8 januari t/m 18 januari 2018, bijzondere EHBO les, leuke lunch en gewond ezeltje..

Maandag 8 januari   werk aan (in) de winkel                                                                Richard’s vakantie zit er weer op, hij gaat vandaag weer aan het werk, en ik ook want ik heb weer een baantje. Ik ga part time in een winkel werken. Ze verkopen er leuke souvenirs en kleding. Ik ben benieuwd. Het is wel weer de hele dag staan maar misschien kan ik dit wel volhouden. Het is maar 3 dagen per week ik hoop dat het goed gaat, de leidinggevende is erg aardig en ook de collega’s zijn leuk.

Dinsdag 9 januari

Vandaag  heb ik gewerkt. Er lag weer een boot en dan heb je soms drommen met toeristen in de winkel die soms in hele groepen binnen komen. Het is best een klusje om de winkel netjes te houden als er zoveel mensen rondneuzen (en dingen verplaatsen, t’shirts bekijken etc.). Leuk wel dat er mensen binnen komen uit allerlei landen.. Costa Rica, America, Engeland, Nederland, Duitsland, Italie, etc. etc.. Jammer dat ik nog geen Spaans / papiaments spreek.

Verder had ik in december weer eens een appje gestuurd naar het Rode Kruis met de vraag hoe het zit met de herhalingslessen. Ik heb een apje terug gekregen en vanavond was de eerste herhalingsles, ben blij dat Rich even met me mee was gereden…. De uitleg via de app van waar de lessen gegeven werden was nogal vaag.. 19.00 bij leslokaal te Mariadral. In het gebouw van Forma, maar daar achter. Trap naar boven. Ja ja.. gelukkig zat er iemand beneden bij het bewuste gebouw en hij heeft ons verteld waar “daar achter, trap naar boven” was. En gelukkig zat er een lesgenoot buiten te wachten, die wist gelukkig in welk lokaal het werd gegeven. Er was een klein clubje mensen (een man of 8 die langzaam binnen druppelden) de instructeur was kundig en legde alles gelukkig voor mij óók in het Nederlands uit. Het gaat wel heel anders dan ik gewend ben, geen vast programma waarin vaste onderdelen worden herhaald en ook niet een bepaald aantal lessen. Dit is gewoon iedere week van 19.00 – 21.00 en kom je prima, kom je niet, ook geen probleem. Wel houden ze een aanwezigheidsregistratie bij (intekenlijst), dat zal wel gebruikt worden voor verlenging van passen (denk ik…).Deze avond werd begonnen met uitleg van de reanimatie. Iedereen kwam ook aan de beurt met oefenen. Wel spannend  dat je voor het hele clubje te moeten reanimeren, hier wordt niet in groepjes gewerkt, maar hier moet je ten overstaan van de hele groep oefenen.

In de verwachting dat deze les tot 21.00 zou duren kreeg ik nog een verassing.. Omstreeks 20.10 vertelde de instructeur dat hij pas jarig was geweest, dat hij niet wist dat er deze avond les gegeven moesten worden. En hij had afgesproken met vrienden om wat te gaan eten en drinken en dat hij om die reden nu stopte met les geven voor vanavond. Ik was echt met stomheid geslagen en dacht dat hij een grapje maakte, maar dat bleek dus niet het geval. Dus voor vanavond was het een korte les en stonden we snel weer buiten. Volgende week gaat het weer verder. Ik heb wel het gevoel dat het niveau hier bij het Rode Kruis behoorlijk hoog ligt, best lastig voor mij als je dan “nieuw” bent .

Woensdag 10 januari

Het huis weer eens even gepoetst want dat was wel weer een keer nodig. En boodschappen gedaan.

We hebben een inschrijfformulier ingevuld voor een cursus Papiaments, die zal eind van deze maand wel beginnen. (2 avonden per week 12 weken lang). 

Donderdag 11 januari – Nieuwjaarslunch en cadeautjes met de Queen Angels

De surprise is klaar… Vandaag is de jaarlijkse Nieuwjaaslunch met de Queen Angels. Je zou eerst kunnen gaan snorkelen bij Te amo Beach. Loes en ik zijn niet gaan snorkelen, we vonden dat we dan wel erg snel op en neer moesten rijden omdat we  om 12.00 werden we bij Foodies verwacht werden. Iedereen had een mooi ingepakt presentje bij zich. Het was best een grote groep, 35 Queen Angels! 

De cadeautjes werden via een soort van afpakspelletje verdeeld. Voorafgaand aan de lunch werden er lootjes getrokken voor de verdeling van de cadeautjes. Tijdens de lunch werden de cadeautjes gepakt, en geruild..

Als je nr. werd afgeroepen haalde je een cadeautje naar keuze van de tafel, waarna je de keuze had:of het cadeautje, dat je mooi vond van de dame met het vorige nr. afnemen of het gekozen cadeautje openmaken.Dan bestond de mogelijkheid dat het volgende nr. jouw cadeautje inpikte.Als dit zo was, dan moest jij weer een nieuw cadeautje openen.Het omwisselen van één en hetzelfde cadeautje, het mocht slechts 3 keer van eigenaresse worden verwisseld. Daarna bleef het bij de laatste. Ik ben blij met mijn cadeautje, mooie mokken met turtles erop en bijpassende lepeltjes. Wat een gezellige sfeer en leuk om dit mee te maken. Het eten smaakte ook prima, lekker ik had een salade met zalm vooraf en als hoofdgerecht een biefstuk met groente en frietjes en een lekkere kop koffie verkeerd na. Omstreeks 15.30 keerden we weer huiswaarts. Ik had zoveel gegeten dat ik het avondeten maar over heb geslagen. Volgende week staat op het snorkel programma Salt City, ik ga daar niet heen. Wij hebben er één keer gedoken en toen was er alleen maar veel dood koraal. Dus deze snorkel sla ik over.

Vrijdag 12 januari, wat in huis geklungeld.

We kregen gisteravond een apje van Karina, of ze één van onze auto’s kan huren. Ja hoor, dat kan. Gelukkig hebben we de bus nog want omdat ik parttime werk hebben we wel vervoer nodig.

Morgen gaat één van onze pickups dus even in de verhuur.

Zaterdag 13 januari

Vandaag weer gewerkt tot 18.00 uur, dat was een lange dag. Vandaag is Kai begonnen met zijn duikcursus en als het goed gaat dan heeft hij a.s. woensdag zijn Padi gehaald. Leuk kunnen we een keer samen gaan duiken. De auto is ook opgehaald, Rich gaat volgende week met de bus rijden.

Zondag 14 januari

Vandaag hebben we gedoken bij Red Baryl, mmm er stond best veel stroming en ook dreef er veel plankton in het water. Beetje troebel wordt het dan. Jammer. Wel weer een schitterende mooie groene murene gezien.

Maandag 15 januari bus start niet en achterklep..

We moeten beiden werken, Rich vertrekt eerder dan ik. Ik hoor de bus starten en hoor hem een klein stukje verder rijden. Dan hoor ik niks meer, dan tig keer een startende motor die niet aanslaat.. Ik hoor dat de accu het begeeft. Snel kleed ik me aan, samen duwen we de bus naar de kant van de weg. Voor vandaag breng ik Richard naar zijn werk. En dan zien we morgen wel weer verder. Rich heeft ’s avonds de bus aan de acculader gezet, de volgende ochtend start hij gelukkig weer.  De rest van de dagen (tot en met vandaag) start hij gewoon, fijn.

De achter klep van de Hilux was ontzettend verroest (door het zout dat doordat dit een ex rental auto is geweest). Duikers hebben de gewoonte om op die klep te gaan zitten met hun zoute pakken etc aan. (wij doen dit niet, maar ja het leed was al geschied). Wij konden bij het bedrijf waar we de auto gekocht hadden een nieuwe achterklep kopen (tegen inkoopsprijs) en deze heeft Rich er weer aan gezet.    Eerst heeft Rich de oude klep eraf gehaald, raar hoor zo kaal. Rich zou eerst 2e hands metalen handels kopen voor de montage.. nou dat heeft hij maar niet gedaan $ 40,-- wilden ze er voor hebben (van een sloop auto duss) Hij is doorgereden naar de dealer en u hebben we nieuwe handels voor $ 52,-- beter lijkt ons.

Heel netjes is het weer, zo kan hij er weer een tijdje tegen.

Dinsdag 16 januari tijdschriften voor het ziekenhuis en een gewond ezeltje

Ik besluit om voordat ik boodschappen ga doen even langs het ziekenhuis te rijden om daar de tijdschriften die ik uitgelezen heb neer te leggen. Het is misschien voor de patiënten nog wel leuk om te lezen zo dacht ik. Onderweg naar de stad zie ik aan de linkerkant van de weg een ezeltje staan, alleen, dat is op zich al wat vreemd omdat er meestal meer ezeltjes bij elkaar zijn. En dan zie ik het, hij kan helemaal niet goed lopen, zijn linker achterbeen is gewond. Hij strompelt, ik stop en bel Donkey Sanctuary (waar ze gewonde en zieke ezeltjes opvangen en verzorgen). Ik blijf bij het ezeltje in de buurt staan wachten (hij is wild dus ook schuw) een paar keer wil hij wel lopen maar ik belet hem dat door voor hem te gaan staan. Na een minuut of 20 komt er een pickup aan met 2 mensen van de ezelopvang. Een meneer en een jonge dame. Ezeltjes vangen… ik had het nog nooit gezien en de techniek is ook bijzonder.. Ze beginnen gelijk met het gooien van brood, daar zijn ezeltjes dol op en hij peuzelde dat ook lekker op. Toen legden ze een soort van longe lijn neer met een lus erin. Daaromheen werd brood gegooid, het was de bedoeling dat hij met één van zijn voorbenen in de lus zou gaan staan. Daar moet je geduld voor hebben, en soms lukt dat ook niet. Maar in dit geval gelukkig wel, zodra hij met zijn voorbeen in de lus stond trok de man de lus snel aan. Het ezeltje schrok en wilde wegrennen, maar ja dat lukte dus niet meer. Daarna gaf hij het touw aan het meisje en probeerde de man 1 oor van de ezel te pakken te krijgen. Dat lukte na een paar pogingen, ze worden hier heel rustig van (zelfde werking als een praam bij een paard). Het ezeltje zat nu met zijn voorbeen in de lus vast en werd aan zijn oor vastgehouden. Ik heb uit de auto een halster gepakt en deze omgedaan. Vervolgens is Marina gebeld, zij kwam een tijdje later met een trailer. Met zachte dwang is het ezeltje in de trailer gekregen (leuk vond hij het niet). Zijn achterbeen zag er niet fraai uit.. er zat een strak touw omheen,  zijn onderbeen was helemaal afgebonden en opgezwollen. Misschien was hij in strik getrapt (van stropers)  in de knoek?

Marina belde ter plekke met de dierenarts en ze konden gelijk doorrijden naar de praktijk van de dierenarts. Ik hoop dat hij het gaat redden (ik neem aan, pijnstillers, antibiotica en spoelen met soda of iets dergelijks)., maar zo niet.. dan is een zachte dood beter dan zoals hij er nu bij stond. Haast niet kunnen lopen heel veel pijn en zoekend naar water en voedsel. Schijnbaar had een vrouw in december ook al gebeld over dit ezeltje maar hadden ze hem toen niet te pakken kunnen krijgen, ik ben blij dat het nu wel gelukt is.

Ik zal volgende week eens bellen om te horen of hij het gered heeft. Ik zou het leuk vinden.

Woensdag 17 januari

Ik heb gewerkt, en Rich ook. Het is heel lastig om doordeweeks in Kralendijk in het centrum je auto te parkeren, vaak moet ik hem een eind verder wegzetten.  Ik kwam Kai nog tegen toen ik ’s morgens naar mijn werk liep, hij ging toen onderweg naar de duikschool, later op de dag hoor ik dat Kai is geslaagd voor zijn Padi. Mooi kunnen we in het weekend een keer samen gaan duiken.

Donderdag 18 januari

Vandaag ben ik ff naar de duikschool geweest, cursus van Kai afgerekend. Wasje gedraaid en dit blog geschreven. Ik hoorde nog een heel fijn nieuwtje, een vriendin van mij in Nederland, die werkloos was geworden heeft een nieuwe baan. Erg leuk voor haar van harte gefeliciteerd B. ;-) . 

Tot volgende keer maar weer.