Maandag 22 april t/m 29 april 2019 We gaan een weekje vakantie naar Miami .

Vandaag vertrekken we voor 1 weekje naar Miami. Veel bagage nemen we niet mee, 2 stuks handbagage want het klimaat is ongeveer gelijk aan Bonaire. Ietsjes frisser misschien maar niet veel. De koffertjes zijn dan ook snel gepakt. Ilse en Marloes brengen ons weg naar het vliegveld. Zij zullen later die dag naar Curaçao vliegen.

We zijn mooi op tijd, en gaan even inchecken.  Wij dachten, we zijn mooi op tijd en dan kunnen we naast elkaar zitten, helaas we zitten niet naast elkaar, vele rijen uit elkaar zelfs. Ons wordt verteld dat het bij de gate nog een keer kunnen vragen dan zullen ze proberen om ons bij elkaar te zetten. Omdat we nog genoeg tijd hebben gaan nog even lunchen en dan gaan we door de douane heen.

 

Het vliegtuig staat al klaar, de vlucht vertrekt mooi op tijd. Bij de gate vraag ik of het mogelijk is of we naast elkaar kunnen zitten. Dát gaat niet lukken maar we komen wel iets dichter bij elkaar te zitten, beiden aan het gangpad en achter elkaar. Prima, het is ook niet zo’n lange vlucht ongeveer 2,5 uur. De vlucht verloopt verder prima.

Als we geland zijn in Miami wel een beetje een domper. We moeten ruim een half uur in het vliegtuig blijven zitten ze hebben geen toestemming om naar een gate te taxiën. Dat is wat vervelend vinden we, als we uiteindelijk uitgestapt zijn gaan we richting douane. Dat gaat hier echt anders dan we gewend zijn. Het luchthavenpersoneel is niet echt vriendelijk, we worden verzocht om door te lopen (en vlug een beetje, zo komt het in ieder geval over). Dan moeten we zelf bij een machine allerlei dingen invoeren en ons paspoort wordt gescand. Er komt een bon uit met onze foto’s erop, maar er staat ook een kruis doorheen.

Wij weten dan nog niet wat dat betekende maar we kwamen erachter ….. We werden weer door een norse beambte een andere kant uit gestuurd en dat is de verkeerde kant zeg maar... We kwamen in een soort van pretpark rij te staan met honderden mensen,  met van die lintjes… er stonden alleen geen bordjes bij…  Maar we kwamen erachter… vanaf hier was het nog 3!!! uur wachten. Ja echt we hebben 3 uur moeten staan al schuifelend iedere keer een heel klein stukje naar voren om door de douane te komen😒 . Al dat wachten heeft langer geduurd dan de hele vlucht van Bonaire naar Miami. Welkom in Amerika!

Onvoorstelbaar dat ze zo weinig douane personeel hebben in Miami om in een normaal tempo al de reizigers te controleren. We zijn er niet blij mee maar het is niet anders. Als we eindelijk door de douane heen zijn gaan we snel op zoek naar het autoverhuurbedrijf. Het staat wel keurig aangegeven met borden we moeten met een soort van metro naar de hal waar de autoverhuurbedrijven zitten. Na een snel ritje zijn we snel ter plaatse, hier gelukkig geen ellenlange rijen. Dit gaat wel snel, ik vraag nog even of er een navigatiesysteem ingebouwd de auto zit, nee dus dat konden we erbij huren a $17,-- per dag. Nee hoor laat maar zitten, we gaan het wel met onze telefoon regelen (hulde voor mapsme). Dat werkt prima gelukkig want inmiddels is het echt al laat aan het worden en we moeten ons hotel nog zien te vinden.

De huurauto is ons prima bevallen, overigens hier geen flamingo op de kentekenplaat maar sinaasappels 😁.

We worden netjes de goede kant uitgestuurd door de telefoon. Het is 24:00 als we eindelijk bij ons hotel zijn bij Miami Beach. Oeps de auto mag hier maar 15 minuten blijven staan… De parkeergarage is een eindje lopen. De hotel receptionist is erg aardig hij verplaatst zijn eigen auto en wij mogen zijn parkeerplek gebruiken voor vannacht, heel fijn. Na een snelle hap bij Subway gaan we naar onze kamer. Niet heel luxe, maar verder wel prima. De airco staat flink te loeien, die hebben we gelijk uitgezet.  Het is jammer dat het in de gang echt steenkoud is en die arico unit die recht tegenover onze kamerdeur zit en staat luidruchtig te blazen en die kunnen we helaas niet uitzetten. De hele week dat wij er zijn is het echt steenkoud in de gang, we snappen niet waarom dat is…. We slapen onze eerste nacht niet al te best, het is wennen aan een ander bed.

Dinsdag 30 april Na een Subway ontbijt (niet echt lekker) maar goed het vult wel. De hotellobby is op zijn zachtst gezegd bijzonder… heel bling bling gedecoreerd ik kijk mijn ogen uit.

Zelfs de lift is bijzonder...

Daarna wandelen we richting strand, aan de overkant van de straat zie ik ineens in een groenstrook echt vlak naast de rijbaan een eekhoorn zitten. Raar om zo midden in de stad een eekhoorntje te zien, erg schuw is hij niet. Later die week zien we nog een eekhoorntje die een eikel in zijn bek heeft ook midden in de stad in een boom zitten.

Het is nog erg vroeg er is nog niemand op het strand. De zee ziet er heel anders uit dan op Bonaire, het water is groenig. Niet prachtig turquoise blauw, aan de kustlijn liggen stukken met sargassum, daar hebben ze blijkbaar hier ook last van.

Na onze strandwandeling en onze eerste kennismaking met een boardwalk is het plan om met we met de auto even naar het centrum te rijden. Als we bij een verkeerslicht staan te wachten om rechtsaf te slaan horen we een brandweerwagen  met gillende sirenes naderen. De rijbaan is gescheiden met paaltjes en wij dachten dat deze van metaal waren. Dan zien we de brandweerwagen ineens links naast ons staan.

Een van de brandweermannen kijkt ons niet al te vriendelijk aan… En dan zien we dat de auto naar rechts stuurt en dwars door de  scheidingspaaltjes rijdt en vlak voor onze neus langs door rood rijdt. Ik schrok me een hoedje, de paaltjes blijken dus niet van metaal maar van een buigzaam soort rubber te zijn… We zijn helemaal verbaast.

Als we in stadsdeel Lincon zijn aangekomen kijken we ook daar onze ogen uit, veel winkels heel veel winkels en heel veel mensen. We struinen hier even wat rond. ’s Middags willen we naar Butterflyworld een mooi ritje van ongeveer een uur. Ik ben blij dat ik hier niet hoef te rijden.. ze rijden hier in vaak grote bakken en je wordt links en rechts ingehaald. En richting aangeven bij inhalen, dat doen ze over het algemeen niet. De chauffeurs zijn ongeduldig en bij het minste of geringste wordt er geclaxonneerd, pfft wat een heksenketel. Het is mooi in Butterflyworld, vele vlinders bloemen en planten zijn er te zien. We vermaken ons hier een paar uurtjes.

Er is ook nog een afdeling met andere beestjes.....

Mooi om te zien maar niet helemaal mijn ding...Ik vond deze vogeltjes leuker.

Die avond gaan we voor het eerst met de gratis Metro naar Lincon om daar een hapje te gaan eten. Het bevalt prima, we zullen nog wel vaker een ritje maken met deze Metrobus. Ons eerste uit etentje in Miami is lekker, als we de rekening krijgen zien we dat er “automatisch” tip (fooi) op de bon bij het totaal wordt opgezet. Dat is raar….

Woensdag 24 april vandaag gaan we richting Key West

Het is een hele rit van heen ruim 5 uur terug ging het ietsje sneller. Mooie vergezichten met heel veel bruggen en eilandjes om ons heen. Keys West vonden wij een druk nogal toeristisch gebied. Onderweg zien we dat boten wel op een heel bijzondere manier worden geparkeerd boven elkaar in de droogdoks.

Ik weet niet of ze dit in Nederland ook zo doen ik had het nog nooit gezien. 

Er zijn een aantal bruggen die niet meer worden gebruikt en worden opgeknapt of helemaal vervallen. Het is een lange rit en we zijn pas weer in Miami als het alweer donker is.

En dat is hier wel ietsjes later dan op Bonaire zo rond 20:00 is het donker. Er is in ons hotel geen restaurant alleen een fastfood ding van Subway en die is meestal wel open maar dat vinden we niet echt lekker,  daarom gaan we maar weer uit eten in Lincon wat een narigheid…We drinken er ook wat.

Donderdag 25 april Everglades

Het is een klein stukje rijden en dan zien we de Everglades, een uitgestrekt gebied met veel riet en water. We stoppen bij één van de bedrijven die tours aanbied in dit gebied, we besluiten om een privé tour te doen op de boot, we krijgen oorpluggen uitgereikt, geen overbodige luxe want de boot maakt een klere herrie. Een halfuurtje varen we zo over het gebied, onze gids is summier in zijn verhalen over het gebied en hij is drukker met zijn telefoon dan wat anders.

Ik vraag zelf nog het een en ander, het blijkt dat er 40 soorten verschillende slangen in de Everglades leven waaronder 4 soorten gifslangen waaronder de water moccasin . Uit zichzelf vertelde onze gids bar weinig, mijn ervaring is dat gidsen op Bonaire toch wel op een andere manier een tour doen. Hij is tijdens de tour ook heel druk met zijn telefoon!  Onderweg zien we op afstand vele reigers die in hier leven.

Als we weer bijna bij het beginpunt van onze tocht zijn zien we 1 alligator..

Wij vonden dat we veel te veel geld hebben betaald voor wat we ervoor gekregen hebben. Na de boottocht is er nog een “show” waarbij een grote alligator wordt geshowd. Later laat hij ook nog een jonge alligator en een jonge krokodil zien en worden de verschillen uitgelegd. Het blijkt dat de krokodil een vele malen gevaarlijker dier is dan een alligator en dat krokodillen behoorlijk zeldzaam zijn de Everglades. Na de show lopen we nog even in de tuin rond en zien wat mooie insecten.

Daarna rijden we verder, we lunchen en gaan dan op zoek  naar een andere manier om de Everglades te bekijken. Na weer entree betaald te hebben gaan we te voet verder, het is leuk om hier te wandelen. We zien er mooie dingen.

Deze jonge prairiehond kneep zijn oogjes dicht toen ik flitste..

Vrijdag 26 april wandelen door Little Havanna en later naar de tuin en het Museum van Vizcaya

Vandaag hebben we bedacht dat we eerst naar de wijk Little Havanna gaan met de auto en later die dag naar de tuin en het museum van Vizcaya willen. De wijk Little Havana ligt in het centrum, nadat we de auto hebben geparkeerd gaan we even ontbijten bij een lokale bakkerij. We eten een soort pasteitjes, best lekker.

We lopen wat rond in de wijk, hier een hele ander bouwstijl dan in uptown Miami, het doet echt wel een beetje Cubaans aan.  Als we uitgekeken zijn hier gaan we richting de tuin en het museum van Vizcaya  dit ligt ook in Miami stad en we hoeven dan ook niet zover met de auto te rijden. Als we op zoek zijn naar een parkeerplaats rijden we door een wijk waar veel pauwen rondlopen. Mooie beesten zijn dat toch. Als we geparkeerd hebben gaan we te voet onderweg naar de ingang, het lijkt wel een oerwoud hier, veel bomen en groen erg mooi. Het landhuis is mooi en met veel pracht en praal het is duidelijk dat hier niet op een paar centen gekeken is.

De tuin is prachtig aangelegd en we genieten van alles wat er te zien is. Voor het huis ligt in zee een boot van beton gemaakt en van koraalsteen net als het huis trouwens het is goed te zien dat er koraalstenen gebruikt zijn. Orchideeën in vele kleuren groeien er op takken in de bomen.

Als ik het verhaaltje lees wat er bij staat wordt duidelijk dat de stenen boot als stormbreker is bedoeld. En dat de familie het ook als een prieel heeft gebruikt. We dwalen uren rond in voornamelijk de tuin. Twee leguanen zitten mooi naast elkaar, ze zijn prachtig gekleurd. Een ervan heeft een groen kleed aan en de andere heeft I beige tinten.

Ik zie zelfs een wasbeer die zich haastig uit de voeten maakt en de mangroven in vlucht.

In de tuin komen we diverse fotografen tegen die van modellen in mooie gala jurken foto’s aan het maken zijn. Deze omgeving leent zich hier dan ook prima voor. Orchideeën die op de takken in de bomen groeien, het is mooi om te zien. Er zal wel veel personeel nodig zijn om dit alles te onderhouden.

Ook mooie hagedissen lopen hier rond, ze hebben mooie blauwe met oranje tinten. Na de lunch lopen we nog even door de tuin en dan vertrekken we weer richting Miami Beach. De auto parkeren we zoals alle dagen in een nabij gelegen parkeergarage, kosten $ 8,-- per 24 uur, het is maar een klein eindje lopen richting ons hotel. Maar we moeten wel een aantal wegen oversteken en bij de grotere kruispunten die met verkeerslichten geregeld zijn moeten we vaak wachten. Een computerstem verteld ons dan “wait, “wait”, “wait”, en als we dan mogen oversteken kunnen we aan de overkant zien hoeveel seconden we nog hebben om veilig over te steken. Die verkeerslichten vind ik zowie zo vaag… ze staan niet voor de kruising maar erna en de palen worden voor zowel tegemoet komend verkeer gebruikt als voor de kant waar jij op rijdt. Ze hebben lampen aan beide zijden. De rij mentaliteit is heel anders dan op Bonaire, de chauffeurs hebben allemaal haast en wringen zich zo voor en tussen de auto stromen. En er rijden echt enorme grote pickups en hele dure sportwagens. Ik ben heel blij dat ik niet hoef te rijden hier. Later die avond gaan we weer met de Metro naar Lincon gaan om daar een hapje te eten.

Ik neem gesearde tuna ofwel bijna rauwe gebakken tonijn (hij is net om en om geschroeid). Het smaakte best maar dit visje zou nog een staartje krijgen.  

 Zaterdag 27 april

We gaan even winkelen in Lincon. We kopen wat ansichtkaarten en schrijven er direct een voor Rick zijn verjaardag. Ik koop ook nog een leuk t’shirt en wat jurkjes. Gedurende het winkelen krijg ik buikpijn….en buikkrampen. Niet grappig, ik verga van de krampen op een gegeven moment houd ik het niet meer. Ik moet! naar de wc, ik loop de eerste beste eetgelegenheid binnen een pizzeria waar echt keiharde muziek aan staat. Ik vraag of ik naar de wc mag, dat mag achterin de zaak is het toilet. Als ik bijna rennend daarheen loop  en bij de deur kom ik er achter hij d.m.v. een cijferslot op zit. Gauw weer terug gelopen en de code opgevraagd. De deur open en toen kon ik ook het lichtknopje eerst echt niet vinden het zweet liep me van m’n gezicht! Gelukkig was de wc wel keurig netjes en schoon, daar was ik heel blij mee. De keiharde muziek klonk ook hard in de wc…. Toen ik eindelijk van het toilet afkwam dacht ik dat het wel over zou zijn en zijn we nog even gaan winkelen maar al gauw kwam ik erachter dat het dus niet over was. We besloten maar om naar richting hotel te gaan, want ik voelde me echt niet lekker. Maar ja de Metro komt ongeveer eens in het kwartier en toen we bij de halte stonden te wachten. Je raad het al echt een krampen niet normaal meer, ik liep van ellende rondjes. En weer moest ik naar de wc en we waren vlak in de buurt van diezelfde pizzeria, weer daar naar binnen. Ik schaamde me dood, ik mocht weer van hun toilet gebruik maken. Ik was net op tijd zeg maar…. Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Ik vermoed dat deze gesearde tuna er een was mét salmonella of iets dergelijks. In het hotel moest ik nog een keer naar het toilet en toen was ik het kwijt gelukkig. Voor mij voorlopig deze dis niet meer! Nadat ik even op bed had gelegen ging het wel weer in later die middag zijn we richting de botanische tuin van Miami gegaan met de Metro. Wat een mooie tuin zeg, prachtig we hebben er heerlijk rondgeslenterd.

Er zou ook nog een huwelijk gaan plaatsvinden daar, ze hadden de stoeltjes klaargezet en mooie bloemdecoraties aangebracht.

Toen wij de tuin uitliepen kwamen we het bruidspaar onderweg tegen, een mooi jong stel.

Daarna zijn we naar het oorlogsmonument gelopen daar werd ik wel even stil van. Dan realiseer je je wat de joodse bevolking en andere etnische minderheden hebben geleden 6 miljoen mensen zijn er vermoord, in Miami staat er een indrukwekkend monument. Vrijheid, we staan er eigenlijk nooit bij stil maar het is een groot goed waar we dankbaar voor mogen zijn.

Later die dag zijn we nog even naar een postkantoor gegaan om de verjaardagskaart voor Rick (die de 13 mei jarig is) te posten. We zijn benieuwd of hij op tijd gaat aankomen.

Zondag 28 april - hiv dag, erotisch museum en botanische tuin

In de ochtend had nog wel af en toe een zeurderig gevoel in mijn buik maar gelukkig geen krampen meer zoals gisteren. Dus we besluiten om er op uit te gaan, opzoek naar de 2 museums waar we ons licht gaan opsteken. Als we zijn uitgestapt in Lincon om verder te voet te gaan zien we dat op het muziek plein iets aan de hand is. Overal staan kraampjes en er is live muziek, het is blijkbaar wereld HIV dag. Bij de kraampjes werden allerlei dingen gratis aangeboden, tandenborstels, condooms, waterflesjes pennen, rugzakjes etc etc. Wij nemen ook het een en ander mee en wandelden op ons gemak hier wat rond. Daarna gingen we naar het erotisch museum en het museum van George Daniel. Het erotische museum mwah, daar moet je van houden wel heel veel bloot in allerlei vormen, beelden voorwerpen, schilderijen etc etc.

Het andere museum viel ons ook ietwat tegen heel veel foto’s hier maar goed wel leuk om even wat anders te bekijken dan tuinen, verkeer en mensen.

Toen we terug liepen op weg naar de botanische tuin kwamen we langs het muziekpark en tot onze verbazing was alles keurig opgeruimd, aan niets kon je zien dat er die ochtend zoveel kraampjes en mensen geweest waren

De botanische tuin was net als gisteren mooi, we hebben hier van genoten.

’s Avonds slenteren we nog even wat langs het strand, we zien de pelikanen vissen mooi om te zien. Ze laten zich echt als een baksteen uit de lucht vallen als ze een vis op het oog hebben. Die avond gaan we weer naar Lincon om voor onze laatste keer uit eten te gaan in Miami. Ik ga voor safe en bestel een pizza, in de hoop dat die zo heet gebakken is dat alle bacteriën dood zijn! Rich neemt ook weer pizza (deze week al voor de 5e keer ofzo) hij kondigt aan voorlopig geen pizza meer te willen eten en daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Pizza bleek een goede keuze te zijn voor mij, ik heb er in ieder geval geen buikpijn van gekregen.

Maandag 29 april

Vandaag vliegen we weer naar huis. We vertrekken omstreeks 08:00 richting vliegveld Het terugbrengen van onze huurauto verloopt heel soepel. En het inchecken doen we zelf middels een selfservice balie. Weer zitten we niet naast elkaar, maar met een middenpad ertussen wel prima hoor. De douane verloopt prima een heel stuk sneller dan op de heenreis. Het is wel erg druk als we bij de douane in de rij staan maar gelukkig krijgen we te horen dat we door kunnen lopen naar douane punt 4. En daar is de rij gelukkig niet erg lang, we zijn ruim op tijd voor onze vlucht.  We ontbijten op de luchthaven. Ik weet niet wat het is maar in Amerika is het ontbijt/brood niet lekker het brood lijkt allemaal fabrieksbrood soort van oud en taai. We hebben 1 keer bij een Italiaanse bakker ontbeten en daar waren de broodjes wel beter alleen peperduur. De vlucht verloopt soepel en zonder op onthoud. We komen omstreeks 15:00 uur aan op Bonaire. Het einde van een leuke maar drukke vakantieweek. Miami het was leuk, we hebben veel gezien maar 1 weekje wel genoeg wat mij betreft.

In mijn volgende blog, heerlijk we zijn weer thuis op ons rustige Bonaire, het is tijd om te gaan snorkelen en duiken.