op zee. Dat leek ons wel wat, zo gezegd zo gedaan morgen een zeedagje..  Zo we hebben we onze eerste dag in het mooie Cartagena erop zitten..

Donderdag 25 juli

We zijn op tijd wakker en gaan bij het hotel ontbijten… jullie raden het al… brood met roerei.

Ook is er wat vers fruit, water en suikermeloen.  Als ik verse vruchtendrank even test neem ik het toch maar niet, zo bitter het leek wel alsof alleen de schil was gebruikt. Ik kan echt geen ei meer zien.. morgen maar even niet hier ontbijten… Omdat het nog vroeg is gaan we de omgeving weer verder verkennen. Het moet gezegd het oude deel van Cartagena is prachtig. Wel ontzettend toeristisch dat wel (en dat vind ik jammer).  Na de wandeling gaan we netjes zitten wachten in ons hotel (wat 2 ingangen heeft) we zouden opgehaald worden voor de boottocht. Ze zijn laat….. vinden wij dan komt de aap uit de mouw.. zij waren aan de andere ingang… We worden alsnog naar de boot gebracht. Er is even een probleempje als ik geen paspoort nummer kan overhandigen.. dat is blijkbaar nodig voor de verzekering. Uiteindelijk komt het goed en mogen we aan boord van deze hele grote catamaran (er kunnen maximaal180 personen mee incl. 6 bemanningsleden). 

Hij is gelukkig  lang niet helemaal vol, er was voldoende personeel aan boord. Als we de haven uitvaren hebben we een mooie blik op de stad met op de voorgrond verschillende boten die aangemeerd liggen.

Als we een stuk verder zijn gevaren zien we een aantal marine schepen liggen, een van deze schepen heeft ook een heliplatform.

Nog verder varen we, we zien de skyline van het moderne deel van Cartagena.

We passeren veel boeien, en op elke boei zit wel een Pelikaan.

Eilandjes glijden voorbij, we genieten. Als we tenslotte op volle zee zijn wordt het zeil gehesen. Handmatig… de crew moet aan de bak. Aangezien we op een catamaran zitten heeft deze mooie netten.. en wij gaan er lekker op liggen om even van de zon te genieten.

Heerlijk een dagje lekker luieren, het water de wind zalig. We gaan ook nog snorkelen, wat me opvalt is dat het water lang niet zo mooi van kleur is en zo helder als op Bonaire. Het zal mij benieuwen hoe het onder water is, nou dat valt behoorlijk tegen. Slecht zicht, weinig tot geen vis en het koraal ziet er een soort van dood uit.

Jammer.. later als we vlak bij een klein eilandje voor anker gaan mogen we nogmaals snorkelen en als ik naar de wal zwem en bij de mangroven in de buurt ben is er toch nog wel wat moois te bespeuren. Ik zie zelfs 4! Kwallen ik vraag me af of het famillie is van de maankwal die ik een keer op Bonaire heb gezien. Deze kwallen hebben namelijk ook nauwelijks zichtbare tentakels (ik houd voorzichtigheidshalve wel wat afstand). Als we weer aan boord zijn krijgen we lunch, het groenvoer is in buffetvorm en voor het warme deel kunnen we bij de bemanning langs lopen. Wij hebben voor vegetarisch gekozen en het smaakte prima.

Er kwam ook nog een meneer met een bootje langszij, hij verkocht langoesten en garnalen, deze hebben gretig aftrek. De bemanning van de Bona Vida is vriendelijk en de boot is goed uitgerust, de toiletruimte is netjes op orde we hebben geen klagen.

Na de pauze wordt de terugreis ingezet, onderweg komen we diverse boten tegen. Een grote containerboot maar ook pleziervaartuigen passeren ons.

Als we in de verte Cartagena zien liggen zien we ook dat er een aantal marine schepen voor liggen, misschien een oefening of zo? Nog dichterbij zien we de grote hijskranen die op de kade staan om de container schepen te lossen. En dan zijn we weer bijna “thuis”. Het was een relaxte dag.

Nadat we bij het hotel ons rugzakje (met zonnebrandcrème en aanverwante artikelen) hebben achtergelaten gaan we heerlijk uit eten. Lekker in de buitenlucht bij een Italiaans restaurant, onder het genot van een drankje. Een heerlijke afsluiting van een mooie dag.

In mijn volgende blog.. nog meer Cartagena en we plannen verder voor onze reis naar Santa Martha…